Ποιος μπορεί πλέον να μην παραδεχτεί πως η Τουρκία παίζει το δικό της, αυτόνομο και βρώμικο συνάμα παιχνίδι στη Μέση Ανατολή;

Ποιος μπορεί να μην βλέπει πως οι νεοθωμανοί της Άγκυρας ελέγχονται όλο και λιγότερο από τις ΗΠΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική ασφάλεια από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο;
Ποιος δύναται να ισχυριστεί ακόμη, βλέποντας τους τουρκικούς τραμπουκισμούς στην κυπριακή ΑΟΖ, ότι η αφελής ελληνική εξωτερική πολιτική «εξημέρωσης του θηρίου» πέτυχε;

Σήμερα τα πράγματα είναι άσχημα όσο ποτέ για Αθήνα και Λευκωσία, όχι από πλευράς δικαίου ή διεθνούς έννομης τάξης, αλλά από πλευράς ισοζυγίου ισχύος. Η Τουρκία, παρά τα προβλήματά της, εξελίσσεται σε ισχυρή οικονομία, ιδίως στην εξοπλιστική της διάσταση. Κι όσοι (έχουμε στην Ελλάδα αρκετούς…) υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι το τουρκικό κράτος «διαλύεται», «διαμελίζεται» και άλλα φαιδρά, θα πρέπει να δουν την αλήθεια κατάματα: δεν διαλύεται η Τουρκία, η Ελλάδα διαλύεται, οικονομικά και κοινωνικά. Η Ελλάδα (μαζί της και η Κύπρος) είναι παραδομένη στα δηλητηριώδη άγκιστρα των Μνημονίων, εξαρτημένη όσο ποτέ. Την ώρα που η Τουρκία απεξαρτάται γοργά και δυναμικά…

Τα εγκλήματα της Δύσης

Η Δύση, με πρώτες τις ΗΠΑ, φέρει ευθύνες για το «ξεσάλωμα» αυτό των Τούρκων. Οι αποδείξεις δεκάδες: θυμίζουμε την άκρως σημαντική έκθεση (13 Σεπτεμβρίου 2013) του Kiplinger Letter, στηριζόμενη σε ανάλυση εξειδικευμένων συμβούλων στα κέντρα εξουσίας στην Ουάσιγκτον. Το Kiplinger Letter παραδεχόταν ανοιχτά ότι η CIA εξόπλιζε από καιρό τους τζιχαντιστές στη Συρία, με την ελπίδα να πέσει το καθεστώς Άσαντ.

Αν θέλουμε να έρθουμε στις ημέρες μας, ας δούμε τι δήλωσε προ ολίγων μόνο ημερών η Claudia Roth, αντιπρόεδρος του γερμανικού Κοινοβουλίου: «Το ΝΑΤΟ πρέπει να εξαναγκάσει την Τουρκία να σταματήσει επιτέλους την υποστήριξη προς το «Ισλαμικό Κράτος». Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι η Τουρκία φιλοξενεί στρατόπεδο εκπαίδευσης για το ISIS στην Κωνσταντινούπολη. Οι σχέσεις του Ερντογάν με το «Ισλαμικό Κράτος» είναι απαράδεκτες και ο Πρόεδρος της Τουρκίας επιδιώκει μία αληθινά σκοτεινή πολιτική στη Συρία».

Ακόμα πιο σκληρά εκφράζονται έγκυροι αναλυτές, όπως ο Ivan Rioufol στη Le Figaro: «Όσοι εξήραν τον υποτιθέμενο μετριοπαθή ισλαμισμό του Ερντογάν αποδεικνύουν την ανόητη αφέλειά τους. Το μαρτύριο που υφίσταται η πόλη Κομπάνι, κάτω από τα απαθή βλέμματα των Τούρκων που εμποδίζουν τις ενισχύσεις και απαγορεύουν τη χρήση των αεροπορικών βάσεών τους, είναι ενδεικτικό της δυτικής ανικανότητας. Είναι καιρός να απαιτήσουμε λογοδοσία από την Τουρκία του Ερντογάν». Και συνεχίζει ο Γάλλος δημοσιογράφος με τα εξής αποστομωτικά: «Η εξισλαμισμένη Τουρκία, δεν αξίζει πλέον να παραμείνει στο ΝΑΤΟ, ούτε βεβαίως, να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
 

Όμως και στις ΗΠΑ η καχυποψία αυξάνεται: «Μήπως είναι ώρα να πετάξουμε την Τουρκία από το ΝΑΤΟ;» διερωτώνται όλο και περισσότεροι, με τελευταίο τον Jonathan Schanzer, αναλυτή με προσβάσεις στο «σύστημα Ομπάμα», που γράφει μεταξύ άλλων: «Η θέση της Τουρκίας ως συμμάχου της Δύσης είναι πλέον στον αέρα, αφού πεισματικά αρνείται να ενταχθεί στη συμμαχία κατά των Ισλαμιστών, απαιτώντας αυτή η συμμαχία να στραφεί και κατά του καθεστώτος Άσαντ. Τα πάνω από διακόσια τουρκικά F-16 στέκουν ακίνητα καθώς οι ισλαμιστές κερδίζουν επικίνδυνα έδαφος σε Ιράκ και Συρία».

Ο «επιτήδειος ουδέτερος» φέρνει σε δύσκολη θέση τους φίλους του

Τα παραπάνω είναι, βέβαια, η μισή αλήθεια, σε μία γενικότερη προσπάθεια των ΗΠΑ να αποκρύψουν τον βρώμικο ρόλο Τουρκίας, Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας. Αυτών, δηλαδή, που χρηματοδότησαν και δημιούργησαν το τέρας ISIS, το βασίλειο του τρόμου στη Μέση Ανατολή που αποκεφαλίζει, εκτελεί, βιάζει και καταστρέφει αδιακρίτως, χωρίς μικρογραμμάριο ελέους.

Η Τουρκία διαχρονικά κινείται ως ο «επιτήδειος ουδέτερος», για να θυμηθούμε τον τίτλο του γνωστού βιβλίου που την αφορά. Τα ίδια έκανε το 2001, όταν αρνήθηκε να ενισχύσει τη δυτική συμμαχία στον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, τα ίδια και το 2003 στο Ιράκ, κατά παράβαση του άρθρου 5 του καταστατικού του ΝΑΤΟ που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν. Και στις νατοϊκές επιχειρήσεις στη Λιβύη συνέπραξε μόνο υπό τους όρους που έθεσε και που επέβαλε στη συμμαχία ο Ερντογάν. Γιατί στη Λιβύη οι Τούρκοι νεοϊσλαμιστές φλέγονταν να δουν στην εξουσία τους Αδελφούς (τους) Μουσουλμάνους.

Μόνο που τώρα Ερντογάν και Νταβούτογλου το παράκαναν. Τόσο που ακόμα και τα πλέον τουρκολάγνα δυτικά κέντρα δυσκολεύονται να υποστηρίξουν την υποκριτική Άγκυρα στους τυχοδιωκτισμούς της. Η Τουρκία δεν πολεμά την ισλαμική τρομοκρατία. Απεναντίας, συμπράττει στη χρηματοδότηση των τρομοκρατικών οργανώσεων. Μέχρι πρότινος δεν είχε καν αναγνωρίσει ως τρομοκρατική οργάνωση την Αλ Νούσρα. Στα λόγια, Τούρκοι και Σαουδάραβες, ραπίζουν το ISIS, στην πράξη το στηρίζουν. Αυτοί είναι οι υπαίτιοι της τραγωδίας στη Συρία, αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί των φρικτών εγκλημάτων που διαπράττονται στη σπαρασσόμενη χώρα.

Κανείς πια δεν πιστεύει τους νεοπασάδες της Άγκυρας. Ταυτόχρονα, όλο και λιγότεροι πιστεύουν ότι όσα μηρυκάζει η Ουάσιγκτον. Γιατί οι αμερικανοί έχουν τις δικές τους, κορυφαίες ευθύνες. Το ISIS εξυπηρετεί τις ΗΠΑ, οι οποίες το στήριξαν, ενώ τώρα εξασφαλίζουν ένα βολικότατο άλλοθι για την αμερικανική επιστροφή στη Μέση Ανατολή.
 

Οι αμερικανοί θέλουν σε πρώτη φάση να διχάσουν τον μουσουλμανικό κόσμο με την εν εξελίξει σύγκρουση σιιτών – σουνιτών. Με τις ορδές των τζιχαντιστών να καταστρέφουν τη Μέση Ανατολή, οι ΗΠΑ επιδιώκουν μεσοπρόσθεσμα να ελέγξουν πληρέστερα την περιοχή, αφού θα έχουν βρει άλλοθι για συνεχείς επεμβάσεις κι αφού θα διασπαστούν τα σουνιτικά κράτη, με πρώτο στη λίστα το Ιράκ. Δια της δημιουργίας γενικευμένου χάους, θα συνεχίσουν να ελέγχουν την ενεργειακή καρδιά του πλανήτη, προωθώντας εντέλει το χάος αυτό μέχρι τον ρωσικό Καύκασο, όπου ζουν μεγάλοι αριθμοί σουνιτικών μουσουλμανικών πληθυσμών. Οι «ιέρακες» της Ουάσιγκτον θα θελήσουν έτσι να χτυπήσουν τη Ρωσία και τον Πούτιν, και από τα νότια, την ώρα που δυτικά έχουν ήδη ανοίξει την πληγή της Ουκρανίας.

Είναι, βεβαίως, πολιτικά ερμαφρόδιτο να κερδίζουν έδαφος στη Δύση θεωρήσεις που ζητούν «ξωπέταγμα» των Τούρκων και στην ίδια την Ελλάδα και την Κύπρο –διαχρονικούς αποδέκτες του τουρκικού αναθεωρητισμού- να τηρούνται με ευλάβεια τα ψοφοδεή περί ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας.

Κόντρα στην τουρκοφοβική θεώρηση της Αθήνας και πηγαίνοντας κόντρα στην πολιτική ορθότητα του μικροελλαδικού αθηναϊσμού, θα διατυπώσω το αντίθετο: τον Ελληνισμό τον συμφέρει να δίνει χρόνια στον Ερντογάν ο Αλλάχ! Για να κάνει την Τουρκία «Βόρεια Κορέα» και να την απομονώσει τελείως από τη Δύση. Και τότε, ως δια μαγείας όλοι θα «ανακαλύψουν» τα δίκια της Ελλάδας στο Αιγαίο και την κατοχή της Κύπρου. Μόνο που μέχρι τότε η εξωτερική πολιτική της χώρας μας δεν έχει την πολυτέλεια να κοιμάται, ρυμουλκούμενη από δυσμάς, όπως συμβαίνει τώρα…

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα»,