Του Γιώργου Κακλίκη, Πρέσβης επί τιμή
Με την αναστατωμένη Μέση Ανατολή, με την στρατιωτική προώθηση των τουρκικών στόχων στη Συρία και την απειλή της Άγκυρας να πράξει το ίδιο στο Ιράκ είναι αμφίβολο αν οι εξελίξεις θα είναι εκείνες που συμβάλουν στην ειρήνη της περιοχής ή θα εξυπηρετήσουν κατά κύριο λόγο το περιφερειακό όραμα της Τουρκίας.
Και πλάι σ΄αυτά, η Ανατολική Μεσόγειος θερμαίνεται με τις εστίες που η Άγκυρα συντηρεί ή προπαθεί να αναδείξει. Οι επιθετικές παρεμβάσεις της στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο εκφοβιστικός πυροβολισμός της που εξεδίωξε το ιταλικό ερευνητικό σκάφος και οι απροκάλυπτες απειλές εναντίον όσων υψώνουν, κατά την εκτίμησή της, εμπόδια σε ό,τι η ίδια αποκαλεί δίκαια της Τουρκίας και των Τoυρκοκυπρίων, κλονίζουν επικίνδυνα τη σταθερότητα. Τη σταθερότητα που, με ένα πλέγμα τριμερών συνεργασιών, επιδιώκουν η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η Κύπρος, το Ισραήλ και άλλα κράτη της περιοχής που εργάζονται συστηματικά για την παγίωση της ειρήνης στην περιοχή.
Μέσα σε έπαρση εικαζόμενης ισχύος, ο προβληματικός και επικίνδυνος γείτονας μαγαλώνει τον κύκλο των απειλών προκαλώντας και στο Αιγαίο. Με αιχμή, ποικίλες απειλές και αμφισβητήσεις. Χωρίς να λείπουν από αυτές οι απόπειρες διεμβολισμών, οι αγοραίες αναφορές στις εκατόμβες των Ελλήνων αμάχων της Σμύρνης και τα δεινά που επιφυλάσσονται στον “κακό γείτονα”, την Ελλάδα αν αυτή αποπειραθεί να ασκήσει τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά της.
Είναι ευτύχημα ότι η Αθήνα δεν παρασύρθηκε από τις εσκεμμένες προκλήσεις. Είναι ευτύχημα ότι, πέρα από την απερίφραστη συμπαράσταση των εταίρων της μπροστά στις αναθεωρητικές μεθοδεύσεις της Άγκυρας, δεν παύει να εργάζεται επίμονα για την παγίωση της σταθερότητας και της ειρήνης και στα βόρεια σύνορά της. Η εμφανής προσπάθειά της να διευθετήσει τη χρονίζουσα εκκρεμότητα με την ΠΓΔΜ και να ρυθμίσει τις σχέσεις της με την Αλβανία είναι χαρακτηριστικές της σταθερής βούλησής της να αποσοβήσει κάθε κίνδυνο κραδασμών και να ανοίξει την ευρωπαική πόρτα στους γείτονές της. Εχουν και οι δύο το παράδειγμα των σχέσων της Αθήνας με τη Σόφια. Βουλγαρία και Ελλάδα ξεπέρασαν πολλά. Και, σήμερα, οι σχέσεις τους είναι υποδειγματικές.
Τέτοιες είναι οι σχέσεις που επιδιώκει η Αθήνα με τους γείτονές της. Ευχή της είναι γρήγορα τα πράγματα να βρουν τη λύση τους και να αρχίσει μια άλλη εποχή σχέσων στην τόσο ταλαιπωρημένη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σχέσεων εμπιστοσύνης, χωρίς καχυποψίες, χωρίς δευτεροβάθμιες σκέψεις. Κι ίσως τότε, η Άγκυρα μπορέσει να αντιληφθεί ότι το παράδειγμα της γειτονιάς της είναι απείρως καλύτερο από τις αρχέγονες πολεμικές ιαχές.
