Επίκεντρο, όπως είναι επόμενο, στον Ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο αποτελεί ο σχολιασμός και η ανάλυση της συμφωνίας που επετεύχθη χθες. 

 

Ο Σταύρος Λυγερός στην προσωπική του ιστοσελίδα σημειώνει ότι “Τσίπρας-Κοτζιάς επικυρώνουν τον Μακεδονισμό-αλυτρωτισμό των Σκοπίων”. Γράφει τα εξής: 

Η συμφωνία Αθήνας-Σκοπίων είναι γεγονός και αναμένεται να υπογραφεί στις Πρέσπες την ερχόμενη Παρασκευή (15 Ιουνίου) ή το Σάββατο. Στο διάγγελμά του, ο Τσίπρας ομολόγησε ότι η Ελλάδα αποδέχεται η σλαβομακεδονική γλώσσα να ονομάζεται «μακεδονική γλώσσα» («macedonian language»), με τη διευκρίνιση ότι είναι σλαβικής προέλευσης. Το χειρότερο είναι ότι η Ελλάδα αποδέχεται πως οι Σλαβομακεδόνες θα ονομάζονται «Μακεδόνες». Θα ισχύει ο όρος «Macedonian / citizen of the Republic of North Macedonia», με τη διευκρίνιση ότι ο λαός αυτής της χώρας δεν σχετίζεται με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Η συμφωνία αυτή, αποδεχόμενη τη μετατροπή της σλαβομακεδονικής ταυτότητας σε «μακεδονική» επικυρώνει τον Μακεδονισμό, το ιδεολόγημα της «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας». Είναι γελοίο η κυβέρνηση να ομιλεί για απαλοιφή αλυτρωτικών αναφορών στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, όταν αποδέχεται το βασικό όχημα του αλυτρωτισμού που είναι το όνομα της εθνότητας/γλώσσας.

Όπως είχε διαφανεί σχεδόν από την αρχή, ο Κοτζιάς διαπραγματεύθηκε με λογική ανατολίτικου παζαριού. Το ομολόγησε ρητά ο ίδιος στις συνεντεύξεις που παραχώρησε και στην ΕΡΤ και στο ΚΟΝΤΡΑ. Προφανώς, σε μία διαπραγμάτευση υπάρχει πάρε-δώσε. Έχει κρίσιμη σημασία, όμως, η διαπραγμάτευση να εκκινεί από μία θέση αρχής, η οποία να αντανακλά την πραγματικότητα στην περιοχή και κατ’ επέκτασιν να καθορίζει τις θεμιτές κόκκινες γραμμές. Δεν το έκανε και γι’ αυτό έχασε ένα κρίσιμο διαπραγματευτικό πλεονέκτημα.

Πολύ περισσότερο που η ίδια η σλαβομακεδονική ηγεσία είχε προσφέρει την ελληνική διπλωματία το επιχείρημα για να αποδομήσει τη διαπραγματευτική άμυνα των Σκοπίων. Και ο Ζάεφ και ο Ντιμιτρόφ έχουν ομολογήσει δημοσίως ότι δεν μπορούν να μονοπωλούν τον όρο «Μακεδονία», ο οποίος περιγράφει μία ευρύτερη γεωγραφική περιοχή από αυτήν που καταλαμβάνει το κράτος τους. Γι’ αυτό και αποδέχθηκαν το Βόρεια Μακεδονία ως όνομα του κράτους τους. Η ομολογία τους αυτή από διαπραγματευτικής απόψεως είναι η αχίλλειος πτέρνα τους, η οποία δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε από την ελληνική πλευρά.

Εθνικό έγκλημα

Ο Κοτζιάς όφειλε να θέσει στην άλλη πλευρά ένα απλό ερώτημα: αφού και οι ίδιοι οι Σλαβομακεδόνες αποδέχονται ότι το κράτος τους δεν μπορεί να ονομάζεται Μακεδονία, επειδή είναι μέρος της γεωγραφικής Μακεδονίας κι όχι όλη η γεωγραφική Μακεδονία, πώς θέλουν οι ίδιοι να ονομάζονται Μακεδόνες και η γλώσσα τους μακεδονική; Δεν συνιστά αυτό μονοπώληση του Όλου από το Μέρος; Οι Σλαβομακεδόνες είναι μία από τις εθνότητες που κατοικούν στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία. Και η γλώσσα τους είναι μία από τις γλώσσες που ομιλούνται στην ευρύτερη γεωγραφική Μακεδονία.

Εξαρχής, όμως, ο Κοτζιάς υπέκυψε στην κόκκινη γραμμή των Ζάεφ-Ντιμιτρόφ, να μείνει εκτός διαπραγμάτευσης το όνομα της εθνότητας και γλώσσας. Έριξε όλο το βάρος του στην επιβολή μίας σύνθετης ονομασίας μόνο για το κράτος. Και μάλιστα, χωρίς καν να κάνουν διάκριση μεταξύ των σύνθετων ονομάτων που βρίσκονταν στο καλάθι του Νίμιτς. Για την ακρίβεια, ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν και το «Νέα Μακεδονία», παρότι αυτό το όνομα αναφέρεται σε ολόκληρη της γεωγραφική Μακεδονία.

Εάν για τον Τσίπρα μπορείς να καταλογίσεις εγκληματική άγνοια για το ποιο πραγματικά είναι το εθνικό διακύβευμα σ’ αυτή την υπόθεση, ο Κοτζιάς δεν έχει ούτε αυτό το ελαφρυντικό. Από αυτές εδώ τις στήλες τον είχαμε επανειλημμένως επαινέσει για τον εθνικά, επωφελή τρόπο που είχε χειρισθεί το Κυπριακό. Σήμερα, υπογράφοντας αυτή τη συμφωνία θα βλάψει καίρια τα θεμιτά εθνικά συμφέροντα. Μετρώντας τα λόγια μου, θεωρώ πως θα είναι υπεύθυνος για διάπραξη εθνικού εγκλήματος.

Το iefimerida.gr σε εκτενή ανάλυσή του επιχειρεί να εξηγήσει Τι κρύβει η συμφωνία με τα Σκόπια -Οι γκρίζες γωνίες, γλώσσα & υπηκοότητα

Η συμφωνία Ελλάδος -Σκοπίων, που τόσο πανηγυρικά ανακοινώθηκε χθες μετά από πολύμηνο και ανηφορικό μαραθώνιο μηνών, αν κάτι αποκαλύπτει, είναι ότι τελικά το όνομα, ήταν το λιγότερο σοβαρό και σημαντικό σ’ αυτή την μακρόχρονη πολιτική και διπλωματική διαμάχη.

Σοβαρότερες ( και πιθανόν και απειλητικότερες), ενδεχομένως ν’ αποδειχθούν κάποιες ασαφείς “σκοτεινές γωνιές”, στις οποίες μπορεί να κρύβονται προβλήματα που θα προκύψουν στο σχετικά προσεχές μέλλον…

Πέρα από τον χρόνο που θ’ απαιτηθεί για να εγκριθεί από την σκοπιανή Βουλή η συμφωνία (για ν’ ακολουθήσει το εκεί δημοψήφισμα, να ολοκληρωθεί η αναγκαία συνταγματική αναθεώρηση και… μετά να έρθει στην ελληνική Βουλή για έγκριση), υπάρχουν και άλλες διαδικαστικές ασάφειες: ΝΑΤΟ και ΕΕ, κατά ποιόν τρόπο δεσμεύονται ότι θα τηρήσουν την αίρεση πως αν δεν υπάρξει τελικά συμφωνία,  τότε δεν θα ισχύσει η επιστολή που θα τους απευθύνει η Ελλάδα για το “ξεμπλοκάρισμα” της ένταξης των Σκοπίων;

Και σε περίπτωση μεγάλης καθυστέρησης για να τεθεί σ’ εφαρμογή η συμφωνία ( ο κ. Καμμένος λέει πως στην ελληνική Βουλή θα έρθει… μετά τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, ίσως και μετά τις εκλογές…), μήπως δημιουργηθούν “τετελεσμένα” σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, οπότε οι “κόκκινες κάρτες” που θα βγάλει θεωρητικά η Ελλάδα είναι άνευ ουσίας;

Πολλά αγκάθια

Η προβληματικότερη, ίσως, “ουρά” που έχει αυτή η συμφωνία, είναι η ρύθμιση του μείζονος ζητήματος των “εμπορικών σημάτων και ονομασιών” στα εξαγώγιμα προϊόντα των δύο χωρών. Παράλληλα, παράμετροι που πιθανόν να δημιουργήσουν νέα προβλήματα, είναι ο αμφιλεγόμενος και αμφίσημος τρόπος με τον οποίο “ρυθμίζονται” η εθνική γλώσσα των Σκοπίων, και η εθνική τους ταυτότητα.

Για το πρώτο, δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές οι πρόνοιες που προβλέπονται στην κατ’ αρχήν συμφωνία, και εκφράζονται λογικοί φόβοι ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν οι… χαρές για την συμφωνία θα έχουν ξεχαστεί θ’ αρχίσει μεταξύ των δύο χωρών ένας εμπορικός πόλεμος, μπροστά στον οποίο οι μάχες για την… ελληνικότητα της φέτας, θα μοιάζουν αψιμαχίες…

Όσον δε αφορά την γλώσσα και την εθνότητα, είναι προφανές ότι τις μεγάλες υποχωρήσεις τις έκανε η ελληνική πλευρά:

Πέρα από τους ισχυρισμούς του κ. Τσίπρα ότι προβλέπεται (με την διαδικασία των… αστερίσκων, που με την πάροδο του χρόνου ξεθωριάζουν…) ότι η γλώσσα των της “Βόρειας Μακεδονίας”  αναγνωρίζεται ότι είναι η”μακεδονική”, αλλά με την “διευκρίνιση” ότι ανήκει στην ομάδα των Νοτίων Σλαβικών, είναι πλέον ή βέβαιο ότι πριν καν στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών, όλος ο κόσμος θα παραδέχεται ότι σ’ αυτήν την χώρα, οι πολίτες μιλάνε “μακεδονικά”. Χωρίς διευκρινίσεις και αστερίσκους. Γι’ αυτό και ο κ. Κοτζιάς στα τελευταία μέτρα του μαραθωνίου των διαπραγματεύσεων, επιχείρησε με ψευδή στοιχεία ν’ αποδείξει ότι την “μακεδονική γλώσσα” την είχαν αναγνωρίσει και “χαρίσει” στους γείτονες οι κυβερνήσεις “των προηγούμενων”…

Τα ίδια ισχύουν και για την εθνότητα:  αναγνωρίζεται de facto ότι είναι η Μακεδονική,  και ιθαγένεια και υπηκοότητα θα είναι “Μακεδόνες”. Και έτσι θ’ αναγνωρίζονται και θ’ αποκαλούνται από την διεθνή κοινότητα- με εξαίρεση την Ελλάδα, που όπως προβλέπει ακόμη ένας “αστερίσκος” στην συμφωνία, θα διευκρινίζει ότι θα είναι Macedonian/citizen of the Republic of North Macedonia…

Θα έχει κόστος και στον ΣΥΡΙΖΑ

Όσο μια λύση αργεί και αφήνονται ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες συμβιβασμού, το σύνηθες είναι ότι τελικά, όταν θα προκύψει, μπορεί να εμφανίζεται “ η καλύτερη δυνατή”, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και… καλή, ή όσο καλή θα μπορούσε να υπάρξει στο σπαταλημένο παρελθόν… Και ακριβώς σ’ αυτό, το “καλή συμφωνία” (δεδομένων των συνθηκών) δείχνει να ποντάρει ο πρωθυπουργός.

Ο κ. Τσίπρας, μπορεί να δηλώνει χαρούμενος διότι, επιτέλους, κάποιο από τα μέτωπα που έχει ανοίξει δείχνει να “του βγαίνει”. Και το πλασάρει με τέτοιο τρόπο που του επιτρέπει να “θέτει προ των ιστορικών ευθυνών τους” τα κόμματα της αντιπολίτευσης που όταν κυβερνούσαν προσπάθησαν αλλά δεν πέτυχαν κάποια λύση.

Ο έκδηλος, όμως, εξ’ αρχής στόχος της κυβέρνησης να προκαλέσει προβλήματα και ρήγματα στην αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, και να τα εκμεταλλευτεί πολιτικά, μπορεί σ’ ένα πρώτο επίπεδο να δημιουργεί εσωκομματικές διαχειριστικές συνέπειες τόσο στην ΝΔ όσο και στο ΚΙΝ. ΑΛ, αλλά θεωρείται σχεδόν σίγουρο θα έχει επιπτώσεις και στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και τούτο επειδή,όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, η ελληνική κοινωνία πέρα κι’ άσχετα από κομματικές ταυτίσεις, διαπερνάται οριζόντια από έναν ιδιόρρυθμο “εθνικισμό”, σ’ ότι αφορά το “Μακεδονικό”. Ιδιαίτερα στις περιοχές της Μακεδονίας και γενικότερα της Βόρειας Ελλάδας.

Και δεν είναι εύκολος ο υπολογισμός αν τα “κέρδη” που πιθανολογεί ότι θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ από την μερίδα του εκλογικού σώματος (κυρίως κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς) που θέλουν λύση του “Μακεδονικού”, θα είναι μεγαλύτερα από τις διαρροές που θα προκύψουν, όχι μόνο από “εθνοπατριώτες” αριστερούς ψηφοφόρους του, αλλά ακόμη και από εκείνο το ποσοστό που στις δημοσκοπήσεις καταγράφονται (και είναι πολλοί) ως “αναποφάσιστοι”.

Σκληρή γραμμή στη ΝΔ

Ο κ. Μητσοτάκης, από την στιγμή που (καλώς ή κακώς) εξ αρχής επέλεξε την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση στο συγκεκριμένο ζήτημα, επειδή θεώρησε – και δικαίως- ότι ο χειρισμός εκ μέρους του κ. Τσίπρα απέβλεπε στην δημιουργία προβλημάτων στο εσωτερικό της, και δέχθηκε να στηρίξει, έστω ήπια, τα συλλαλητήρια, είναι πλέον υποχρεωμένος να συνεχίσει την σκληρή στάση του. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, μετά την αήθη και στηριζόμενη σε ψευδή στοιχεία, επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον της ΝΔ, ο κ. Κοτζιάς.

Ο Πρόεδρος της ΝΔ, χαρακτήρισε την συμφωνία (στο βαθμό που έχει δημοσιοποιηθεί) “κακή συμφωνία”, την οποία ο κ. Τσίπρας «δεν έχει καμία πολιτική νομιμοποίηση να δεσμεύσει τη χώρα υπογράφοντας μια συμφωνία η οποία δεν έχει την στήριξη της ίδιας της κυβέρνησής του», ενώ σήμερα το πρωί θα έχει, κατόπιν αιτήματός του, κατ’ ιδίαν συνάντηση με το Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αμηχανία και… συσκέψεις στο ΚΙΝ.ΑΛ

Στο Κίνημα Αλλαγής, στο οποίο ο κ. Θεοδωράκης και κάποιοι βουλευτές από το “Ποτάμι” εμφανίζονται τις τελευταίες μέρες ως… επισπεύδοντες για την επίτευξη συμφωνίας, επικρατεί σχετική αμηχανία. Συγκλήθηκε το Πολιτικό Συμβούλιο προκειμένου να αποφασιστεί η τελικά στάση του (και ο κ. Παπανδρέου είναι υποστηρικτής της άμεσης λύσης), αλλά τόσο η κ. Γεννηματά όσο και κυρίως ο κ. Βενιζέλος, τηρούν πιο προσεκτική στάση, εκτιμώντας ότι μια αναφανδόν υποστήριξη της “συμφωνίας Τσίπρα”, είναι δυνατόν να έχει εκλογικές επιπτώσεις στο Κίνημα.

Σε ανακοίνωσή του υπενθυμίζει ότι έχει επανειλημμένα τονίσει ότι είναι υπέρ της λύσης, αλλά όχι οποιασδήποτε λύσης.

«Η σύνθετη ονομασία έναντι όλων, η συνταγματική αναθεώρηση, η ακύρωση κάθε μορφής αλυτρωτισμού είναι οι πάγιες πατριωτικές μας θέσεις» σημειώνει το ΚΙΝ.ΑΛ και προσθέτει: «Στη βάση αυτών των θέσεων θα αξιολογήσουμε το επίσημο σχέδιο συμφωνίας που δεσμεύτηκε να δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση, έτσι ώστε να διαπιστώσουμε εάν πληροί τις προϋποθέσεις για την προστασία των εθνικών συμφερόντων”

To protothema.gr σε ανάλυση του Σταύρου Λυγερού αποδομεί τα 16 Βασικά σημεία για το Severna Makedonija. 

Ενώ  η κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί με μισές αλήθειες και αποσιωπήσεις να εξωραΐσει τη συμφωνία που θα υπογράψει τις επόμενες ημέρες στις Πρέσπες

Μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας για το Μακεδονικό, η κυβέρνηση Τσίπρα έδωσε στη δημοσιότητα non paper, στο οποίο παραθέτει 16 ισχυρισμούς για το πως η συμφωνία εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα. Αντί για γενικόλογες κριτικές, τους παραθέτω έναν προς έναν (αριθμημένους και με πλάγια γράμματα), προσθέτοντας κάτω από τον καθένα τον δικό μου σχολιασμό. Ουσιαστικά, πρόκειται για μία αποδόμηση της κυβερνητικής προπαγάνδας, η οποία επιχειρεί με μισές αλήθειες και αποσιωπήσεις να εξωραΐσει τη συμφωνία που θα υπογράψει τις επόμενες ημέρες στις Πρέσπες.

Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί και τα δικά μου σχόλια έχουν ως εξής:

 

1. Η συμφωνία ανταποκρίνεται απόλυτα στην εθνική γραμμή για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για χρήση erga omnes, που διατηρεί η χώρα εδώ και 20 χρόνια.
Εθνική γραμμή υπήρξε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή αποφασίσθηκε η γραμμή «ούτε Μακεδονία ούτε παράγωγα». Στη συνέχεια, η απόφαση αυτή παραβιάσθηκε στην πράξη από τις θέσεις που υιοθέτησε η Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις με την ΠΓΔΜ. Μπορούμε πάλι να μιλήσουμε για εθνική γραμμή, χωρίς αυτή να προσλάβει ποτέ θεσμικό χαρακτήρα, το 2008, όταν η Ελλάδα δεν επέτρεψε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Τότε ουσιαστικά υιοθετήθηκε η θέση «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό», χωρίς, όμως, να ξεκαθαρίζεται σαφώς εάν θα είναι και για εσωτερική χρήση. Ο όρος erga omnes είχε χρησιμοποιηθεί, αλλά συχνά με πονηρό τρόπο: για όλες τις διεθνείς χρήσεις! Αναφορικά με την ταυτότητα, χωρίς να έχει γίνει ειδική συζήτηση, υπήρχε σαφής αντίθεση στο να ονομάζονται «Μακεδόνες» και η γλώσσα τους «μακεδονική». Συμπερασματικά, με την τωρινή συμφωνία ο όρος για erga omnes εκπληρώνεται. Παραβιάζεται, όμως, η εθνική γραμμή με την αποδοχή του ονόματος «Μακεδόνες» και «μακεδονική» γλώσσα.

2. Η αποδοχή της χρήσης erga omnes αποτελεί μεγάλη διπλωματική επιτυχία για την Ελλάδα, δεδομένου ότι στο παρελθόν αυτό δεν είχε γίνει αποδεκτό ούτε ως βάση συζήτησης. Αυτό σημαίνει ότι οι γείτονές μας όχι μόνο θα χρησιμοποιούν το συμφωνηθέν όνομα στις διεθνείς τους σχέσεις, στους διεθνείς οργανισμούς, στα διεθνή fora και στα διεθνή έγγραφα, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.

Αναμφισβήτητα το erga omnes αποτελεί ένα θετικό στοιχείο που δεν υπήρχε στις διαπραγματεύσεις Αθήνας-Σκοπίων πριν το 2008. Το κέρδος αυτό, ωστόσο, δεν προέκυψε από τη διπλωματική ικανότητα των Τσίπρα και Κοτζιά. Προέκυψε, επειδή η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ προϋποθέτει συμφωνία με την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Ζάεφ δεν είχε το περιθώριο να αγνοήσει τις δυτικές πιέσεις. Είναι ακριβώς γι’ αυτό που το erga omnes μπορούσε να κερδηθεί, χωρίς να αποδεχθούμε τα ονόματα «Μακεδόνες» και «μακεδονική» γλώσσα.

Εκτός αυτού υπάρχει και ένα ζήτημα με την εφαρμογή του erga omnes. Η συμφωνία προβλέπει πως η αλλαγή των εγγράφων συνδέεται με την πρόοδο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, η οποία, όμως, δεν εξαρτάται από την Ελλάδα. Δηλαδή, εάν για διάφορους λόγους οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις δεν προχωρήσουν, η Βόρεια Μακεδονία θα έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά η αλλαγή των εγγράφων δεν θα ολοκληρωθεί.

3. Το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», που θα αναγνωρίζεται στη χώρα μας ως «Severna Makedonja» βάζει τέλος στον αλυτρωτισμό που ενείχε η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», το οποίο αποτελούσε τη συνταγματική ονομασία της γείτονος και με το οποίο είχε ήδη αναγνωριστεί από περισσότερα από 140 κράτη σε διμερές επίπεδο, μεταξύ των οποίων τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα.
Ο αλυτρωτισμός θα ακυρωνόταν εάν ταυτοχρόνως με το κρατικό όνομα Βόρεια Μακεδονία για όλες τις χρήσεις, η συμφωνία προέβλεπε ότι οι πολίτες του γειτονικού κράτους θα ονομάζονταν Βορειομακεδόνες και η γλώσσα της πλειονοτικής εθνότητας σλαβομακεδονική. Όταν η Ελλάδα αποδέχεται το όνομα «Μακεδόνες» και «μακεδονική» αντί να ακυρώνει επικυρώνει τον αλυτρωτισμό. Η «μακεδονική» ταυτότητα είναι το όχημα του αλυτρωτισμού, εξίσου αν όχι περισσότερο από την κρατική ονομασία. Είναι αληθές ότι 140 κράτη είχαν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ σαν «Μακεδονία». Το κρίσιμο και αποφασιστικής σημασίας, όμως, ήταν πως θα την αναγνωρίσει η Ελλάδα. Εάν δεν ίσχυε αυτό, τα Σκόπια δεν θα διαπραγματεύονταν με την Αθήνα και ούτε θα άλλαζαν το κρατικό όνομα.

4. Η κυβέρνηση ωστόσο πέτυχε όχι μόνο την αποδοχή του erga omnes αλλά και την υποχρέωση της γείτονος να προχωρήσει άμεσα σε συνταγματική αναθεώρηση.
Erga omnes σημαίνει αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας, η οποία γίνεται μόνο με συνταγματική αναθεώρηση. Στο πλαίσιο της αναθεώρησης θα απαλειφθούν και κάποιες αλυτρωτικές αναφορές. Θετικό μεν, μικρής σημασίας δε, επειδή με την αναγνώριση της ψευδεπίγραφης «μακεδονικής» ταυτότητας επικυρώνεται ο Μακεδονισμός. Ο Μακεδονισμός είναι το εθνικό ιδεολόγημα των Σλαβομακεδόνων, η φαντασίωση της «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας». Σύμφωνα με αυτό το ιδεολόγημα η Μακεδονία του Αιγαίου είναι υπό ελληνική κατοχή και η Μακεδονία του Πιρίν υπό βουλγαρική. Το τρίτο τμήμα της «μακεδονικής πατρίδας», η Μακεδονία του Βαρδάρη κατάφερε να απελευθερωθεί και να γίνει ανεξάρτητο κράτος. Να γιατί ο Μακεδονισμός είναι ο πυρήνας του αλυτρωτισμού.

5. Η συνταγματική αναθεώρηση αποτελεί τεράστια νίκη της Ελλάδας, δεδομένου ότι δεν περιλαμβανόταν στην εθνική γραμμή, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία 20 χρόνια και ακολουθήθηκε από όλες τις μετέπειτα κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά αποτέλεσε κόκκινη γραμμή της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και ότι ουδέποτε στο παρελθόν έχει συμφωνήσει χώρα σε αλλαγή του Συντάγματός της βάσει διεθνούς συμφωνίας.
Είναι ανακριβές ότι ουδέποτε στο παρελθόν έχει συμφωνήσει χώρα σε αλλαγή του Συντάγματός της βάσει διεθνούς συμφωνίας. Υπενθυμίζω ότι με την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, η ΠΓΔΜ υποχρεώθηκε να αλλάξει το Σύνταγμά της και να απαλείψει αλυτρωτικές αναφορές. Αναφορικά με την εθνική γραμμή προανέφερα ότι ποτέ δεν διατυπώθηκε αναλυτικά. Erga omnes, όμως, όπως προανέφερα, προϋποθέτει αλλαγή συνταγματικής ονομασίας, δηλαδή αναθεώρηση του Συντάγματος.

6. Η συμφωνία προβλέπει πως η Ελλάδα θα προχωρήσει σε κύρωση μόνο αφού ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση στη γειτονική χώρα. Η μεν πρόσκληση στο ΝΑΤΟ και το άνοιγμα κεφαλαίων της ΕΕ θα πραγματοποιηθούν με την κύρωση από το Κοινοβούλιο της πΓΔΜ της σύμβασης, η ένταξή της και στους δυο οργανισμούς θα γίνει όμως μετά τη συνταγματική αναθεώρηση, καθώς στην πρόσκληση θα προβλέπεται ρητά πως είναι άκυρη εάν δεν πληρωθεί ο όρος της αναθεώρησης.
Θα ήταν ανόητο εκ μέρους της ελληνικής πλευράς εάν δεν το προέβλεπε. Εάν η Ελλάδα συμφωνούσε να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με την ψήφιση της συμφωνίας από το Κοινοβούλιο των Σκοπίων, θα υπήρχε ο εξής κίνδυνος: το δημοψήφισμα να είναι αρνητικό, η συμφωνία να ακυρωθεί, αλλά η ΠΓΔΜ να έχει ήδη ενταχθεί στη Συμμαχία.

7. Με τη συμφωνία αυτή παίρνουμε πίσω την ιστορία μας, τα σύμβολα και την παράδοσή μας αφού στη συμφωνία η γειτονική χώρα αποδέχεται ρητά το διαχωρισμό μεταξύ των Ελλήνων Μακεδόνων, του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού τους, τη γλώσσα τους και την περιοχή στην οποία διαβιούν από τη μία, και του λαού της εν λόγω χώρας με τη δική του ιστορία, γλωσσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά από την άλλη.
Ο ρητός διαχωρισμός είναι αναμφισβήτητα θετικός και ακυρώνει την άκρως ενοχλητική προσπάθεια, ειδικά επί κυβέρνησης Γκρουέφσκι, για σφετερισμό της αρχαίας μακεδονικής κληρονομιάς. Από την άλλη πλευρά, όταν τους χαρίζεις το όνομα «Μακεδόνες» και «μακεδονική» γλώσσα, τους επιτρέπεις να ψαρεύουν στα θολά νερά. Οι απλοί άνθρωποι στις τρίτες χώρες, που δεν διαθέτουν ιδιαίτερη ιστορική παιδεία πιθανότατα θα θεωρήσουν τους σύγχρονους «Μακεδόνες» απόγονους των αρχαίων. Για να είμαστε δίκαιοι αυτό το πρόβλημα υπάρχει και όλα αυτά τα χρόνια που το γειτονικό κράτος είχε διεθνώς γίνει γνωστό σαν «Μακεδονία». Εκτός αυτών, πέρα από τον σφετερισμό της αρχαίας μακεδονικής κληρονομιάς, υπάρχει και η σύγχρονη γεωπόλιτική πτυχή, η ουσία της οποίας είναι η ακύρωση του ιδεολογήματος περί Μακεδονισμού.

8. Το όνομα θα εγγραφεί στο σύνταγμα της πΓΔΜ με την απαραίτητη αναθεώρηση. Παράλληλα, οι πάνω από 140 χώρες που αναγνωρίζουν σήμερα την εν λόγω χώρα με τον όρο Μακεδονία, θα την αναγνωρίζουν εφεξής ως Βόρεια Μακεδονία.
Αυτό είναι το μόνο σημαντικό κέρδος.

9. Το όνομα διαχωρίζει απόλυτα την εν λόγω χώρα από την ελληνική Μακεδονία και τις τρεις περιφέρειές της (Ανατολική, Κεντρική, Δυτική).
Από τη στιγμή που αποδέχεσαι πως οι κάτοικοι της Βόρειας Μακεδονίας είναι «Μακεδόνες» και όχι Βορειομακεδόνες, η ονομασία Βόρεια Μακεδονία δεν διαχωρίζει τη γειτονική χώρα από την ελληνική Μακεδονία.

10. Το τέλος του αλυτρωτισμού επιβεβαιώνεται με τον πλέον επίσημο τρόπο καθώς παρέχονται εγγυήσεις με τον πλέον ρητό και κατηγορηματικό τρόπο ως προς την εξάλειψη, πρόληψη και καταστολή πάσης φύσεως αλυτρωτικής ρητορικής και ενεργειών είτε προέρχονται από δημόσιους είτε από ιδιωτικούς φορείς.
Θετικά τα όποια μέτρα, αλλά επαναλαμβάνουμε ότι το βασικό όχημα του αλυτρωτισμού είναι ο Μακεδονισμός. Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται να τους αποκαλεί «Μακεδόνες» και τη γλώσσα τους «μακεδονική» δεν μπορούμε να μιλάμε για τέλος του αλυτρωτισμού. Το ακριβώς αντίθετο.

11. Εξασφαλίσθηκε η απαλοιφή όλων των αλυτρωτικών αναφορών από το Σύνταγμα της γείτονος. Για παράδειγμα, α) αντικαθιστούν το άρθρο για τη στήριξη της ομογένειάς τους, με πιστή αντιγραφή του αντίστοιχου κεφαλαίου στο Ελληνικό Σύνταγμα. Στο πλαίσιο αυτό αφαιρούνται οι αναφορές σε προστασία ‘’μακεδονικών μειονοτήτων’’ σε γειτονικές χώρες β) αντικαθίσταται το άρθρο για την προστασία των συνόρων απαλείφοντας οποιεσδήποτε προβληματικές αναφορές, γ) αφαιρούνται οποιεσδήποτε ακόμα και έμμεσες ιστορικές αναφορές σε αλυτρωτικές βλέψεις στο προοίμιο του Συντάγματος.
Θετικά όλα αυτά, αλλά επαναλαμβάνουμε ότι αποδεχόμαστε τον Μακεδονισμό, δηλαδή τον πυρήνα του αλυτρωτισμού.

12. Η συμφωνία προβλέπει πως η ιθαγένεια/υπηκοότητα στην Βόρεια Μακεδονία θα είναι Macedonian / citizen of the Republic of North Macedonia. Ο ανωτέρω ενιαίος όρος αντικαθιστά το σκέτο «Macedonian» που αναγράφεται σήμερα στα ταξιδιωτικά έγγραφα, άρα αποτελεί σαφή βελτίωση. Η Ελλάδα θα αναγνωρίζει την ιθαγένεια/υπηκοότητα ως «πολίτες της Severna Makedonja».
Το όνομα της ιθαγένειας/υπηκοότητας σε όλα τα κράτη είναι πάντα παράγωγο της κρατικής ονομασίας. Ο πολίτης της Νότιας Αφρικής είναι Νοτιοαφρικανός. Ο πολίτης του Βελγίου, ανεξαρτήτως εάν εθνοτικά είναι Βαλόνος ή Φλαμανδός, είναι Βέλγος όσον αφορά την ιθαγένεια. Οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, ανεξαρτήτως εάν εθνοτικά είναι Σλαβομακεδόνες ή Αλβανοί, έπρεπε να είναι Βορειομακεδόνες όσον αφορά την ιθαγένεια. Οι Ζάεφ και Ντιμιτρόφ επέμειναν να διατηρήσουν το όνομα «Μακεδόνες», επειδή ακριβώς θέλουν να κρατήσουν ζωντανό το εθνικό ιδεολόγημά τους, τον Μακεδονισμό. Γιατί οι Τσίπρας και Κοτζιάς παραβίασαν τον διεθνή κανόνα και αντί το όνομα Βορειομακεδόνες αποδέχθηκαν τον όρο «Μακεδόνας / πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας», που βεβαίως στην πράξη θα γίνει «Μακεδόνας»; Με άλλα λόγια, γιατί, ενώ ισχυρίζονται ότι απαλείφουν τον αλυτρωτισμό, επικύρωσαν τον πυρήνα του; Τα θέματα αυτά δεν είναι ανατολίτικο παζάρι, όπου ισχύει δώσε μου αυτό για να σου δώσω το άλλο. Τα ονόματα όφειλαν να αντιστοιχούν επακριβώς στις έννοιες. Αυτά τα στοιχειώδη και εθνικά κρίσιμα, όμως, αποδείχθηκε πως –στην καλύτερη περίπτωση– ήταν ψιλά γράμματα και για τον πρωθυπουργό και για τον υπουργό Εξωτερικών.

13. Σημειώνεται ότι είναι διαφορετικός ο όρος «ιθαγένεια/υπηκοότητα» (nationality) από τον όρο εθνότητα (ethnicity). Συνεπώς, η συμφωνία δεν αναγνωρίζει εθνότητα/έθνος, αλλά το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των πολιτών της γείτονος. Mε το άρθρο 7 της συμφωνίας κατοχυρώνεται ότι οι πολίτες μας έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να προσδιορίζουν τους γείτονές μας με όποιο όρο χρησιμοποιούν.
Οι Σλαβομακεδόνες πονηρά μπερδεύουν την εθνότητα με την ιθαγένεια. Όπως προαναφέραμε, αφού το κράτος ονομάζεται Βόρεια Μακεδονία, ο πολίτης του θα έπρεπε να ονομάζεται Βορειομακεδόνας. Επειδή αυτοί επιζητούν αναγνώριση από την Ελλάδα «μακεδονικής» εθνότητας, το επιτυγχάνουν αφενός μέσω της γλώσσας («μακεδονική»), αφετέρου μέσω της ιθαγένειας. Γιατί στα διαβατήρια αναγράφεται η ιθαγένεια, όχι η εθνότητα. Τώρα, διεθνώς θα βλέπουν κράτος Βόρεια Μακεδονία και πολίτες «Μακεδόνες». Πρόκειται για τοξικό συνδυασμό, ο οποίος μετατρέπει σε παγίδα και τη σύνθετη κρατική ονομασία. Λόγω του Βιετνάμ (παλαιότερα) και της Κορέας, σημειολογικά το όνομα Βόρεια Μακεδονία παραπέμπει σε διαμελισμένο έθνος. Γι’ αυτό και ενώ γεωγραφικά το όνομα Βόρεια Μακεδονία αντανακλά την πραγματικότητα έπρεπε να το αποφύγει η ελληνική πλευρά. Το όνομα Άνω Μακεδονία γεωγραφικά περιγράφει το ίδιο, αλλά χωρίς την αρνητική σημειολογία. Έτσι όπως τα έκανε ο Κοτζιάς, ο συνειρμός που θα κάνουν τρίτοι είναι ότι υπάρχει και μία Νότια Μακεδονία με Μακεδόνες, δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς επικυρώνεται το ιδεολόγημα της «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας».

14. Οι γείτονές μας ήδη έχουν αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου τους, του αυτοκινητοδρόμου τους και του σταδίου τους. Θα υπάρξει είτε ανταλλαγή αγαλμάτων με τον Δήμο της Θεσσαλονίκης, ή σε περίπτωση που η ανταλλαγή δεν γίνει, η συμφωνία προβλέπει πως η γειτονική χώρα θα τοποθετήσει πλακέτες σε αγάλματα και μνημεία ώστε να καθίσταται σαφές ότι αποτελούν σύμβολα του ελληνικού πολιτισμού (π.χ ο Ιππέας στην πλατεία των Σκοπίων θα έχει επιγραφή πως αναφέρεται στην ελληνιστική περίοδο και θα σημειώνεται ότι συμβολίζει τη φιλία Ελλάδας-πΓΔΜ).
Αναμφισβήτητα θετικά μέτρα.

15. Παρά το γεγονός ότι η γλώσσα «Macedonian language» είχε αναγνωριστεί από την Ελλάδα στο πλαίσιο του ΟΗΕ ήδη από το 1977, στη συμφωνία εμπεριέχεται η πρόσθετη σαφής διατύπωση ότι ανήκει στην οικογένεια των Νότιων Σλαβικών γλωσσών, καθώς και η ρητή καταγραφή ότι η γλώσσα αυτή διαχωρίζεται από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική-μακεδονική γλωσσική κληρονομιά.
Ένα μικρό θετικό σε ένα πολύ μεγάλο αρνητικό. Αφού παραπάνω η κυβέρνηση λέει πως δεν αναγνωρίζει «μακεδονικό» έθνος γιατί αναγνωρίζει «μακεδονική» γλώσσα, όταν το ένα προσδιορίζει το άλλο; Κι αφού τα Σκόπια αναγνωρίζουν ότι η γλώσσα τους είναι σλαβική, γιατί δεν δέχθηκαν να την ονομάσουν σλαβομακεδονική; Έστω Makedonski αμετάφραστο. Το επιχείρημα-πρόσχημα του Κοτζιά ότι το 1977 δημιουργήθηκε τετελεσμένο είναι αβάσιμο. Τότε οι εθνικές επιτροπές των κρατών-μελών του ΟΗΕ δήλωσαν απλώς τις επίσημες γλώσσες. Δεν υπήρχε δυνατότητα άσκησης βέτο εκ μέρους της ελληνικής αντιπροσωπείας. Θα μπορούσε να γίνει μία πολιτικού χαρακτήρα δήλωση, η οποία δυστυχώς δεν έγινε. Εκείνο το περιστατικό, ωστόσο, δεν εμπόδιζε στη διαπραγμάτευση να συμφωνηθεί κάτι διαφορετικό. Απλώς, ο Κοτζιάς οχυρώθηκε πίσω από εκείνο το περιστατικό για να δικαιολογήσει την υποχώρησή του όχι μόνο από τα εθνικά συμφέροντα, αλλά και από την πραγηματικότητα. Η γεωγραφική Μακεδονία στους νεότερους χρόνους είναι πολυεθνική, δεν είναι πατρίδα ενός έθνους. Γι’ αυτό δεν μπορεί καμία εθνότητα να ονομαστεί μακεδονική και κατ’ επέκτασιν η γλώσσα της μακεδονική. Το Μέρος δεν μπορεί να οικειοποιηθεί το Όλον.

16. Όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί κρατικών και ευρύτερα δημοσίων, οργάνων καθώς και ομογενειακών/πολιτιστικών οργανώσεων που χρηματοδοτούνται από το κράτος θα καθορίζονται με τον όρο «της Βόρειας Μακεδονίας» με ταυτόχρονη κατάργηση του προσδιορισμού «της Μακεδονίας».

Θετικό, αλλά συγκριτικά ασήμαντο.

Η ανάλυση στο Defence-Point του Σάββα Πεταλά τιτλοφορείται “Δυσωδία, πολιτική καμαρίλα, περιφρόνηση Συντάγματος, ο ΠτΔ και η συμφωνία” και σημειώνει τα εξής: 

Με βάση τις “διαρροές” της Συγκυβέρνησης, η συμφωνία με την ΠΓΔΜ δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται απλά κακή. Η προπαγάνδα της κυβέρνησης για αστερίσκους και νομικές επεξηγήσεις εντός της συμφωνίας, δεν αναιρεί το γεγονός ότι γλώσσα αποκαλείται Μακεδονική όπως και οι Σκοπιανοί “Μακεδόνες”.

Γράφει ο Σάββας Πεταλάς

Παρόλα αυτά πρόκειται καταρχήν για θεσμική και συνταγματική εκτροπή, χωρίς εξεταστεί καν το εθνικά επιζήμιο περιεχόμενο της. Πως αλλιώς άραγε μπορεί να περιγραφεί ότι ο Πρωθυπουργός “καπελώνει” θεσμικά την Βουλή η οποία θεωρητικά είναι το όργανο επικύρωσης διεθνών συμφωνιών (άρθρο 28 του Συντάγματος). Ουσιαστικά πρόκειται για υπογραφή οδικού χάρτη πρόσκλησης στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε της ΠΓΔΜ, που παράγει αμετάκλητα τετελεσμένα εάν οι Σκοπιανοί τηρήσουν τα στάδια, ανεξάρτητα αν επικυρωθεί από την Ελληνική Βουλή!!!

Το ζήτημα λοιπόν είναι γιατί η πολιτική παρέα που κυβερνά υπό τον κ Τσίπρα επιμένει να υλοποιήσει με κάθε μέσο μία εθνικά επιζήμια συμφωνία, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις και κυρίως αποσκοπεί. Με μία πιο ψύχραιμη ματιά, καταλήγουμε ότι ο κ Τσίπρας δεν θεωρεί ότι “αυτοκτονεί” πολιτικά αλλά αντίθετα ότι εξυπηρετεί πολλαπλούς στόχους που αφορούν:

1ον) Να ικανοποιήσει τους ξένους παράγοντες που τον έφεραν στην εξουσία και τον στηρίζουν, για να συνεχίσουν να το κάνουν, δίνοντας του παράταση σε μέτρα περικοπών συντάξεων και διευκολύνσεις για το χρέος, κτλ. Αυτό άλλωστε υποστήριζαν δημοσιεύματα Ελληνικών όσο και Γερμανικών Εφημερίδων, ήδη από τον Απρίλιο. Θεωρητικά η κυβέρνηση ώστε με την ανοχή του Βερολίνου θα μεταθέσει τις περικοπές συντάξεων για το δεύτερο εξάμηνο του 2019 και θα επιδιώξει τριπλές εκλογές το Μάιο του ίδιου έτους.

Δηλαδή ταυτόχρονη διεξαγωγή εθνικών, αυτοδιοικητικών και ευρωεκλογών. Πρόκειται για στρατήγημα που κατά το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ θα βλάψει την Ν.Δ. διότι εκτιμούν ότι ο θυμός των ψηφοφόρων θα εκτονωθεί στις ευρωεκλογές. Ταυτόχρονα θεωρούν ότι η απλή αναλογική θα αυξήσει τον αριθμό των αυτοδιοικητικών συνδυασμών γεγονός που λογικά θα βλάψει περισσότερο τη Ν.Δ. η οποία διαθέτει μεγαλύτερη δεξαμενή στελεχών από το ΣΥΡΙΖΑ.

Άρα πέρα από τις τοπικές έριδες που θα προκύψουν, ο θεωρητικά μεγαλύτερος αριθμός αυτοδιοικητικών υποψηφίων από το χώρο της Ν.Δ. θα περιορίσει μέρος της εκλογικής επιρροής της, στις εθνικές εκλογές.

2ον) Να φουσκώσει τα πανιά της ακροδεξιάς ακόμα και με νέα κόμματα. Είναι προφανές ότι πυροδοτώντας ένα εγχώριο διχασμό Βορρά-Νότου ευνοεί τη δημιουργία νέου κόμματος τύπου Λέγκας, αλλά Ιταλικά, αδυνατίζοντας την Αξ αντιπολίτευση. Παράλληλα πιστεύει, αν κρίνουμε και από δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού τύπου ( Αυγής και ΕφΣυν), ότι διασπά το ΚΙΝΑΛ θεωρώντας τους κκ Θεοδωράκη και Παπανδρέου ως εν δυνάμει δεκανίκια ή χρήσιμους πολιτικούς “ηλίθιους”.

3ον) Να φέρει προ του διλήμματος, αφού τα Σκόπια θα έχουν μπει στο ΝΑΤΟ, τη Βουλή και τον Ελληνικό Λαό να επικυρωθεί μία κακή συμφωνία ή να απορριφθεί και πλέον οι Σκοπιανοί να μην δεσμεύονται από τίποτα.

4ον) Να διατηρηθεί η συγκυβέρνηση μέχρι το Μάιο του 2019 οπότε σε χρόνο βολικό να επιτρέψει στον κ. Καμμένο, να καταψηφίσει την συμφωνία, ρίχνοντας τάχα την συγκυβέρνηση. Έτσι ο κ Καμμένος θα συνεχίσει να παριστάνει το “Μακεδονομάχο” αφού προηγουμένως έχει στηρίξει όλη αυτή την αντεθνική μεθόδευση Τσίπρα. Προσδοκά λοιπόν να φουσκώσει τα πανιά των ΑΝΕΛ και να τους διασώσει στερώντας έδρες από τη Ν.Δ.

5ον) Να “δικαιώσει” και ξεπλύνει ιστορικά το προπατορικό εθνικό αμάρτημα και έγκλημα της προπολεμικής και εμφυλιακής αριστεράς, που αναγνώρισε “μακεδονικό” έθνος. Μία μειοδοτική και εθνικά επιζήμια πράξη, που αποτέλεσε την θρυαλλίδα για την δημιουργία δήθεν “Μακεδονικού” κράτους που θα αποσπούσε όλη τη Βόρειο Ελλάδα από την πατρίδα. Όλα αυτά βέβαια προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο σχεδιασμός του Τίτο και του “Παππούλη “Στάλιν με την Σλαβική έξοδο στην Μεσόγειο. Άλλωστε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβει ότι αρέσκεται και βολεύεται πολιτικά στην αναμόχλευση των “εμφυλιακών” και “μετεμφυλιακών” παθών.

Είναι πλέον η μόνιμη επικοινωνιακή συνταγή, δεδομένου ότι μετά την μνημονική μεταμόρφωση στερείται αριστερού πολιτικού αφηγήματος. Έτσι εξηγείται πως τόσο ανώδυνα οι ομάδα των “53” και τα λοιπά ακροαριστερά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ αν και αντιτίθενται στο ΝΑΤΟ, εντούτοις στηρίζουν πρόθυμα την ένταξη της ΠΓΔΜ ως “Βόρεια Μακεδονία” στο ΝΑΤΟ.!!!

6ον) Να ξεπληρώσει την διαχρονική υποχρέωση και τα άγνωστα πολιτικά γραμμάτια στους Σκοπιανούς που φιλοξένησαν το γραφείο του ΚΚΕ Εσωτερικού, Πολιτικού προγόνου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γνωστό αν και έχει αποσιωπηθεί ότι μέχρι το 1974, οπότε νομιμοποιήθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, το ΚΚΕ εσωτερικού διατηρούσε τη διεθνή του έδρα στα Σκόπια υπό την προστασία του Τίτο και των Μυστικών Υπηρεσιών των Σκοπίων.

Το αρχείο δε με όλα τα ντοκουμέντα είχε παρακρατηθεί από το Κομμουνιστικό καθεστώς μέχρι το 1984 οπότε με παρέμβαση Ανδρέα Παπανδρέου επέστρεψε στην Ελλάδα “λεηλατημένο” με πολλά “καυτά” έγγραφα … να λείπουν.

Με βάση τα ανωτέρω πρόκειται λοιπόν για μία συνειδητή προσπάθεια του κ. Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του να εργαλειοποιήσουν με “μακιαβελικό” τρόπο την εξωτερική πολιτική. Μόνος στόχος τους η παραμονή στην εξουσία με κάθε τίμημα, γεγονός που τους καθιστά επικίνδυνους απέναντι στη χώρα και το πολίτευμα.

Θα θεωρηθεί λοιπόν τουλάχιστον ατυχές η αντιπολίτευση, να μην συμπεριλαμβάνει στο δημόσιο διάλογο τη μεθόδευση Τσίπρα, ως ζήτημα διερεύνησης από εξεταστική επιτροπή και παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο. Δεν μπορεί άλλωστε ορθά να έχει δεσμευτεί η Αξ. Αντιπολίτευση για διερεύνηση ευθυνών σε ότι αφορά τα 40 δις ζημιά από το κλείσιμο των τραπεζών, αλλά να εξαιρεθεί ο χειρισμός του διδύμου Κοτζιά & Τσίπρα για το λεγόμενο “Μακεδονικό”.

Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης με προεξέχουσα τη Ν.Δ. έχουν τη ιστορική ευθύνη να θέσουν το ζήτημα στην σωστή Συνταγματική, Πολιτειακή και Εθνική διάσταση. Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. κ Κυριάκος Μητσοτάκης και το σύνολο των πολιτικών αρχηγών, οφείλει να προειδοποιήσει αρχικά ανεπίσημα και εάν απαιτηθεί δημόσια τους κκ Τσίπρα και Κοτζιά.

Οι μεθοδεύσεις τους, για παράκαμψη της βουλής, αποτελούν ορισμό της εσχάτης προδοσίας. Όποιος δε θεωρήσει υπερβολικό τον χαρακτηρισμό δεν έχει παρά να ανατρέξει στο άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα και ειδικά στις παραγράφους 2α & 2β, όπου φωτογραφίζεται ο χειρισμός του πολιτικού Διδύμου Πρωθυπουργού-ΥΠΕΞ.

Δηλαδή σφετερισμός της ιδιότητάς ως οργάνου του Κράτους για να αλλοιώσει θεσμούς του πολιτεύματος, αλλά και να επιχειρήσει με τόπο πρόσφορο να αποστερήσει η να παρακωλύσει τη Βουλή από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή.

Επίσης οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης πρέπει να προαναγγείλουν άμεση προσφυγή στο ΣΤΕ σύμφωνα με το άρθρο 95 παρ. α) του Συντάγματος που προβλέπει αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών για υπέρβαση εξουσίας ή για παράβαση νόμου.

Η αξιοποίηση ακόμα και πρόταση μομφής κατά της συγκυβέρνησης αποτελεί μέρος των διαθέσιμων προληπτικών πολιτικών ενεργειών. Μία κίνηση ενδεχομένως επιβεβλημένη διότι ακόμα και αν δεν “ρίξει” την κυβέρνηση θα ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο.

Η πρόταση μομφής θα πρέπει να αφορά όχι μόνο στο περιεχόμενο της συμφωνίας (ονοματολογικό, πρόνοιες για γλώσσα, εθνικότητα κτλ) αλλά στον εμπαιγμό της βουλής και το σφετερισμό του πολιτεύματος. Θα αποκαλύψει τόσο το ρόλου του κ. Καμμένου σε συμπαιγνία με τον κ. Τσίπρα αλλά και τις φημολογούμενες κρυφές εφεδρείες στα έδρανα της βουλής. Το σύνολο των βουλευτών και των κομμάτων της βουλής θα έρθουν προ των ευθυνών τους, χωρίς το φύλλο συκής, της καταψήφισης της συμφωνίας, κατόπιν εορτής.

Τέλος η αντιπολίτευση πρέπει σύσσωμη να καλέσει τον κ. Παυλόπουλο ως ανώτατο πολιτειακό άρχοντα της Χώρας να αναλάβει τις ευθύνες του. Παρά τις όποιες περιορισμένες εξουσίες, το ενδεχόμενο παραίτησης του, αποτελεί σίγουρα ένα υπέρτατο μέσο για να αποτρέψει το εθνικό έγκλημα του κ Τσίπρα.

Η προκήρυξη εκλογών όχι μόνο θα οδηγήσει στην αποσύνθεση του πολιτικού εκτρώματος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά θα δημιουργήσει και τις συνθήκες για αναζήτηση ευθυνών. Έστω και παρασκηνιακά ο ΠτΔ μπορεί να αναγκάσει τον κ. Τσίπρα να αναβάλει την υπογραφή της συμφωνίας ώστε να προηγηθεί η ψήφιση της από την Ελληνική Βουλή. Ενώ κατ’ ελάχιστον να γίνει σε χρόνο προγενέστερο πριν την πρόσκληση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.

 

Σε όσους δε υποστηρίξουν ότι η παραίτηση του ΠτΔ αγγίζει τα όρια του συντάγματος, οφείλω να επισημάνω ότι ο κ Τσίπρας δείχνει αποφασισμένος αυτή τη φορά, να διαβεί οριστικά και αμετάκλητα το Ρουβίκωνα της αλλοίωσης του πολιτεύματος. Εναπόκειται λοιπόν τελικά στον κ. Παυλόπουλο εμπνεόμενος από τον Μέγα Αλέξανδρο, να λύσει τον γόρδιο πολιτικό δεσμό, που ο κ Τσίπρας απεργάζεται για να αδρανοποιήσει την Δημοκρατία μας.

O Ελεύθερος Τύπος σε ανάλυσή του επισημαίνει “Παραδώσαμε όνομα, γλώσσα και εθνικότητα… έναντι υποσχέσεων” και αναφέρει:

Λύσαμε το Σκοπιανό, παραδίδοντας γλώσσα, όνομα και εθνότητα με την υπόσχεση ότι η γειτονική χώρα θα άρει τις αλυτρωτικές της διατάξεις στο Σύνταγμά της.

Τα πρώτα στοιχεία της συμφωνίας Τσίπρα και Ζάεφ δείχνουν ότι η γειτονική χώρα «κερδίζει» το κλειδί για την έναρξη της ενταξιακής διαδικασίας σε Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ, κάτι που φάνηκε και από τις ενθουσιώδεις δηλώσεις τόσο του προέδρου της Ε.Ε. Ντόναλντ Τουσκ όσο και του γραμματέα της Συμμαχίας Γιαν Στόλτενμπεργκ.

Πάντως, είναι πολλές οι γκρίζες ζώνες της συμφωνίας που μπορεί να κρύβουν άγνωστες έως τώρα οικονομικές και εθνικές πτυχές.

Οπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις και τις διαρροές, καθώς δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα το πλήρες κείμενο, η συμφωνία προβλέπει τα εξής:

Το νέο όνομα είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» (North Macedonia) και θα αναγνωρίζεται στη χώρα μας ως «Severna Makedonja». Σύμφωνα με το Μαξίμου, η ονομασία θα είναι για κάθε χρήση (erga omnes), ενώ οι γείτονες αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προχωρήσουν σε συνταγματική αναθεώρηση.

Η συμφωνία προβλέπει πως η Ελλάδα θα προχωρήσει σε κύρωση μόνο αφού ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση στη γειτονική χώρα. Ωστόσο, αυτό δεν έχει γίνει σαφές πώς θα διασφαλιστεί μέσω της συμφωνίας.

Η πρόσκληση στο ΝΑΤΟ και το άνοιγμα κεφαλαίων της Ε.Ε. θα πραγματοποιηθούν με την κύρωση από το Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ της σύμβασης τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» και στους δύο οργανισμούς θα γίνει μετά τη συνταγματική αναθεώρηση, καθώς στην πρόσκληση θα προβλέπεται ρητά.

Ωστόσο δεν είναι σαφές πώς θα μπορεί το ΝΑΤΟ να αποσύρει την αίτηση ένταξης, ιδίως όταν οι ΗΠΑ επιδιώκουν διακαώς την ένταξη των γειτόνων στη Συμμαχία.

  • Η συμφωνία προβλέπει πως η ιθαγένεια/υπηκοότητα στη Βόρεια Μακεδονία θα είναι Macedonian/citizen of the Republic of North Macedonia. Δηλαδή «Μακεδόνας/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας. Ο ανωτέρω ενιαίος όρος θα αντικαταστήσει το σκέτο «Macedonian» που αναγράφεται σήμερα στα ταξιδιωτικά έγγραφα και το οποίο όμως δεν αναγνωριζόταν από την Ελλάδα. Η Ελλάδα θα αναγνωρίζει την ιθαγένεια/υπηκοότητα ως «πολίτες της Severna Makedonja».
  • Σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, η συμφωνία προβλέπει ότι θα είναι η Macedonian (Μακεδονική), ενώ, σύμφωνα με το Μαξίμου, θα υπάρχει η σαφής διατύπωση ότι ανήκει στην οικογένεια των νότιων σλαβικών γλωσσών, καθώς και η ρητή καταγραφή ότι η γλώσσα αυτή διαχωρίζεται από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική-μακεδονική γλωσσική κληρονομιά».
  • Στη συμφωνία η γειτονική χώρα αποδέχεται το διαχωρισμό μεταξύ των Ελλήνων Μακεδόνων, του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της γλώσσας.
  • Το νέο όνομα θα εγγραφεί στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ με την απαραίτητη αναθεώρηση, ενώ οι πάνω από 140 χώρες που αναγνωρίζουν σήμερα την εν λόγω χώρα με τον όρο Μακεδονία θα την αναγνωρίζουν εφεξής ως «Βόρεια Μακεδονία».
  • Επίσης, αναφέρεται ότι προγραμματίζεται η απαλοιφή όλων των αλυτρωτικών αναφορών από το Σύνταγμα της γείτονος με αντικατάσταση των σχετικών διατάξεων κατά το πρότυπο των όσων αναφέρει το ελληνικό Σύνταγμα για τους Ελληνες της διασποράς.
  • Καθορίζονται μεταβατικές περίοδοι έως και 5 χρόνων για την αλλαγή των εσωτερικών εγγράφων στη γειτονική χώρα («Βόρεια Μακεδονία» αντί για «Μακεδονία») και αυτή η περίπλοκη διαδικασία θα συνδεθεί με το άνοιγμα κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της «Βόρειας Μακεδονίας».
  • Συγκροτείται επιτροπή η οποία θα εξετάσει τη χρήση εμπορικών σημάτων στις δύο χώρες, ένα ζήτημα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος που χρησιμοποιούν τον όρο της Μακεδονίας στα προϊόντα τους.

Οι κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι οι επιθετικοί προσδιορισμοί κρατικών και ευρύτερα δημοσίων οργάνων, καθώς και ομογενειακών/πολιτιστικών οργανώσεων που χρηματοδοτούνται από το κράτος θα καθορίζονται με τον όρο της «Βόρειας Μακεδονίας», με ταυτόχρονη κατάργηση του προσδιορισμού της «Μακεδονίας».

Τα επόμενα διπλωματικά βήματα

  • Υπογραφή της συμφωνίας από Ζάεφ και Τσίπρα στις Πρέσπες πιθανότατα το Σάββατο
  • Κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή της γειτονικής χώρας (η κυβέρνηση Ζάεφ διαθέτει την αναγκαία πλειοψηφία)
  • Πιθανές η μη υπογραφή της από τον πρόεδρο Ιβανόφ και η αναπομπή της στη Βουλή.
  • Η ελληνική κυβέρνηση τις επόμενες εβδομάδες θα αποστείλει επιστολή προς την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, όπου θα αναφέρει ότι ενθαρρύνει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της «Βόρειας Μακεδονίας» με την Ε.Ε. και την ένταξή της στο ΝΑΤΟ υπό την αίρεση ότι θα έχει πραγματοποιηθεί συνταγματική αναθεώρηση.
  • Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. (25-26 Ιουνίου) και Σύνοδος Κορυφής (28-29 Ιουνίου) για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
  • Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ (11 Ιουλίου) με πρόσκληση ένταξης στη «Βόρεια Μακεδονία».
  • Επιστολή της κυβέρνησης Ζάεφ στις 140 χώρες που έχουν αναγνωρίσει τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ότι πλέον το νέο όνομα είναι «Severna Makedonija» στις διμερείς σχέσεις και στα διεθνή fora.
  • Διενέργεια δημοψηφίσματος στα Σκόπια στο διάστημα από Σεπτέμβριο μέχρι Δεκέμβριο του 2018 και εάν το κερδίσει ο Ζάεφ τότε θα ξεκινήσει η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης. Σε αντίθετη περίπτωση, πρόωρες εκλογές με δημοψηφισματικό χαρακτήρα για την ονομασία.
  • Κύρωση της συμφωνίας από την ελληνική Βουλή πιθανότατα αρχές του 2019 και κύρωση της ένταξης της γείτονος στο ΝΑΤΟ.

Στο Liberal.gr ο Γιώργος παπαδόπουλος-Τετράδης κάνει λόγο για Συμφωνία- ραδιουργία! και αναφέρει: 

Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Η συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ για τα Σκόπια δεν είναι συμφωνία. Είναι κατ’ αρχήν συμφωνία. Και δεν είναι τελική. Είναι προσωρινή. Δεν είναι καν δεσμευτική. Υπόκειται σε αλλαγές και ανατροπές. Και δεν αφορά σ αυτήν την κυβέρνηση απαραίτητα! Μπορεί να πέσει στην επόμενη! Πρόκειται για κέντημα ραδιουργίας περισσότερο παρά συμφωνίας.

Συγκεκριμένα:

1. Ο κ Τσίπρας συμφώνησε σε παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας από την Ελλάδα ερήμην της ελληνικής Βουλής. Η συμφωνία του με τον Ζαεφ προβλέπει ότι το θέμα θα έρθει στην ελληνική Βουλή για έγκριση όταν και όποτε περάσει από τη Σκοπιανή Βουλή, από το σκοπιανό δημοψήφισμα, από την αναθεώρηση του σκοπιανού Συντάγματος. Δηλαδή, πιθανώς μετά και από τις ελληνικές εκλογές του 2019!

Για όποιον δεν κατάλαβε, μ αυτόν τον κουτοπόνηρο τρόπο ο κ Τσίπρας έβγαλε από πάνω του την υποχρέωση, αλλά και τον κίνδυνο να υποστεί την ψηφοφορία της Βουλής για το θέμα. Την έστειλε στην επόμενη Βουλή. Ταυτόχρονα απάλλαξε από τη δύσκολη θέση και τον εταίρο του Πάνο Καμμένο. Ο οποίος, ξέροντας τη συμφωνία μπορεί να πουλάει ανέξοδα πατριωτισμό!

Είναι πλέον ή βέβαιο ότι η σκοπιανή πλευρά θα καθυστερεί όσο μπορεί από τη στιγμή που θα έχει εξασφαλίσει το κατ αρχήν πράσινο φως της Αθήνας για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά και την ταυτότητα και τη γλώσσα από την ελληνική κυβέρνηση για τη διεθνή κοινότητα.

2. Η συμφωνία του Τσίπρα δεν είναι erga omnes! Το σλαβικό όνομα Severna Macedonia (Βόρεια Μακεδονία) θα ισχύει έναντι της Ελλάδας! Σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο θα είναι μεταφρασμένο στα αγγλικά ως North Macedonia (βορεινή)! Όχι Northern (βόρεια) όπως είναι η Ιρλανδία. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλο κράτος Μακεδονία, θα λέγονται απλώς Μακεδονία! Όπως και σήμερα. Κέρδος, μηδέν.

3. Αλλά, και η ελληνική μακεδονική ταυτότητα με την μακεδονική ελληνική εθνικότητα έχουν παραδοθεί κανονικά στους σλαβομακεδόνες. Αντί για σλαβομακεδόνες και αλβανοί θα είναι Μακεδόνες! Και σε μια υποπαράγραφο ψιλών γραμμάτων, που δεν θα διαβάσει ποτέ κανείς, σημειώνεται ότι δεν έχουν σχέση με τους Μακεδόνες της αρχαίας Ελλάδας.

Στα διαβατήριά τους και στις ταυτότητές τους θα ονομάζονται Μακεδόνες/υπήκοοι της Βόρειας Μακεδονίας. Δηλαδή Μακεδόνες! Υπάρχουν και άλλοι Μακεδόνες ως έθνος κράτους; Όχι.

Στη συμφωνία, όμως, προβλέπεται αυτή η διπλή ταυτότητα των σκοπιανών! Αναγνωρίζονται από την Ελλάδα και από όλο τον ντουνιά ως Μακεδόνες ΚΑΙ ως υπήκοοι της Βόρειας Μακεδονίας! Διαλέγετε και παίρνετε.

4. Η ίδια διπλή ταυτότητα συμφωνήθηκε και για τη γλώσσα. Η κυβέρνηση των Αθηνών αναγνώρισε ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας. Με μια υποπαράγραφο που λέει ότι δεν έχει σχέση με την …ελληνιστική (!!) της εποχής του Μεγαλέξανδρου, αλλά είναι σλαβική διάλεκτος! Οι αμόρφωτοι του υπουργείου και των επιτροπών (προφανώς απόγονοι των ανταρτών του ΣΝΟΦ στον εμφύλιο) δεν ξέρουν ότι οι Μακεδόνες μιλούσαν ελληνικά δωρικά ως ελληνικό φύλλο από πάντα!

Η υποπαράγραφος δεν προσθέτει τίποτε στα ήδη συμφωνημένα από το 1977. Όταν στον ΟΗΕ γινόταν σαφώς ο προσδιορισμός της γλώσσας ως σλαβικού- βουλγαρικού ιδιώματος!

5. Το επίσης σημαντικό κομμάτι με τα εμπορικά σήματα (μακεδονικός χαλβάς, μακεδονικά κουλούρια κλπ) δεν διευκρινίζεται! Επιτροπές ακαθόριστης υπόστασης θα αναλάβουν τις διαπραγματεύσεις για το θέμα! Δηλαδή η Μακεδονία, που έχει πολλαπλάσια παραγωγή και προϊόντα, θα διαπραγματευτεί επί ίσοις όροις με τα Σκόπια, με ορατό κίνδυνο να χάσει τα σήματά της και τις ονομασίες προέλευσης, έναντι υποδεέστερου παραγωγού! Μιλάμε για αλμπανισμό του αισχίστου είδους.

6. Η συμφωνία προβλέπει ότι με την έγκριση της συμφωνίας από τη σκοπιανή Βουλή η ελληνική κυβέρνηση θα δώσει το πράσινο φως ώστε τα Σκόπια να αποκτήσουν το δικαίωμα να ενταχθούν στην ΕΕ και, κυρίως, στο ΝΑΤΟ! Χωρίς προηγουμένως η ελληνική Βουλή να έχει αποφασίσει!

Η κυβέρνηση διατυπώνει την τεράστια μπαρούφα ότι αν δεν εκπληρώσει πλήρως τα συμφωνηθέντα η ΠΓΔΜ θα αναιρεθεί η ένταξή της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ! Δηλαδή, θα πάει η ελληνική κυβέρνηση, που γυαλίζει τα παπούτσια της Μέρκελ και του Τραμπ, να αξιώσει από τη Μέρκελ και τον Τραμπ να βγάλουν από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ τα Σκόπια, γιατί δεν τηρούν τη συμφωνία! Είτε αυτοί που τα συμφώνησαν είναι ηλίθιοι είτε περνάνε εμάς για ηλίθιους. Ή και τα δύο.

7. Με την αναγνώριση Βόρειας Μακεδονίας, η μία και μοναδική ελληνική Ιστορική Μακεδονία γίνεται αυτομάτως Νότια Μακεδονία. Συνειρμικά και συνεπακόλουθα για όλους τους πολίτες και όλες τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Επειδή οι απάτριδες και ανιστόρητοι σημερινοί κυβερνήτες διαπραγματεύονται το όνομα, την ιστορία, τη γλώσσα και τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας με όρους Οθωμανικής Μακεδονίας!

Και επειδή ο πλανήτης κινείται γύρω από το internet και τις μηχανές αναζήτησης δεν έχει παρά να γκουγκλάρει κανείς τη λέξη Μακεδονία για να διαπιστώσει με τα ματάκια του την παντελή απουσία της Ελλάδας από τον πόλεμο προπαγάνδας που κάνουν οι σκοπιανοί εδώ και δεκαετίες. Και πώς η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει την ιστορία της και την πολιτιστική της κληρονομιά σε άσχετους και σε σφετεριστές.

Τι προβλέπει η συμφωνία για αυτά; Τίποτε! Σιγά μην ενδιαφέρονται οι Αθηναίοι κυβερνήτες, φανεροί υποστηρικτές των σλαβομακεδόνων εδώ και χρόνια, και δηλωμένοι φανατικοί εχθροί της ελληνικής ιστορίας, για την Ελλάδα και την ιστορία της. Όλα καρέκλα.

8. Τα παραμύθια που αράδιασε ο Τσίπρας εχτες για την ανάγκη συμφωνίας είναι για μωρά παιδιά. Ούτε τα Σκόπια απειλούντο με αποσταθεροποίηση, ούτε αποδυναμώνονταν οι… προοδευτικές δυνάμεις της γείτονος «που θέλουν λύση», ούτε φρενάρονταν οι εθνικιστικές δυνάμεις εκεί. Όλες εθνικιστικές δυνάμεις είναι. Και μάλιστα ultra φανατικές σε βάρος της Ελλάδας. Έτσι έχουν μεγαλώσει εδώ και 80 χρόνια. Για κορόιδα στην Αθήνα ψάχνουν. Και τα βρήκαν.

Και το μόνο σοβαρό επιχείρημα που είπε ο κ Τσίπρας ήταν ανατριχιαστικό! Πρώτον γιατί δεν είναι δικό του, είναι καθ υπαγόρευση του ΝΑΤΟ, και δεύτερον γιατί υπονομεύει τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία! Είπε ο αυλόδουλος αυτός πρωθυπουργός ότι η συνέχιση της διένεξης «θα ενίσχυε το ρόλο τρίτων δυνάμεων στα βόρεια σύνορά μας»! Υπονοώντας σαφώς τη Ρωσία. Μάλιστα κύριε Παπάγο!

9. Η τελευταία μικρότητα και ανθελληνική αθλιότητα ήταν που πρώτα ειδοποίησε τις ΗΠΑ και το Βερολίνο για την επίτευξη συμφωνίας και μετά πήγε να ενημερώσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Από τον οποίο πήρε τα εύσημα για το ανοσιούργημα. Να υποθέσουμε ότι ο Βούδας της Ραφήνας είναι ικανοποιημένος και με τη συμφωνία και με την πρόταση του Πάκη Παυλόπουλου για μια τόσο σοβαρή θέση. Η σιωπή του είναι πιο καταστροφική από τις άλλες επιλογές του.

10. Όπως είπαμε και στην αρχή, το κόλπο Τσίπρα είναι να έρθει στη Βουλή το θέμα, του Αγίου Ποτέ. Δηλαδή, όταν δεν θα είναι κυβέρνηση ή δεν θα είναι συγκυβέρνηση με τον Π. Καμμένο. Αλλά, με πρόθυμους ηλίθιους σαν το Ποτάμι ή άλλα αντίστοιχα ορφανά του σημιτικού εκσυγχρονισμού. Εκεί ποντάρει.

Εν κατακλείδι, η συμφωνία είναι άθλια, στο πόδι, περιφρονεί την ελληνική Μακεδονία, τη βούληση του ελληνικού λαού, την ελληνική Βουλή και δικαιώνει τον αλυτρωτισμό των σλαβομακεδόνων, που παλεύουν γι αυτόν εδώ και 75 χρόνια.

 

Όταν θα έρθει η πρώτη διεθνής δικαστική διεκδίκηση α λα Τσαμουριά θα τα ξαναπούμε. Κι όταν σας ρωτήσουν αν είσαστε από τη Νότια Μακεδονία θα τα ξαναπούμε. Αν σας ρωτήσουν και δεν θεωρήσουν ότι είσαστε σκοπιανοί. Γιατί Μακεδονία είναι μία: Τα Σκόπια. Με υπογραφή Τσίπρα και προσεχώς Παυλόπουλου. Και οι δύο της έγκρισης του Κ Καραμανλή. Ο οποίος δεν βγάζει άχνα.