Διεθνές Δίκαιο Θαλάσσης

Απλά μαθήματα… Θα (μάς) χρειασθούν πολύ σύντομα

 

Γράφει ο Παλαιός

(Α) ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Πολλή κουβέντα γίνεται στις μέρες μας για το αν υπάρχουν και πόσο μεγάλα είναι τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων που ευρίσκονται στην δικαιοδοσία της Ελλάδος, έτσι που έγινε πλέον τόσο κοινότυπο, που ακόμα και η κάθε κουτσή Μαρία σε κάποιο κατσάβραχο, άκουσε περί ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας, έστω και αν ποτέ δεν έμαθε τι διάολο είναι αυτά, και ούτε βεβαίως κατάλαβε περί τίνος πρόκειται.

Έτσι αφού πρώτα όλα τα πολιτικά σούργελα διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει και καλά θα κάνουμε να το ξεχάσουμε … στην συνέχεια κάποια στιγμή, ως διά μαγείας μας προέκυψε ότι κολυμπάμε στα πετρέλαια .. τόσο που να σκεφτόμαστε για το αν πρέπει να ρίξουμε καμμιά γκασμαδιά μήπως και κάνει μπράφ κανάς πίδακας από δαύτο.

Βέβαια κανείς ψαγμένος ή υποψιασμένος δεν περίμενε να μάθει από προδότες αν η Ελλάδα διαθέτει ή όχι τέτοιο πλούτο, παρά μόνο άν ήταν τελείως αδαής ή κάποιο από τα ηλίθια χαπακιασμένα μόμολα της Ελλαδικής «κενωνίας», αφού θα έπρεπε να μην γνωρίζει καθόλου Ιστορία, καθώς και να μην διαθέτει ούτε κουκούτσι μυαλό για να μπορεί να σκεφτεί το πως ένας ναυτικός λαός όπως οι Έλληνες με τι στεγανοποιούσαν για χιλιάδες χρόνια τα πλοία τους, να μην έχει διαβάσει κλασσικούς συγγραφείς που περιγράφουν σε ποιές περιοχές, από που και πως οι Έλληνες έβγαζαν πίσσα, να μην έχει ακούσει για τον Πρίνο, να μην έχει ιδέα που είναι το Κερί Ζακύνθου, ούτε να άκουσε ποτέ ότι εκεί ακόμη και οι Γερμανοί την Κατοχή βγάζαν πετρέλαιο με την μανιβέλα, να μην ξέρει για τις γεωτρήσεις των Νατοϊκών στον Κυπαρισσιακό, στην Θεσσαλία, την Μακεδονία, να μην έχει πάρει το μάτι του τις τάπες στα Φιλιατρά, στο Κατάκωλο, στην Επανωμή κλπ. κλπ. να μην έχει ακούσει ποτέ του για τις μελέτες του Κατράκη ούτε για το βιβλίο του Μπάτση … και βεβαίως πέρα από όλα αυτά, να είναι ο ίδιος τελείως
αστοιχείωτος και βλάκας, τόσο πολύ που όχι μόνο να μην σκαμπάζει τίποτε από Γεωλογία, αλλά και να μην του κόβει να αναρωτηθεί, πως στο διάολο γίνεται όλοι οι άλλοι γύρω‐γύρω να βγάζουν πετρέλαια και μόνο εμείς εδώ να μην έχουμε σταγόνα … λες και κάποιος θεός μας μούτζωσε βγάζοντας τα ‘πωθημένα του.

Τέλος πάντων, όλα αυτά τα έχουμε ξαναπεί, καθώς και το παιχνίδι δέσμευσης του ορυκτού μας πλούτου με την σύμβαση Cooper, όπως και όλα εκείνα για τον τεράστιο πλούτο που κρύβει αυτή η ευλογημένη γη, των νυν ηλιθίων, στα σπλάχνα της.

Σήμερα όμως, θα τα αφήσουμε στην άκρη, όλα αυτά, και θα καταπιαστούμε με το θέμα των Θαλασσών, με το να διευκρινίσουμε και επεξηγήσουμε τις χρησιμοποιούμενες ορολογίες, και στην συνέχεια να πάμε στο Θαλάσσιο Δίκαιο και στα Δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτό, αφήνοντας προς το παρόν στην άκρη, για κάποια άλλη στιγμή, τα φίδια, τα αυγά και τις φωλιές τους. Για αρχή λοιπόν θα διευκρινίσουμε μερικούς όρους που θα χρησιμοποιήσουμε στην συνέχεια έτσι ώστε να καταλαβαίνουμε για τι μιλάμε, και περί τίνος πρόκειται.

Ελπίζω ότι θα μπορέσω να δώσω τα πράγματα με εύληπτο τρόπο, ώστε ο καθένας να είναι σε θέσει να κατανοήσει εάν αυτά που λέει το κάθε σούργελο, πολιτικάντης ή επιστημονικός ντενεκές, στέκουν και μάλιστα να μπορέσει να δεί τα παιχνίδια που κάποιοι παίζουν στην πλάτη του, αλλά και να θυμηθεί ίσως ποιοί, άλλα έλεγαν πρίν, άλλα λένε σήμερα και άλλα ίσως αύριο, αλλά και να αντιληφθεί γιατί κάποιοι καταχώνιασαν και αφαίρεσαν άρθρα τους από τις αναρτήσεις τους … αλλά που συνεχίζουν, να θέλουν ντέ και καλά, να το παίζουν ειδήμονες, λες και απευθύνονται σε ηλίθιους που δεν ξέρουν να διαβάζουν και να σκέφτονται.

 

(Β) ΟΡΟΛΟΓΙΑ ‐ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

Κυριαρχία

Αυτό που κατέχεις, έχεις αποκλειστικό δικαίωμα και διαχειρίζεσαι απόλυτα, όπου είσαι το αφεντικό μόνο εσύ ‐ το σπίτι σου.

Περιλαμβάνονται: Η Ηπειρωτική Χώρα, τα Νησιά (μικρά, μεγάλα, βραχονησίδες) και ο χώρος, Θαλάσσιος και Εναέριος (έως τα 50 χιλ. ύψος) μέχρις εκεί που εκτείνονται τα χωρικά όρια (αυτά που έχεις ορίσει μέχρι τα 12 ν.μ. από τις ακτές σου).

Κυριαρχικό Δικαίωμα

Εκείνο που δεν σου ανήκει απόλυτα αλλά μόνο εν μέρει, εκεί που έχεις συγκεκριμένα δικαιώματα μόνο εσύ, αν βέβαια θελήσεις να τα εξασκήσεις.

Περιλαμβάνονται: Η Υφαλοκρηπίδα (ο Βυθός) και η ΑΟΖ (τα υπερκείμενα του Βυθού ύδατα μέχρι την επιφάνεια αλλά όχι αυτή) και η Συνορεύουσα Ζώνη …δείτε πιό κάτω.
Το Δικαίωμα εκμεταλλεύσεως των πόρων της Υφαλοκρηπίδας (μέταλλα, Υδρογονάνθρακες, δικαιώματα τοποθέτησης Αγωγών και καλωδίων, Ενάλιοι Αρχαιολογικοί Θησαυροί) το Δικαίωμα εκμεταλλεύσεως των πόρων των μεταξύ Βυθού και Επιφανείας Υδάτων (Αλιεία).

Γεωμορφολογία

Η Φυσική (Γεωλογική) Διαμόρφωση του Εδάφους.

Ακτογραμμή

Οι Ηπειρωτικές και Νησιωτικές Ακτές.

ΦΑ ‐ Φυσική Ακτογραμμή

Η Πιο Απομεμακρυσμένη υποχώρηση των Υδάτων, κατά την Άμπωτη, προς το βάθος της Θάλασσας.

Κατώτερη Ρηχία

Το μακρινότερο σημείο στο οποίο αποτραβιούνται τα νερά της Θάλασσας κατά την Άμπωτη.

Παράκτιο κράτος

Το κράτος που βρέχεται από θάλασσα ή και Λίμνη … που έχει δηλαδή ακτές … σε νερό.

ΕΥ ‐ Εσωτερικά Ύδατα

Τα θαλάσσια ύδατα που περικλείονται με ΕΓΒ (Ευθείες Γραμμές Βάσης … δείτε πιο κάτω) ‐ Ο Θαλάσσιος χώρος ενός στενού κόλπου, ή και αυτός που έχει περικλειστεί σε συστάδες‐συμπλέγματα νησιών, ή ηπειρωτικής χώρας και γειτνιαζόντων νησιών και συμπλεγμάτων αυτών.
Στα ΕΥ, υφίσταται πλήρης κυριαρχία με μικρές εξαιρέσεις όταν λογίζονται ως θαλάσσιο στενό επικοινωνίας.

ΧΥ ‐ Χωρικά Ύδατα (ΧΘ ‐ Χωρική Θάλασσα) (ΑΖ ‐ Αιγιαλίτιδα Ζώνη)

Ο Θαλάσσιος χώρος που εκτείνεται προς το βάθος της Θάλασσας, από την ακτή (κατώτερη ρηχία), την ΕΓΒ, τα Εσωτερικά Ύδατα και κατ’ ανώτατο μέγιστο όριο μέχρι τα 12 ν.μ. (βέβαια μπορείς να ορίσεις λιγότερα ν.μ.).

Στα ΧΥ, υφίσταται πλήρης κυριαρχία με μικρές εξαιρέσεις όταν λογίζονται ως θαλάσσιο στενό επικοινωνίας.

ΣΖ ‐ Συνορεύουσα Ζώνη (ΠΖ ‐ Παρακείμενη Ζώνη)

Θαλάσσιος χώρος 12 ν.μ. πέραν των Χωρικών Υδάτων. Εάν έχεις ΧΥ 12 ν.μ. τότε η ΣΖ είναι από τα 12‐24 ν.μ., εάν όμως έχεις πχ. 6ν.μ. τότε αυτή είναι από τα 6‐18 ν.μ.
Στην ΣΖ, τα Δικαιώματα‐αρμοδιότητες του Παρακτίου κράτους έγκεινται σε Τελωνειακό, Φορολογικό, Υγειονομικό και Μεταναστευτικό έλεγχο, καθώς και στα έννομα αγαθά Αρχαιολογικών και Ιστορικών θησαυρών επί του βυθού της Συνορεύουσας Ζώνης.

ΥΚ ‐ Υφαλοκρηπίδα

Ο παράκτιος βυθός, η προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια των υδάτων της θαλάσσης. Διακρίνεται δε σε Ηπειρωτική και Νησιωτική Υφαλοκρηπίδα αντίστοιχα. Η Υφαλοκρηπίδα είναι κυριαρχικό Δικαίωμα και όχι Κυριαρχία, και εξασκείται αφού ορισθεί.

Έχει σχέση: με την έρευνα και εκμετάλλευση των πόρων, όσων είναι σε σχέση με την επιφάνεια του βυθού και κάτωθέν του (μέταλλα, υδρογονάνθρακες αλλά και Αλιεία Βυθού, τοποθέτηση Αγωγών και Καλωδίων) .

Υφαλοπρανές

Το τμήμα εκείνο του βυθού που διακόπτεται απότομα η ομαλότητα και αποκτά κλίση περίπου στις 40°.

Ηπειρωτικό Ανύψωμα

Είναι η βάση του Υφαλοπρανούς.

Υφαλοπλαίσιο

Είναι και τα 3‐τρία μαζί, Υφαλοκρηπίδα, Υφαλοπρανές και Ηπειρωτικό Ανύψωμα.

Ωκεάνια Άβυσσος

Ο βυθός με βάθος περισσότερο από 2500 μέτρα.

ΑΟΖ ‐ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη

Έχει σχέση με την αποκλειστική εκμετάλλευση του πλούτου των Υπερκειμένων του Βυθού Θαλασσίων Υδάτων, στα οποία το κράτος έχει Κυριαρχικά Δικαιώματα, ΕΑΝ την έχει ορίσει. Συμπεριλαμβάνεται πάντα το εύρος των Χωρικών Υδάτων και μπορεί να εκταθεί, εάν τούτο επιτρέπεται, μέχρι 200 ν.μ.

Έχει σχέση: με δικαιώματα Αλιείας, Πόντισης Καλωδίων, Εγκατάστασης Κυματογεννητριών και Ανεμογεννητριών κλπ.

ΔΥ ‐ Διεθνή Ύδατα (ΑΘ ‐ Ανοικτή Θάλασσα)

Όλα τα μετά τα Χωρικά Ύδατα άλλα και ξεκάθαρα από αυτά τα μετά της Συνορευούσης Ζώνης Ύδατα. Περιορισμοί υπάρχουν όσοι άπτονται της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας. Στα Διεθνή Ύδατα και στον Υπερκείμενο Εναέριο Χώρο η Ναυσιπλοΐα και Αεροπλοΐα είναι ελεύθερες χωρίς περιορισμούς.

Νησί

Μικρή ή μεγάλη έκταση περιβρεχόμενη από θάλασσα με πλούσια Οικονομική Ζωή και δραστηριότητα.

Νησίδα

Μικρό νησί το οποίο όμως έχει την δυνατότητα να συντηρήσει ή και συντηρεί εξ ιδίων Οικονομική Ζωή.

Βραχονησίδα

Μικρό σε έκταση βραχώδες νησάκι, που δεν μπορεί αυτούσια να συντηρήσει Οικονομική Ζωή.

Βράχος

Μικρό Βραχώδες ανύψωμα ευρισκόμενο πάντα υπέρ των θαλασσίων υδάτων.

Σκόπελος

Γαιώδες ανύψωμα, το οποίο συνεχώς είτε κατά διαστήματα καλύπτεται από τα θαλάσσια ύδατα.

ΕΓΒ ‐ Ευθείες Γραμμές (ακτογραμμές) Βάσεως

Η Νοητή Ευθεία Γραμμή που ενώνει τα εξωτερικά όρια δύο ή περισσοτέρων παρακείμενων ακτών, δημιουργώντας περίκλειστο χώρο μεταξύ των, είτε διά Ηπειρωτικών, είτε Νησιωτικών, είτε Μεικτών τοιούτων.

Εγκολπώσεις

Πτυχώσεις των ακτών.

Συστάδες

Σύμπλεγμα‐ομάδα νησιών και βραχονησίδων αλληλένδετα ή σε μικρή απόσταση μεταξύ των και που σχηματίζουν μια ομάδα.

Συμπλέγματα

Αλληλένδετες ομάδες νησιών και βραχονησίδων.

Αρχιπέλαγος

Θαλάσσιος χώρος διάσπαρτος με πολλά νησιά, περιλαμβάνων αλληλένδετα συμπλέγματα και κλειστές συστάδες‐ομάδες νησιών και βραχονησίδων.

Παράκτιο Αρχιπέλαγος ή Παράκτιο Αρχιπελαγικό Κράτος

Κράτος του οποίου ο Ηπειρωτικός Χώρος είναι σε στενή‐κοντινή απόσταση ή περιβάλλεται από Αρχιπέλαγος .

Αρχιπελαγικό Κράτος

Το κράτος που αποτελείται μόνο από Νησιά.

ΕΕΧ ‐ Εθνικός Εναέριος Χώρος

Ο Εναέριος χώρος, κάθετα πάνω από τον χώρο Κυριαρχίας του (Ηπειρωτικό και Θαλάσσιο) μέχρι του ύψους των 50 χιλ.

ΠΠΠ ‐ 3Π ‐ Περιοχή Πληροφοριών Πτήσεων (FIR ‐ Flight Information Region)

ΥΠΠ ‐ Υπηρεσία Πληροφοριών Πτήσεων (FIS ‐ Flight Information Service)

ΔΟΠΑ ‐ Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO ‐ International Civil Aviation Organization) τμήμα του ΟΗΕ

ΔΔΧ ‐ Διεθνές Δικαστήριο Χάγης (ICJ ‐ International Court of Justice / WC ‐ World Court)

ΟΗΕ ‐ Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (UNO ‐ United Nations Organization)

ΠΝΟ ‐ Παγκόσμιος Ναυτιλιακός Οργανισμός ‐ (ΙΜΟ ‐ International Maritime Organization)

ΕΔ ‐ Εθιμικό Δίκαιο ( ή και ΔΕΔ ‐ Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο)

Το Δίκαιο το οποίο έχει επικρατήσει και είθισται λόγω Πρακτικής και της από μακρού χρόνου αποδοχής του, Διαμορφούμενο από την Πρακτική των Κρατών.
Οι Κανόνες του Εθιμικού Δικαίου είναι Κανόνες Αναγκαστικού Δικαίου και Υποχρεωτικοί για Όλους.

ΔτΘ ‐ Δίκαιο της Θάλασσας ‐ Law of the Sea ‐ UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Sea) *

Ορίζεται πλέον από την Σύμβαση του 1982 του Μοντέγκο Μπαίυ (Montego‐Bay) η οποία συνόψισε κάθε προηγούμενη σύμβαση. Η Σύμβαση δεσμεύει μόνο τα κράτη μέλη, αυτά που την έχουν υπογράψει.

* Οι Σύνδεσμοι για το Ελληνικό και Αγγλικό κείμενο στο τέλος του άρθρου.

 

(Γ) ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Διάφορες προσπάθειες είχαν γίνει κατά καιρούς με πενιχρά αποτελέσματα και κυρίως πάντοτε υπέρ των εκάστοτε ισχυρών, αλλά ίσχυε και ό,τι μπορούσε να επιβάλει ο καθένας στην περιοχή του.

Γενικά μέχρι το 1982 ήταν σε ισχύ τέσσερεις προηγούμενες και οι οποίες συνοψίστηκαν σε αυτή του Μοντέγκο Μπαίυ (Montego Bay).

ΕΓΒ ‐ Ευθείες Γραμμές Βάσης

Η Νοητή Ευθεία Γραμμή που ενώνει τα εξωτερικά όρια δύο ή περισσοτέρων παρακείμενων ακτών, δημιουργώντας περίκλειστο χώρο μεταξύ των, είτε διά ηπειρωτικών, είτε νησιωτικών, είτε μεικτών τοιούτων.

Νομιμοποιούνται όσα Κράτη έχουν πολυσχιδείς και πολυεγκολπικές ακτές, και όσα Κράτη το Ηπειρωτικό τους έδαφος έχει κοντά στις ακτές του νησιωτικά συμπλέγματα, που είναι σαν φραγμός ή περιδέραιο, ή όταν υπάρχουν σημασμένοι σκόπελοι πάλι κοντά στις ακτές τους, να μπορούν εφαρμόζοντας νοητή ευθεία γραμμή, να ενώνουν τα εξωτερικά σημεία των γεωφυσιογνωμιών αυτών και να τα ενσωματώνουν στην ακτή. Έτσι ώστε τα ύδατα των περιοχών που κλείνονται πλέον με την μέθοδο των ΕΓΒ προς την πλευρά της ξηράς, να αναγνωρίζονται υπό Νομικό Καθεστώς “Εσωτερικών Υδάτων”, δηλαδή να αποκτούν το ίδιο νομικό καθεστώς που έχει το Ηπειρωτικό Έδαφος, πράγμα που σημαίνει πλήρη και απόλυτη κυριαρχία του Κράτους, χωρίς αναγνώριση κανενός δικαιώματος προς άλλο Κράτος. Οπότε πλέον, τα Χωρικά Ύδατα επιμετρώνται και ορίζονται στην συνέχεια.

Από το 1951, τα Παράκτια Κράτη έχουν διεθνώς το δικαίωμα να εφαρμόζουν πέραν της μεθόδου της “Φυσικής Ακτογραμμής” (χαμηλότερη ρηχία κατά την άμπωτη), και τηνμέθοδο των ΕΓΒ.

Αυτό ξεκίνησε από την χρήση αυτού από την Νορβηγία (λόγω των Φιόρδ) και εναντίον της οποίας προσέφυγε η Αγγλία αλλά απερρίφθη από το ΔΔΧ, το οποίο έκρινε νόμιμη την χρήση ΕΓΒ.

Η απόφαση του ΔΔΧ του 1951 καθιέρωσε την μέθοδο των ΕΓΒ.

Όπως λέει το ΔΔΧ: “Όταν το ηπειρωτικό έδαφος συνέχεται βραχώδους οχυρώματος που αποτελεί σχεδόν ενιαίο τμήμα με την ακτή, ως αφετηρία για την μέτρηση της ΧΘ μπορεί να λαμβάνεται υπόψη το εξωτερικό όριο του οχυρώματος αυτού, επειδή αυτή η λύση επιβάλλεται από την γεωφυσική πραγματικότητα.”

Επίσης το ΔΔΧ δέχεται ότι: «Όταν η ηπειρωτική ακτή συνέχεται με “αρχιπέλαγος” το οποίο σχηματίζεται από συστάδες νησιών ή βράχων που είναι περιδέραιο ή φραγμός της, τότε μπορεί με την εφαρμογή των ΕΓΒ να κλειστούν οι συστάδες αυτές σε ενιαίο σύνολο.»

Από το 1951 έγινε Κανόνας Εθιμικού Δικαίου, το δικαίωμα χρήσεως των ΕΓΒ, και μετέπειτα συμπεριλαμβάνεται στην Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης του 1958, άρθρο 4 – «Περί Χωρικής Θάλασσας και Συνορεύουσας Ζώνης»

Το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει νομικό καθεστώς δικαιωμάτων στα νησιά, στους βράχους αλλά και στους επισημασμένους σκοπέλους και του δικαιώματος εφαρμογής ΕΓΒ αλλά και Χωρικής Θάλασσας. Η Χωρική Θάλασσα παρακολουθεί και είναι σε συνάφεια με το νομικό καθεστώς των ΕΓΒ αφού μετριέται μετά την εφαρμογή των, έξω και πέρα απ’ αυτές.

Η Διεθνής Διάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1958 στην Γενεύη, συμφώνησε σε τέσσερα ξεχωριστά κείμενα:

α). Περί Χωρικής Θάλασσας και Συνορεύουσας Ζώνης

β). Περί Υφαλοκρηπίδας

γ). Περί Αλιείας

δ). Περί Ανοικτής Θάλασσας

Η Σύμβαση του 1958 παράγραφος 6.5, δέχεται ξεκάθαρα ΧΘ στα Νησιά και εμμέσως στους Βράχους, ενώ στους Σκοπέλους κάνει ειδική μνεία.

Με την σύνταξη ξεχωριστών κειμένων δόθηκε η ευκαιρία στα κράτη να κυρώσουν επιλεκτικά και μόνο κάποιο απ’ αυτά χωρίς να τα κυρώσουν όλα στο σύνολό τους.

Το 1973 ο ΟΗΕ συγκαλεί Διάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας η οποία πήρε 9 (εννέα) χρόνια για να ολοκληρωθεί στο Μοντέγκο Μπαίυ (Montego Bay) της Τζαμάϊκα το 1982, περιέχει δε 320 Άρθρα και 9 Παραρτήματα, και τέθηκε σε ισχύ τον Νοέμβριο του 1994.

Η Σύμβαση αυτή του ΟΗΕ για το ΔτΘ ‐ Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (UNCLOS ‐ Law of the Sea) αντικατέστησε τέσσερις παλαιότερες Συμβάσεις.

Χωρική Θάλασσα

Το ΔτΘ του 1982 με το άρθρο 121, αναγνωρίζεται ξεκάθαρα ΧΘ στα νησιά και στους βράχους, όση έχει το κράτος και για τα ηπειρωτική χώρα.

ΕΓΒ ‐ Ευθείες Γραμμές Βάσης

Στο άρθρο 7 του ΔτΘ του 1982, ορίζεται ότι τα κράτη με πολυσχιδείς και πολυεγκολπικές ακτές μπορούν να εφαρμόζουν ΕΓΒ και να μετρούν την ΧΘ έξω από αυτές.
Επίσης στο ίδιο άρθρο 7, ορίζεται ότι και οι σημασμένοι σκόπελοι με φάρο, ευρισκόμενοι σε απόσταση όση εκείνης της ΧΘ που έχει ορίσει το κράτος, να περιλαμβάνονται και να κλειστούν στις ΕΓΒ.

Εσωτερικά Ύδατα

Όλα τα Συμπλέγματα‐συστάδες νήσων μπορούν να κλειστούν περιμετρικώς και τα μεταξύ τους ύδατα να γίνουν Εσωτερικά Ύδατα.

Επίσης εκβολές ποταμών και κόλποι έως του εύρους των 24 ν.μ. μπορούν να κλείνονται με ΕΓΒ ως Εσωτερικά Ύδατα.

Αρχιπέλαγος

Επίσης ορίζει ότι τα συμπλέγματα νήσων με αλληλοσυνδεόμενα ύδατα, συγκροτούν αυτοτελή γεωγραφική, οικονομική και πολιτική ενότητα αυτήν του Αρχιπελάγους.

Επίσης εκβολές ποταμών και κόλποι έως του εύρους των 24ν.μ. μπορούν να κλείνονται με ΕΓΒ ως Εσωτερικά Ύδατα.

Αβλαβής Διέλευση

Η Αβλαβής Διέλευση (υπολειπόμενη της Ελεύθερης Ναυσιπλοΐας που υπάρχει μόνον για τις Ανοικτές Θάλασσες) ήταν κατοχυρωμένη Εθιμικά από πρίν, αλλά από το 1958 ρυθμίζεται και Συμβατικά και διατηρείται στο ΔτΘ του 1982, υποκείμενη σε κανόνες και νόμους που κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και καταστάσεις μπορεί να αναστέλλεται.

Στα Χωρικά Ύδατα τα κράτη μπορούν να εφαρμόζουν:

1) Τους νόμους τους, και να ασκούν αστική και ποινική δικαιοδοσία σε όλα τα διαπλέοντα εμπορικά πλοία – πλην των πολεμικών που απολαμβάνουν ετεροδικία.

2) Να αναστέλλουν την διέλευση προσωρινά (χωρίς όμως διακρίσεις) – ακόμη και των πολεμικών πλοίων.

3) Να ελέγχουν όλα τα διαπλέοντα σκάφη, ώστε ο διάπλους των να είναι αβλαβής για τα συμφέροντα και την εθνική ασφάλεια της Χώρας.

4) Να μην επιτρέπουν ασκήσεις πολεμικών πλοίων άλλων κρατών.

5) Τα υποβρύχια επιβάλλεται να πλέουν σε ανάδυση.

6) Να απαγορεύουν την πτήση των στρατιωτικών αεροσκαφών, χωρίς προηγούμενη άδεια.

Η Κυριαρχία στο Χωρικό Εύρος δεν μένει μόνο στο αποκλειστικό Δικαίωμα για Έρευνα και Εκμετάλλευση των Υδάτων και του Υπεδάφους αλλά εκτείνεται και καθ’ ύψος μέχρι τα 50 χιλιόμετρα.

Το ΔτΘ του 1982, αναγνωρίζει την άσκηση του Δικαιώματος Χωρικών Υδάτων μέχρι τα 12 ν.μ. ή του ημίσεως της αποστάσεως εάν αυτή μεταξύ δύο κρατών είναι μικροτέρα του διπλασίου των 12ν.μ. δηλαδή μικρότερη των 24 ν.μ.

Εσωτερικά, Χωρικά και Εξωτερικά Ύδατα – ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα

 

Γράφει ο Παλαιός

 

Υφαλοκρηπίδα

Είναι ο παράκτιος βυθός, η προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια των υδάτων της θαλάσσης. Διακρίνεται δε σε Ηπειρωτική και Νησιωτική Υφαλοκρηπίδα αντίστοιχα. Η Υφαλοκρηπίδα είναι Κυριαρχικό Δικαίωμα και όχι Κυριαρχία, εξασκείται δε μόνο αφού ορισθεί.

Έχει σχέση με την έρευνα και εκμετάλλευση των πόρων, όσων είναι σε σχέση με την επιφάνεια του βυθού και κάτωθέν του (μέταλλα, υδρογονάνθρακες αλλά και Αλιεία Βυθού, τοποθέτηση Αγωγών και Καλωδίων) .

Υφαλοκρηπίδα αλλά και ΑΟΖ, έχει κάθε ξηρά που περιβάλλεται από ύδατα, αλλά που δεν καλύπτεται απ’ αυτά σε καμμία περίπτωση, αρκεί να έχει και να μπορεί να υποστηρίξει Οικονομική Ζωή, αλλιώς εάν δεν μπορεί να υποστηρίξει Οικονομική Ζωή, έχει μόνο Χωρικά Ύδατα.

Η Υφαλοκρηπίδα ρυθμίζεται στο Τμήμα VI της Σύμβασης ΔτΘ του 1982, καθώς και του άρθρου αυτού 56‐3.

Η Υφαλοκρηπίδα είναι Κυριαρχικό Δικαίωμα, όχι Κυριαρχία.

Μόνο η Υφαλοκρηπίδα (αφού ορισθεί) είναι εκείνη που παρέχει δικαίωμα, εκμετάλλευσης του Βυθού, πέραν των Χωρικών Υδάτων, άρθρο 77 του ΔτΘ.

Η Σύμβαση του ΔτΘ του 1982, άρθρα 76‐77 γενικά και ειδικά για τα νησιά το άρθρο 121, ορίζει Υφαλοκρηπίδα έως 200 ν.μ. και αναλόγως της γεωμορφολογίας του υποθαλασσίου πλαισίου (υφαλοπλαίσιο) εάν αυτό εκτείνεται πέραν των 200 ν.μ. από την ακτή, τότε η Υφαλοκρηπίδα μπορεί να φτάσει, στην ειδική αυτή περίπτωση έως 350 ν.μ.,είτε μέχρι 100 ν.μ. πέρα από το Ισοβαθές των 2500 μέτρων, είτε ως τα 60 ν.μ. από την βάση του Ηπειρωτικού Ανυψώματος (το δε εύρος της Χωρικής Θάλασσας συμπεριλαμβάνεται πάντα).

Σύμφωνα με το Δίκαιο του ΟΗΕ, αν κάποια χώρα έχει υποθαλάσσια γεωλογική συνέχεια η οποία είναι συνέχεια της εξωτερικής γεωλογικής διαμόρφωσης, τότε η Υφαλοκρηπίδα της επεκτείνεται μέχρι 12 ν.μ. από το τέλος της υποθαλάσσιας γεωλογικής προέκτασης.

Η Υφαλοκρηπίδα μπορεί να είναι διαφορετική από την ΑΟΖ.

Η Υφαλοκρηπίδα δεν επηρεάζει το όποιο καθεστώς των υπερκείμενων αυτής υδάτων.

Σύμφωνα με το άρθρο 77 της Σύμβασης του 1982, τα κυριαρχικά δικαιώματα επί της Υφαλοκρηπίδας υφίστανται αυτοδίκαια και αποκλειστικά για το παράκτιο κράτος και δεν έχει δικαίωμα άλλος, ανεξάρτητα από την όποια ρητή διακήρυξη.

Όλα τα Παράκτια κράτη διαθέτουν Υφαλοκρηπίδα, τόσο για τα ηπειρωτικά όσο και για τα νησιωτικά τμήματά τους.

Κράτη τα οποία δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη δεν δεσμεύονται απ’ αυτήν. Όμως το ΔΔΧ έχει κρίνει ότι ο ορισμός της Υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με τα άρθρα 1‐3 της Συνθήκης του 1958 για την Υφαλοκρηπίδα, αποτελούν πλέον Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο,και δεσμεύουν όλα τα κράτη, άσχετα αν έχουν ή δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη του 1958.

Συνεκμετάλλευση μπορεί και λογίζεται στα όρια ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας, κάτι που όμως χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή στο να σταθμιστεί τόσον το εύρος της περιοχής όσο και το ποσοστό συμμετοχής κάθε χώρας σ’ αυτό, αναλόγως το πού και πως είναι η διαμόρφωση του συγκεκριμένου κοιτάσματος, αν και πιό σωστό είναι να μην υπάρχει συνεκμετάλλευση αλλά εξόρυξη από την εκατέρωθεν πλευρά, ιδίως όταν πρόκειται για τριπλή η παραπέρα συνάντηση.

 

ΑΟΖ ‐ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη

Έχει σχέση με την αποκλειστική εκμετάλλευση του πλούτου των Υπερκειμένων του Βυθού Θαλασσίων Υδάτων μέχρι την Επιφάνεια, στα οποία το κράτος έχει Κυριαρχικά Δικαιώματα, ΕΑΝ την έχει ορίσει. Συμπεριλαμβάνεται πάντα το εύρος των Χωρικών Υδάτων, και μπορεί να εκταθεί, εάν τούτο επιτρέπεται, μέχρι 200 ν.μ.

Έχει σχέση με δικαιώματα Αλιείας, Πόντισης Καλωδίων, Εγκατάστασης Κυματογεννητριών και Ανεμογεννητριών κλπ.

Η ΑΟΖ δεν έχει σχέση με την Εκμετάλλευση του Βυθού, παρά μόνο με τα υπερκείμενα ύδατα.

Τελευταία όμως τείνει να υπάρξει συσχετισμός ΑΟΖ‐Υφαλοκρηπίδας, αν και στο ΔτΘ του 1982, αυτά παραμένουν διακριτά … χρειάζεται λοιπόν συνεχής παρακολούθηση των Νομικών στοιχείων που προκύπτουν συν τω χρόνω. Πάντως φαίνεται ότι μέχρι στιγμής για εξόρυξη υδρογονανθράκων, ώστε να υπάρχει πλήρης κάλυψη, χρειάζεται οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας και όχι μόνο ΑΟΖ.

Η επιφάνεια των Υδάτων της ΑΟΖ είναι Διεθνή Ύδατα.

Η ΑΟΖ είναι Κυριαρχικό Δικαίωμα και όχι Κυριαρχία.

ΑΟΖ απ’ όσους το δικαιούνται, μπορούν να έχουν μόνο όσοι το επιθυμούν και το επιλέξουν.

Η ΑΟΖ παρέχει δικαίωμα εκμετάλλευσης μόνο των Υδατικών πόρων και όχι των κάτωθεν του Βυθού.

Η ΑΟΖ ορίζεται στο τμήμα V, στα άρθρα 55‐57, και για τα νησιά ειδικά στο άρθρο 121 του ΔτΘ του 1982.

Στο άρθρο 74 της Σύμβασης του 1982, η οριοθέτηση της ΑΟΖ, όπου υπάρχουν γειτνιάζοντα κράτη, γίνεται σε συμφωνία βάσει του Διεθνούς Δικαίου και δεν προβλέπονται μονομερείς ενέργειες. Βέβαια κάποιος μπορεί να προχωρήσει μονομερώς, εάν οι άλλοι χρονοτριβούν ή παρεμβάλλουν προσκόμματα, βάσει της Μέσης Απόστασης εάν αυτή είναι μικρότερη των 400 ν.μ. και να αφήσει τους άλλους να πάνε στο Διεθνές Δικαστήριο, εάν δεν συμφωνούν.

Βάση εφαρμογής της ΑΟΖ, είναι η αποσαφήνιση των ακτογραμμών ή ΕΓΒ όπου και θα πατήσει η χάραξη‐οριοθέτηση των Χωρικών Υδάτων (όπως καθορίζονται από τις Διακρατικές ή Διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες) και μετέπειτα γίνεται η χάραξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Οριοθέτηση και Χάραξη ΑΟΖ δεν μπορεί να γίνει πρίν την πλήρη και οριστική Οριοθέτηση του εύρους των Χωρικών Υδάτων, από τα Εσωτερικά ύδατα και Ευθείες Ακτογραμμές Βάσης αρχομένων, όθεν μετέπειτα επαναχάραξη αυτών δεν είναι δυνατή, κάτι που επίσης αποκλείει μετέπειτα αναγνώριση ως Παράκτιο Αρχιπελαγικό Κράτος.

Η Σύμβαση του ΔτΘ του 1982, αρ. 57 ορίζει ΑΟΖ το ανώτερο έως 200 ν.μ. (Το εύρος της Χωρικής Θάλασσας συμπεριλαμβάνεται.)

ΑΟΖ έχει κάθε Νησιωτικό έδαφος (νησί ή βραχονησίδα) που μπορεί να συντηρήσει και έχει Οικονομική Ζωή … εάν δεν έχει Οικονομική Ζωή δεν δικαιούται ΑΟΖ.

Κάθε αναγνωρισμένο νησιωτικό έδαφος που μπορεί να συντηρήσει Οικονομική Ζωή Φυσικά ή με Τεχνητή προσθήκη‐πλατφόρμα δικαιούται και έχει ΑΟΖ.

Μπάζωμα ακτών επεκτείνει την ΑΟΖ, Μπάζωμα βραχονησίδων μπορεί να τις καταστήσει Οικονομικά Βιώσιμες και έτσι να αποκτήσουν ΑΟΖ.

Τεχνητά νησιά μπορούν να αποκτήσουν ΑΟΖ.

Νησιά δηλωμένα ως Αρχαιολογικοί χώροι ή Χώροι Natura δεν δικαιούνται ΑΟΖ.Πόσα λοιπόν νησιά έχουν εντάξει στο πλαίσιο Natura 2000 ;;

Ιδιωτικοποίηση νησιών σε ευαίσθητες περιοχές μπορεί να γίνει μπούμερανγκ εάν ο ιδιοκτήτης επιλέξει να το αφήσει στην τύχη του, δηλαδή χωρίς Οικονομική Ζωή. Άρα νησιά που καθορίζουν τα γενικά όρια της ΑΟΖ με τίποτα δεν πρέπει να ιδιωτικοποιούνται. Επίσης εδώ μπαίνει και το θέμα μαζί με το νησί τι άλλο πηγαίνει ;; …. μήπως και δικαιώματα εκμετάλλευσης, αλιείας κλπ. καθώς και ποσοστού επί της επιμέρους ΑΟΖ ;;

 

Διάπλους Ποταμών (διάνοιξη) και ΑΟΖ

Γενικώς τα Εσωτερικά ή Περίκλειστα κράτη δεν έχουν θαλάσσια δικαιώματα (ΧΘ, ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα).

Εάν όμως υπάρχει διαπλεόμενη ποτάμια οδός, τότε το Εσωτερικό κράτος δικαιούται στην εκβολή του ποταμού Θαλάσσια Δικαιώματα ‐ ΑΟΖ και μπορεί να έχει Ναυτικό, όπως πχ. συμβαίνει με την Παραγουάη, και ίσως το δούμε και σε περιπτώσεις άλλων κρατών. Προσοχή λοιπόν σε Έβρο και Αξιό, γιατί θα δούμε τα Σκόπια και την Βουλγαρία ή ακόμα και άλλα κράτη, εάν προχωρήσει πολύ η διάνοιξη, πέραν του διάπλου εντός της επικρατείας μας καθ’ όλο το μήκος των εν λόγω ποταμών, να απαιτούν ΑΟΖ και Χωρικά Ύδατα στον Θερμαϊκό Κόλπο και στην Αλεξανδρούπολη στην εκβολή του Έβρου.

 

Παράκτιο Αρχιπελαγικό Κράτος

Είναι το κράτος που έχει σε στενή σχέση με τις ηπειρωτικές ακτές του, συστάδες ή περιδέραια νήσων η βραχονησίδων.

Το Παράκτιο Αρχιπελαγικό κράτος κάνοντας χρήση των ΕΓΒ περικλείει με αυτές όλα τα γειτνιάζοντα νησιά, νησίδες, βράχους κλπ δημιουργώντας έτσι μια συσσωμάτωση αδιάσπαστης συνέχειας της επικρατείας του, καθιστώντας όλα τα Ενδιάμεσα Ύδατα Εσωτερικά.

Τα Χωρικά Ύδατα ορίζονται μετά και έξω από τις ΕΓΒ.

Η αναγνώριση ως Παράκτιο Αρχιπελαγικό Κράτος πρέπει να γίνει πρίν από οποιαδήποτε ενέργεια οριοθέτησης ΑΟΖ ή Υφαλοκρηπίδας, καθώς μετέπειτα κάτι τέτοιο απαγορεύεται. Η Ανακήρυξη Παρακτίου Αρχιπελαγικού Κράτους, ρυθμίζεται με το άρθρο 7 της Σύμβασης του ΔτΘ του 1982, και είναι Μονομερής Απευθυντέα Πράξη, ανάγκη έχουσα μόνον Αποδεκτή Χάραξη και κατάθεση σε διεθνείς οργανισμούς ( ΟΗΕ και IMO‐Παγκόσμιο Ναυτιλιακό Οργανισμό).

Όταν με την κήρυξη ως Παράκτιο Αρχιπελαγικό Κράτος δημιουργείται Αρχιπελαγικού Τύπου Στενό, τότε υπάρχει ανάγκη ορισμού Αρχιπελαγικών Περασμάτων και αυτά καλύπτονται με τις οριζόμενες διαδικασίες των άρθρων 34 και 35 του ΔτΘ, πράγμα το οποίο πλέον αποτελεί και εφαρμοσμένο Εθιμικό Δίκαιο.

 

Η Θέση της Ελλάδος στο Διεθνές Δίκαιο … είναι Αρχιπελαγική.

Τα νησιά που γειτνιάζουν με τον ηπειρωτικό κορμό εμπίπτουν στον ορισμό του Παρακτίου Αρχιπελάγους όπως ορίζεται στο άρθρο 7 της Σύμβασης του 1982 και όπως έχει διαμορφωθεί στο Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο.

Βάση του άρθρου 7 της Σύμβασης και του Διεθνούς Εθιμικού Δικαίου, όλες οι συστάδες πρέπει να περικλειστούν με Ευθείες Γραμμές βάσης (όπου κάθε νησί και βραχονησίδα δεν αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά συνδέεται άρρηκτα με το διπλανό του, δημιουργώντας έτσι μια ενιαία αλυσίδα) και να αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι του ηπειρωτικού χώρου και τα περίκλειστα Ύδατα να γίνουν Εσωτερικά Ύδατα, και να σταματήσουν τα δημιουργούμενα
από τους Τούρκους προβλήματα … όπως άλλωστε η Φιλανδική, Σουηδική, Νορβηγική και Καναδική περίπτωση.

Νήσοι Ιονίου και Αιγαίου πελάγους, ισχύουν και για τα δύο «αρχιπελάγη», και καλύπτονται πλήρως από το άρθρο 7 της Σύμβασης του 1982, αλλά και από το Εθιμικό Δίκαιο.

Είναι λάθος λοιπόν η όποια στήριξη στο άρθρο 3 της Σύμβασης διότι έτσι διασπάται η γεωγραφική ενότητα και η κυριαρχική συνέχεια, οπότε και δεν πρέπει να εφαρμόζεται μεμονωμένα σε κάθε νησί και βραχονησίδα το όποιο όριο εύρους Χωρικών Υδάτων.

Από το σύνολο των νησιών, νησίδων, βραχονησίδων, βράχων και σκοπέλων που ανήκουν στην Ελληνική επικράτεια (Ιόνιο, Αργοσαρωνικό, Αιγαίο και Λιβυκό πέλαγος) και ξεπερνούν κατά πολύ τις 7.5 χιλιάδες, μόνο 122 βρέθηκαν να κατοικούνται σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Στην ευρύτερη νότια και ανατολική πλευρά (Αιγαίο‐Λιβυκό) υπάρχουν διάσπαρτα αλλά και σε συστάδες περίπου 7.000 ελληνικά νησιά, βράχοι και σκόπελοι. Από αυτά μόνο τα 82 βρέθηκαν κατά την απογραφή του 2011 να είναι κατοικημένα, και κάποια δυστυχώς μόνο από έναν κάτοικο. Βέβαια ίσως κατά την διάρκεια του καλοκαιριού να αποκτούν ζωή και άλλα πανέμορφα νησάκια … το θέμα όμως είναι ότι το Ελλαδικό κράτος κάνει τα πάντα ώστε όλος αυτός ο πλούτος της Ελληνικής Γης να ρημάζει και να καταστρέφεται, οδηγώντας τον στην απαξίωση μέρα με την μέρα, αρκεί να σκεφτούμε ότι μερικές δεκαετίες πρίν περισσότερα από 300 νησάκια μας είχαν ζωή, και σήμερα αντί να αυξάνονται μειώνονται όλο και περισσότερο, και έτσι που πάμε στο τέλος θα φτάσουν να ρημάξουν και τα μεγάλα νησιά, όχι μόνο τα μικρά.

Οι συστάδες των Σποράδων, Κυκλάδων, Κεντρικού Αιγαίου και Δωδεκανήσων, δημιουργούν αλληλένδετες ομάδες νησιών και βραχονησίδων, όπου η ανάμεσά τους περιοχή έχει επικαλυπτόμενα ή εφαπτόμενα Χωρικά Ύδατα, και μπορούν να κλειστούν περιμετρικά με βάση τις ΕΓΒ.

Ακόμη δηλαδή και να μην μπορέσει η Ελλάδα να κλείσει όλα τα νησιά του Αιγαίου με ΕΓΒ, και να ορίσει τα Δυτικώς αυτών Ύδατα ως Εσωτερικά, (εάν δηλαδή προσκρούσει στον περιορισμό που θέτει το Δίκαιο ώστε να μην κλείνονται θαλάσσιες περιοχές που πριν ήταν Ανοικτή Θάλασσα) αν και νομίζω ότι μπορεί να το κάνει εάν χαράξει αρκετούς διαδρόμους Αβλαβούς Διέλευσης, ώστε να μην περιορίζεται η πρόσβαση στα Διεθνή Ύδατα, σίγουρα μπορεί να το κάνει τοπικά με τις συστάδες‐συμπλέγματα.

 

(Δ) ΕΛΛΑΔΑ ‐ ΤΟΥΡΚΙΑ

Η Τουρκία σε σχέση με το Δίκαιο της Θάλασσας

Η Τουρκία το 1964, βάση του Εθιμικού Δικαίου καταθέτει χάρτες στον ΟΗΕ όπου εφαρμόζει ΕΓΒ στα παράλια του Αιγαίου (Ίμβρο και Τένεδο) και καθιερώνει Αλιευτική Ζώνη 12ν.μ.

Το 1972, δεν κυρώνει καμμία από τις τέσσερες συμβάσεις του 1958.

Το 1976, το ΔΔΧ με την προσφυγή της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας για την Υφαλοκρηπίδα έκρινε ότι η Τουρκία δεν είχε δικαίωμα ερευνών διότι δεν είχε υπογράψει συνυποσχετικό προσφυγής και επειδή τελικά δεν προσήλθε να καταθέσει τις απόψεις της (σημειωτέον ότι δεν ασχολήθηκε με την οριοθέτηση διότι δεν ζητήθηκε και απλώς το θέμα ήταν η λήψη προσωρινών μέτρων για να σταματήσουν οι έρευνες)

Το 1982, με νεότερο νόμο της καταργεί αυτόν του 1964 αλλά δεν αποσύρει από τον ΟΗΕ τους προηγούμενους χάρτες και ούτε διευκρινίζει εάν καταργεί την εφαρμογή των ΕΓΒ για τα Χωρικά της Ύδατα.

Η Τουρκία το 1982, δεν υπογράφει το κείμενο του ΔτΘ, αλλά εφαρμόζει 12 ν.μ. στην Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο Θάλασσα προς την πλευρά της Κύπρου, αλλά μόνο 6 ν.μ. στο Αιγαίο, και ταυτόχρονα οριοθετεί ΑΟΖ εκεί σύμφωνα με την Μέση Γραμμή.

1988, Μνημόνιο Παπούλια‐Γιλμάζ (διακρατική συμφωνία της Βουλιαγμένης) , όπου επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων στο Αιγαίο και την έρευνα για επιστημονικούς και ερευνητικούς σκοπούς, ευτυχώς όμως που η Τουρκία δεν το σεβάστηκε (παραβιάσεις, casus belli κλπ) και έχει ατονήσει και περιπέσει σε αχρηστία.

16 Νοεμβρίου 1994, μετά που τέθηκε σε εφαρμογή η Σύμβαση του Δικαίου της θάλασσας, η Τουρκία ανακοινώνει ότι θεωρεί αιτία πολέμου‐ casus belli, την ενδεχόμενη επέκταση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων από τα 6 στα 12 ν. μ. (επειδή τούτο παρέχεται από την Σύμβαση)

 

Η Ελλάδα και το Δίκαιο της Θάλασσας

Το 1887, δέχεται χωρικά ύδατα 3ν.μ.

Το 1895, ορίζει εύρος επιτήρησης 10ν.μ. από τις ακτές.

Το 1913, με τον Ειδικό Νόμο ΔΡΜΑ’, ορίζει ότι σε περίοδο πολέμου τα Χωρικά Ύδατα  επεκτείνονται στα 10ν.μ.

Το 1931, με τον Νόμο 5017, ορίζει Εθνικό Εναέριο Χώρο 10ν.μ. που άλλωστε ισχύει μέχρι σήμερα.

Το 1934, με τον Νόμο 6114, δέχεται τα 3ν.μ.

Το 1936, με τον Αναγκαστικό Νόμο 230, όρισε εύρος 6ν.μ. κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα.

Το 1951, δεν εκμεταλλεύεται την Νομολογία του ΔΔΧ και την Εθιμική του αποδοχή, ώστε να προχωρήσει σε χάραξη με Βάση ΕΓΒ.

Το 1958, δεν κυρώνει την Σύμβαση της Γενεύης … αδρανώντας πολύ περίεργα.

Το 1972, με το ΝΔ 1182, από τα κείμενα του 1958 κύρωσε μόνο την Σύμβαση «Περί Υφαλοκρηπίδας» και δεν κύρωσε καμμία από τις άλλες οπότε και δεν μπορούσε να κάνει χρήση των ΕΓΒ, ίσως μόνο με αναγωγή στον Εθιμικό κανόνα του 1951, αλλά και αυτό δεν το έπραξε.

27 Μάη 1988, Μνημόνιο (διακρατική συμφωνία της Βουλιαγμένης) Παπούλια‐Γιλμάζ, όπου επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων στο Αιγαίο και την έρευνα για επιστημονικούς και ερευνητικούς σκοπούς. Ευτυχώς όμως η Τουρκία δεν το σεβάστηκε (παραβιάσεις, casus belli κλπ) οπότε είναι εύκολο να καταγγελθεί ως μη εφαρμοσθέν, πράγμα που πρέπει όμως να γίνει πρίν προχωρήσει σε οτιδήποτε άλλο.

30 Ιουλίου του 1994, η Ελλάδα υπογράφει την Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας.

1995 ‐ Η Ελλάδα κυρώνει την σύμβαση του Μοντέγκο Μπαίυ (Montego‐Bay) με τον Νόμο 2321 του 1995, αλλά μέχρι στιγμής (Ιούνιος 2017) δεν έχει κάνει χρήση των Δικαιωμάτων που παρέχονται από το ΔτΘ του 1982

• ΕΓΒ
• ορισμού και επέκτασης της ΧΘ στα 12ν.μ.
• ορισμού και ανακήρυξης Συνορεύουσας Ζώνης
• να ορίσει, χαράξει και ανακηρύξει Υφαλοκρηπίδα
• να ορίσει, χαράξει και ανακηρύξει ΑΟΖ
• ορισμού και επέκτασης του Εναέριου Χώρου στα 12ν.μ.
• να ορίσει και να κλείσει περιμετρικά τα διάφορα συμπλέγματα νησιών και βραχονησίδων
• να προχωρήσει σε ανακήρυξη Παρακτίου Αρχιπελάγους.

Το 2011, με τον Νόμο 4011, ενσωματώνει, στην Νομοθεσία της, τις προβλέψεις της Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας, και με το παράρτημα ΑΝΝΕΧ που κατέθεσε στον ΟΗΕ, ενημερώνει για την ενσωμάτωση που έκανε και το πως βλέπει και νοεί τον καθορισμό των Θαλασσίων Ζωνών …. αλλά δυστυχώς προχώρησε μόνο μέχρις εκεί.

 

Και η απορία … «ψάλτου»

Και αν κάποιος έχει απορία γιατί όλα αυτά ;; Γιατί η Ελλάδα αποποιείται τα Δικαιώματά της και τον Πλούτο που απορρέει εξ αυτών ;;

Η απάντηση είναι απλή … ποιοί ωφελούνται ;; … από ποιούς πέφτει η μίζα στους κρατούντες ;; Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό … για σκεφτείτε … ποιοί δεν πληρώνουν φόρους … ή ακόμη και όσους υποτυπώδεις υποτίθεται ορίζονται (χωρίς βεβαίως να επιβάλλονται) ενώ είναι πάντα στην διακριτική τους ευχέρεια να τους αποδώσουν ;; … μα όλοι αυτοί που ελάχιστα συνεισέφεραν και συνεισφέρουν στην χώρα … αλλά που αντιθέτως ενώ παίρνουν δάνεια από τράπεζες, που εμείς οι ηλίθιοι ανακεφαλαιώνουμε, απευθύνονται σε άλλες χώρες και όχι στην εγχώρια ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη για την ναυπήγηση και επισκευή των πλοίων τους …

Και τις απειλές τους ότι θα φύγουν και θα πάνε αλλού … εάν τους επιβληθούν φόροι … ξέρουν που να τις βάλουν … δεν μας ενδιαφέρει να είναι μόνο ονομαστικά η Ελλάδα πρώτη χώρα σημαίας σε ναυτιλία … αλλά τελευταία σε έσοδα εξ αυτής, άλλωστε δείτε και πόσο είναι το ποσοστό Ελλήνων εργαζομένων στα καράβια τους.

Κατά την άποψήν μου αποτελούν απλά ντροπή και όνειδος … τι θα έλεγε η Μπουμπουλίνα αν τους έβλεπε ;;

Βαρύ αυτό που είπα ;; …. έεε τότε ας μεταφέρουν την έδρα των επιχειρήσεών τους στην Ελλάδα, ας έχουν μόνο Έλληνες ως πλήρωμα στα πλοία τους, ας φτιάξουν και επισκευάσουν τα πλοία τους στα Ελληνικά ναυπηγεία, ας σταματήσουν να θέλουν εξαιρέσεις και ας πληρώσουν φόρους όπως κάθε άλλη επιχείρηση … και θα ζητήσω συγνώμη … αλλά μέχρι τότε, μέχρι να τα κάνουν όλα αυτά, θα συνεχίσω να λέω ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά … λαμόγια του κερατά !!!

 

Ελλάδα ‐ Τουρκία, Συνθήκες κλπ.

Το 1923, με την Συνθήκη της Λωζάνης, ορίζεται ρητώς ότι η Τουρκία συναινεί και αναγνωρίζει την κυριαρχία της Ελλάδος σε όλα τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους πλήν Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών ‐και εξαιρουμένων βεβαίως των Δωδεκανήσων που ήταν υπό Ιταλική κατοχή‐ και παραιτείται παντός δικαιώματος διεκδικήσεως εδάφους πέραν των 3ν.μ. από τις ακτές της.

Με την Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων το 1947, τα Δωδεκάνησα απεδόθησαν από την Ιταλία στην Ελλάδα.

Οπότε κανένα Νομικό κενό δεν υφίσταται για κανένα νησί ή βραχονησίδα του Αιγαίου Πελάγους άσχετα το τι μπορεί να λένε τα μεμέτια.

Επιπλέον με την κατάθεση των χαρτών στον ΟΗΕ το 1964, η Τουρκία όπως παρουσιάζει την Χωρική Θάλασσα της Ελλάδος, παραδέχεται περίτρανα την Κυριαρχία της Ελλάδος σε όλα εκείνα τα νησιά και βραχονησίδες (Ίμια, Αγαθονήσι, Γαύδος κλπ κλπ) που κατά καιρούς αμφισβητεί με την αιτιολογία ότι δεν δόθησαν στην Ελλάδα ονομαστικώς το καθένα.

Στις 27 Μάη 1988 υπογράφεται το κατάπτυστο εκείνο Μνημόνιο Παπούλια‐Γιλμάζ (διακρατική συμφωνία της Βουλιαγμένης) , όπου επέτρεψε την ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων στο Αιγαίο και την έρευνα για επιστημονικούς και ερευνητικούς σκοπούς. Ευτυχώς όμως που η Τουρκία δεν το σεβάστηκε (παραβιάσεις, casus belli κλπ) οπότε είναι εύκολο να καταγγελθεί ως μην εφαρμοσθέν, πράγμα όμως που πρέπει να γίνει πρίν η Ελλάδα προχωρήσει σε οτιδήποτε άλλο.

 

Τί Πρέπει να κάνει η Ελλάδα

1. Να δώσει Οικονομική Ζωή στις οριακές Νησίδες και Βραχονησίδες

Προτού να προχωρήσει σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, οφείλει να κάνει όλα τα αναγκαία εκείνα έργα ώστε όλες οι νησίδες και βραχονησίδες, μεταξύ των μεγαλυτέρων και κατοικημένων, κατάντικρυ της Τουρκίας να αποκτήσουν Ζωή. Τούτο, εκτός του Δικαιώματος Χωρικών Υδάτων, θα τους προσδώσει Δικαιώματα ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας.

2. Να ασκήσει το Δικαίωμα Παρακτίου Αρχιπελάγους

Αυτό γίνεται μονομερώς, δεν χρειάζεται καμμία συμφωνία με κάποιον άλλον.

Απλά γίνεται με Ρηματική Κατάθεση και Διακοίνωση στον ΟΗΕ και τους Διεθνείς Παγκόσμιους Οργανισμούς (Ναυτικό και Αεροπορικό), των Αναγκαίων προς τούτο Χαρτών, με πλήρη στοιχεία Συντεταγμένων.

Η ανακήρυξη ως Παρακτίου Αρχιπελάγους ΕΝΟΠΟΙΕΙ όλον το Χώρο – Ηπειρωτικό και Νησιωτικό χωρίς να αφήνει κενά μεταξύ των.

Βάσει του αρ. 7 του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, δημιουργείται περίκλειστος Εσωτερικός Εθνικός Χώρος και άρα πάπαλα τα Διεθνή ύδατα στο Αιγαίο, και το Αιγαίο πλέον απλά μεταπίπτει σε Αρχιπελαγικού τύπου Στενό.

Ενώνοντας με Ευθείες Ακτογραμμές Βάσης, τα εξωτερικά όρια των Νησιών του Β. Αιγαίου, από Έβρο– Σαμοθράκη–Ζουράφα/Λαδοξέρα – Λήμνο–Μυτιλήνη–Χίο–Ικαρία–Σάμο–Ρόδο‐Κάρπαθο …. κλπ. –Κρήτη–Γαύδο–Γαυδοπούλα–Πελοπόννησο (αλλά και τα μικρότερα πιο απομεμακρυσμένα προς την Τουρκία, μεταξύ των Μεγάλων που αναφέρω, το Αιγαίο καθίσταται πλέον περίκλειστη θάλασσα‐Εσωτερικά Ύδατα, σε Αδιάσπαστη Ενότητα με τον Ηπειρωτικό κορμό, χωρίς να μένουν ανάμεσα στα νησιά κενά (διεθνή ύδατα), και το Αιγαίο γίνεται πλήρως Ελληνική ΛΙΜΝΗ.

Κατόπιν τούτου, επειδή το Αιγαίο καθίσταται Θαλάσσιο Στενό, απαιτείται να χαραχθούν και να ορισθούν Διάδρομοι Αβλαβούς Διέλευσης, προς τα Διεθνή Ύδατα (αρ. 34‐45 κλπ του ΔΔτΘ) όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο.

Το ίδιο βεβαίως μπορεί να γίνει και στο Ιόνιο Πέλαγος, οπότε πλέον όλα καθίστανται ένας πλήρως άρρηκτος ενιαίος κορμός πλήρους κυριαρχίας.

Η μη άσκηση του Δικαιώματος αυτού από το 1958 και εντεύθεν, αποτελεί ξεκάθαρα πράξη ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.

Πρώτα Παράκτιο και έπειτα τα υπόλοιπα.

Μετά άνετα μπορεί να προχωρήσουμε σε χάραξη ΑΟΖ, αλλά προσοχή ΟΧΙ πρίν, διότι εάν προηγηθεί η χάραξη ΑΟΖ, απαγορεύεται κατόπιν να γίνει ανακήρυξη ως Κράτος με Παράκτιο Αρχιπέλαγος.

3. Στην Συνέχεια, να προχωρήσει στην οριοθέτηση Επέκτασης Χωρικών Υδάτων και Εναερίου Χώρου, (ως αρ. 3 ΔτΘ)

Άσκηση επέκτασης των Χωρικών Υδάτων και του Εναερίου Χώρου στα 12ν.μ. μπορεί να γίνει με απλή κατάθεση στον ΟΗΕ και τους Παγκόσμιους Οργανισμούς (Ναυτικό και Αεροπορικό) Η άσκηση του Δικαιώματος Επέκτασης των Χωρικών Υδάτων και του Εναερίου Χώρου στα 12ν.μ. δεν εμποδίζει σε τίποτε τα υπόλοιπα αργότερα.

Η μη Εξάσκηση των παραπάνω, άφησε ελεύθερα τα μεμέτια να αλωνίζουν στο Αιγαίο … άλλη μία πράξη Προδοσίας, η οποία στερεί ταυτόχρονα και οικονομικούς πόρους, καθώς στα διεθνή ύδατα μπορεί να αλωνίζει ο καθένας, και όχι μόνο να μην καταβάλει τους αναλογούντες φόρους και δασμούς, αλλά να αφαιρεί ταυτόχρονα και πλούτο (οι Τούρκοι ψαρεύουν σε ύδατα που δικαιούμαστε και οι Έλληνες ξύνονται).

4. Εν Συνεχεία, στην Άσκηση του Δικαιώματος Συνορεύουσας Ζώνης (αρ. 33 ΔτΘ)

Παρόμοια κατόπιν και η άσκηση του Δικαιώματος της Συνορεύουσας Ζώνης, εκτεινόμενη από 12‐24ν.μ. δίνει δικαιώματα έρευνας–διάσωσης, τελωνειακών ελέγχων κλπ.

Η άσκηση του Δικαιώματος της Συνορεύουσας Ζώνης στα 24ν.μ. δεν εμποδίζει σε τίποτε τα υπόλοιπα αργότερα.

Παρόμοιο με το παραπάνω … έλεγχοι και φορολογία γιόκ … μπέστε σκύλοι αλέστε.

5. Έπειτα, Να ορίσει και να οριοθετήσει ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα

Όπου υπάρχει διάθεση … συναινετικά, αλλά και όπου άρνηση ή κωλυσιεργία μονομερώς(και ας πάνε οι άλλοι στο ΔΔΧ να το αμφισβητήσουν) με χρήση της Μέσης Απόστασης, όπου αυτή είναι μικροτέρα των 400 ν.μ., ή μέχρι τα 200 ν.μ. όταν μεγαλυτέρα των 400 ν.μ. για να ορίσει την ΑΟΖ … και πλέον των 200ν.μ. για την Υφαλοκρηπίδα (έως εκεί που φτάνει) εάν μπορεί να γίνει επίκληση των ειδικών όρων.

6. Τελικώς, Αφού Σταθμίσει τα Δεδομένα των Ερευνών, να Χαράξει Οικόπεδα Εξόρυξης και να προχωρήσει σε αδειοδοτήσεις.

Σήμερα λέει χαράσσουν οικόπεδα και προκηρύσσουν διαγωνισμούς και αδειοδοτήσεις …. πού, ρε φιόγκοι ;; σε Διεθνή Ύδατα ;; … με ποιό δικαίωμα ;; … ποιόν κοροϊδεύετε ;; .. άκου αδειοδοτήσεις χωρίς χάραξη και οριοθέτηση … σε ηλίθιους νομίζετε ότι απευθύνεστε ;;

Σε Διεθνή Ύδατα καμμία αδειοδότηση δεν μπορεί να γίνει !!! Και μέχρι να Οριστεί ΑΟΖ, όποιος κάνει εξορύξεις εκεί, δεν είναι υποχρεωμένος να δώσει ούτε
κουτσή δεκάρα … που λοιπόν τα πουλάτε αυτά ;; … νομίζετε ότι όλοι τρώμε κουτόχορτο και έχουμε αποκουτιάνει εντελώς ;; … για λέγετε … πέφτει καλή μίζα ;;

Στα Διεθνή Ύδατα μόνο ο ΟΗΕ μπορεί να δώσει άδεια.

7. Εξόρυξη Υδρογονανθράκων σε Συνορεύοντα κοιτάσματα

Στα όρια ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας με τις αντίστοιχες των γειτόνων, εάν υπάρχουν κοιτάσματα που διαμοιράζονται εκατέρωθεν, προκύπτει θέμα διαχείρισής των. Ένας τρόπος είναι η Συνεκμετάλλευση, κάτι που όμως χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή στο να σταθμιστεί τόσον το εύρος της περιοχής όσο και το ποσοστό κάθε χώρας σ’ αυτό, αναλόγως το πού και πως είναι η διαμόρφωση του συγκεκριμένου κοιτάσματος. Ο άλλος τρόπος και κατά την κρίση μου και ο πιό σωστός, είναι να μην υπάρχει συνεκμετάλλευση, αλλά εξόρυξη από την εκατέρωθεν πλευρά ‐ ο καθένας μόνος του στο δικό του μέρος, ιδίως όταν πρόκειται για τριπλή η παραπέρα
συνάντηση.

8. Το Σήμερα

Σήμερα έχουμε τρία προβλήματα τα οποία χρειάζεται να σταθμίσουμε, αυτό των Τουρκικών απειλών, εκείνο της παράδοσης της χώρας στα χέρια των τοκογλύφων, και τα παγκόσμια παιχνίδια.

i. Τουρκικές απειλές

Η Ελλάδα έχει με το μέρος της το Διεθνές Δίκαιο και τίποτα δεν την εμποδίζει να προχωρήσει σε όλα τα παραπάνω, πράγμα το οποίο θα έλυνε αυτομάτως όλα τα προβλήματα που μας δημιουργούν οι Τούρκοι κατά καιρούς, καθώς το Αιγαίο θα καθίστατο πλήρως Ελληνική Λίμνη.

Τώρα το να κάνει πράξη η Τουρκία τις απειλές της είναι λίγο δύσκολο, καθώς θα εύρισκε απέναντί της όλη την ανθρωπότητα, αφού έτσι θα παραβιαζόταν το Διεθνές Δίκαιο και αν όλοι σιωπούσαν αυτό θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον τους καθόσον και άλλοι θα μπορούσαν να παραβιάσουν τα δικά τους δικαιώματα. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι και όταν η Κύπρος με τον Τάσο Παπαδόπουλο όρισε ΑΟΖ, πέραν κάποιων φραστικών απειλών το έκαναν γαργάρα.

Από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να υποκύπτουμε στην όποια απειλή με τον φόβο μήπως και αυτή γίνει πράξη, διότι έτσι στο τέλος θα φτάσουμε στο σημείο να μας απειλούν όχι μόνο γιατί δεν καθόμαστε να μας πηδήξουν, αλλά και γιά το ότι δεν τους βολεύει η στάση πηδήματος … καιρός λοιπόν να τους πούμε … ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ !!

Βέβαια, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι όλα αυτά είναι παιχνίδια αγαστής συνεργασίας των κυβερνοκοπρόσκυλων, με σκοπό το πόπολο να ανησυχεί και να μπορούν έτσι να κάνουν τα χατίρια των αφεντικών τους (ιδέ εφοπ‐ληστών) και να έχουν λόγο στο μοίρασμα της πίτας … κατά το κοινώς …. η μίζα, της μίζας ώ μιζαρομιζάρα !!

ii Οι τοκογλύφοι

Βέβαια δεν είναι το θέμα αυτού καθ’ εαυτού οι τοκογλύφοι, αλλά τα πουλημένα πολιτικά τσόλια και κυρίως όλοι οι αποχαυνωμένοι γλείφτουλες του Ελλαδοκαφριστάν, που επέτρεψαν και επιτρέπουν όλο αυτό το πανηγύρι, που οδηγεί στην πλήρη διάλυση της Ελλάδος και στον θάνατο του Έθνους.

Μέχρι να αποφασίσουν λοιπόν οι κοιμήσουλες να εγερθούν καλό είναι να μην προχωρήσει τίποτε … πρώτον γιατί σίγουρα θα τα κάνουν σκατά και δεύτερον διότι δεν πρόκειται να ωφεληθεί ούτε στο ελάχιστο ο Ελληνικός λαός, παρά μόνο να θησαυρίσουν και πάλι όλα τα λαμόγια, εσωχώρια και εξωχώρια, και ίσως αυτός να φορτωθεί και την όλη ιστορία.

iii. Το παγκόσμιο σκηνικό

Αν και κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν το θέλουν οι αγγλογαλογερμανοαμερικάνοι, στην ουσία δεν είναι έτσι, πρώτον διότι η Χάραξη και Οριοθέτηση δεν προϋποθέτει και εξόρυξη, καθόσον το Ελλαδικό κράτος δεν είναι σε θέση να κάνει εξορύξεις ούτε και στην ξηρά, πόσο δε μάλλον στην θάλασσα και σε μεγάλα βάθη, και δεύτερον διότι την εξόρυξη πάλι θα την αναλάβουν ξένες και μεγάλες εταιρείες που έχουν τα μέσα και την τεχνογνωσία … οπότε όλα όσα λέγονται είναι παραμύθια, καθόσον όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται να εξορύσουν και να μεταφέρουν πετρέλαιο και αέριο από το Κουβέϊτ, την Αραβία, την Κύπρο, την Αίγυπτο παρά να το βγάζουν και να το μεταφέρουν από την Ελλάδα … άλλωστε σαν πιό κοντά τους είναι και πιό βολικό και φτηνότερο.

Το μόνο πρόβλημα είναι με αυτούς που δεν θέλουν η Ελλάδα να σηκώσει κεφάλι, αλλά αυτό μπορούν να το πετύχουν και μην επιτρέποντας να αρχίσουν οι εξορύξεις, όπως ήδη κάνουν με τόσα άλλα μέχρι τώρα.

Βεβαίως επίσης δεν θέλουν να λυθεί και το πρόβλημα με την Τουρκία, γιατί έτσι κρατούν και τους δυό λαούς ομήρους.

iv. Οπότε, τί ;;

ΑΝ … και εφ’ όσον ο κοιμήσουλας αυτός λαός, αποφασίσει να ανοίξει τα μάτια και να σηκωθεί από τον καναπέ (όσο θα τον έχει ακόμα βεβαίως) … πρέπει να τολμήσει να συγκρουστεί με όλο αυτό το κατεστημένο, εσωχώριο και εξωχώριο, αν θέλει να δεί άσπρη μέρα και κυρίως να έχει μέλλον ο ίδιος και τα παιδιά του, διότι δεν μπορεί να ζεί ες αεί με τον φόβο, μη ετούτο, μη εκείνο, μη το άλλο … το παράλλο, εκτός πιά και πήρε οριστικά απόφαση, να μην κάνει τίποτα, και απλά να περιμένει ως πρόβατο την σφαγή του …

v. Εν συνόψει

Όλα τα παραπάνω, γράφτηκαν με έναν και μόνο σκοπό, όχι να δείξουν τί πρέπει να κάνουν τώρα τα διάφορα κυβερνοκοπρόσκυλα, αλλά να ενημερωθεί ο Ελληνικός λαός στο τι πρέπει να κάνει αν κάποια στιγμή αποφασίσει να πάρει την τύχη στα χέρια του … καθώς μόνο τότε θα έχουν πραγματική αξία.

 

Αναφορές

Το Δίκαιο της Θάλασσας, η Σύμβαση του 1982, σε Ελληνικό και Αγγλικό κείμενο:

Δίκαιο της Θάλασσας – Σύμβαση του Μοντέγκο Μπαίυ / 10‐12‐1982

ΦΕΚ –Α‐136/23‐06‐1995, Νόμος 2321/1995

Ν. 2321/1995 (ΦΕΚ 136/Α/23‐06‐1995)

United Nations Conventin on the Law of the Sea (Montego Bay Convention)

http://eur‐lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:21998A0623(01):EL:HTML

EUR‐Lex – 21998A0623(01) – EN