Η λιτότητα δεν έχει χρώμα (ούτε η διαπλοκή κόμμα)…

Μεταλιτότητα

Γράφει ο Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Μεταλιτότητα μας είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι μια νέα εποχή παραδεισιακή, που θα ζήσει η Ελλάδα, που για χρόνια πολλά οι κυβερνήσεις την έριξαν στον Καιάδα ….
Μέγας λογοπλάστης και οπορτιουνιστής του μαρξισμού και οικονομολόγος του ακράτου μακιαβελλισμού έπλασε τη μοντέρνα ορολογία της «μεταλιτότητας», μετά περισσής πολιτικής αδίστακτης χυδαιότητας.
Μας θυμίζει τον μεγάλο ιστορικό μας Θουκυδίδη που καυτηρίασε το πρόστυχο πολιτικό παιχνίδι γράφοντας πως «για να δικαιολογούν οι άνθρωποι με παραφορά τις αίσχιστες πράξεις τους, άλλαζαν τη σημασία των λέξεων, βαφτίζοντας το εθνικό έγκλημα, – πατριωτική συμπεριφορά και τον ανασκολοπισμό της κοινωνίας, – μεγίστη προσφορά»
Αυτό κάνει και τώρα ο πούρος ανανεωτής του μαρξισμού, για να κρατήσει την καρέκλα στην κυβέρνηση του χαμού και του ιστορικού και εθνικού κουλουτομπισμού.
Επιβεβαίωσε έτσι απόλυτα τον Κάρολο τον Μαρξ, που δίδασκε στον Πρόλογο της Πολιτικής του Οικονομίας:
«Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους αλλά, αντίθετα, αυτή καθορίζεται από το Κοινωνικό του ΕΙΝΑΙ»
Όπερ σημαίνει δηλαδή ότι ο μαρξιστής αντιπρόεδρος, άλλαξε συνείδηση παίρνοντας το κυβερνητικό πόστο γιατί μαζί μ’ αυτό απέκτησε ενδιαφέρον και το ατομικό συμφέρον.
Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς και ο κυβερνητικός αντιπρόεδρος, χάνοντας τη γραμματεία του ΚΚΕ στο δέκατο τρίτο συνέδριο το 1991, για λίγους ψήφους «διαφώνησε» με το κόμμα το κομμουνιστικό και προσχώρησε στον θολό ανανεωτισμό φορώντας τον σκούφο του δημοκρατικού «σοσιαλισμού» λέγοντας και κάνοντας τ’ αντίθετα από όσα θα έκανε αν εκλεγόταν γραμματέας του.. ορθοδόξου μαρξισμού!
Ω ! Καιροί ! Ω ! ήθη ( Ο ! Tempora ! O mores ) πως αποδεικνύονται οι κλέβοντες ιδεολογικές οπώρες ……

Αθήνα 8/3/2017

Ζήμενς

Αναβλήθηκε πάλι η δίκη για της Ζήμενς τη σκανδαλάρα που κατάντησε πια η κωμική ελληνική φανφάρα και της Δικαιοσύνης η δικονομική παπάρα για την οποία οι πολιτικάντηδες νοιώθουν λαχτάρα Δύο ολόκληρες δεκαετίες εκκρεμεί η τρανή δίκη που μοιάζει πια σαν το γνωστό «Γεφύρι της Άρτας» που χρόνια και χρόνια ολημερίς χτιζόταν αλλά τελικά απολύτως τίποτα δεν κατασκευαζόταν.

Εκατομμύρια των εκατομμυρίων πήγαιναν σε μίζες που έπαιρναν μεσάζοντες Έλληνες και Γερμανοί αλλά κυρίως και οι πολιτικάντηδες οι ουτιδανοί. Ένα αισχρό φαγοπότι, ένας χορός των κολασμένων γινόταν πάνω στο πτώμα της Ελλάδας και των πεινασμένων από έναν εσμό πατριδοκάπηλων καλά μεταμφιεσμένων. Ένα μεγάλο σκάνδαλο ευρωπαϊκών διαστάσεων και χυδαίων πολιτικών καταστάσεων. Χρόνια και χρόνια στο «χαλκείο της διαφθοράς» και στην «οπερέτα» της ελληνικής συμφοράς ερευνήθηκε το σκάνδαλο από «πολλάς πλευράς» και μεγάλο αριθμό από «Εξεταστικάς Επιτροπής» αλλά δεν βρέθηκε ένοχος κανένας μιζαδόρος κερατάς που είναι στολισμένος με πολλάς της πατρίδος περγαμηνάς.

Η Δικαιοσύνη διστακτική, άτολμη και αδρανούσα ήταν ουσιαστικά και κυριολεκτικά απούσα. Πότε ξέχναγε ετούτο, πότε παρέλειπε το άλλο άφηνε σε εκκρεμότητα το σκάνδαλο το μεγάλο. Πότε δεν βρισκόταν αίθουσα κατάλληλη για τη δίκη πότε δεν βρισκόταν έδρανα για τους υπερασπιστές και πότε δεν προλάβαιναν τη μετάφραση οι μεταφραστές με αποτέλεσμα ολέθριο να υπάρχουν παραγραφές.

Βασικοι κατηγορούμενοι «δραπέτευσαν» στο εξωτερικό με την αβελτηρία που έδειξε το κράτος το ελληνικό που παρουσίασε όπλα με άγημα στρατιωτικό στον «δραπέτη» Χριστοφοράκο, τον ταμία τον κεντρικό έχοντας συμμαθητές πολλούς στο σχολείο το ελληνικό και πολλές οικογενειακές σχέσεις με περιβάλλον πολιτικό. 

Είκοσι χρόνια πέρασαν, δύο δεκαετίες ερευνών και τώρα έρχονται αθωώσεις μετά λαμπάδων και φανών για να τρίζουν τα κόκαλα ζώντων και νεκρών στην Ελλάδα των λεγομένων Ελλήνων Χριστιανών και των λησταρχών ψηφοφόρων και οπαδών που τιμωρεί αμείλικτα τον κόσμο των μικροοφειλετών. 

Ένας λαός σάπιος και πολύ μαζοχιστής που δοξάζει και τιμά τους πολιτικάντηδες της αρπαχτής

Αθήνα 8/3/2017