Της Πέννυ Μπροτζάκη, Πυξίδα
Ιουστίνη Φραγκούλη: «Δηλώνω Ελληνίδα και μόνον αυτό»
– Όπως και στο «Για την αγάπη των άλλων» έτσι και στον «Έρωτα στην ομίχλη» το θέμα σας βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Πιστεύετε ότι η ζωή ξεπερνά τη φαντασία;
«Η δημοσιογραφική μου φύση ειλικρινά δεν μου επιτρέπει να ξεφεύγω από την πραγματικότητα που λέγεται ζωή. Ακούγοντας ιστορίες ανθρώπων, τις αναπτύσσω μέσα μου επί χρόνια και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου τις καταθέτω στη μυθιστορηματική μορφή. Ναι, πιστεύω πως η ζωή φτιάχνει τα πιο ευφάνταστα σενάρια, πιο δυνατά από εκείνα της φαντασίας. Και θεωρώ χρέος μου να τα μυθιστοριοποιώ καθώς μερικές ιστορίες ανθρώπων πρέπει να αφήσουν τη βούλα τους στη λογοτεχνία και στις καρδιές των αναγνωστών».
– Και σε αυτό το βιβλίο σας φόντο της ιστορίας σας είναι η σκληρότητα αλλά και ο στρουθοκαμηλισμός μιας κλειστής επαρχιακής κοινωνίας. «Τόση ανθρώπινη συμφορά και κανείς δεν μιλούσε» αναφέρετε χαρακτηριστικά σε κάποιο σημείο. Εκτιμάτε ότι αυτά τα χαρακτηριστικά παραμένουν στην ελληνική περιφέρεια του 21ου αιώνα;
«Ναι, κανείς δε μιλάει ακόμη και σήμερα για τα κρυμμένα μυστικά. Όχι μόνο στην ελληνική επαρχία, που εξακολουθούν να ισχύουν τα ταμπού σχετικά με την ψυχική ιδιαιτερότητα, αλλά και εδώ στη Βόρεια Αμερική, που υποτίθεται πως η κοινωνία είναι πιο απελευθερωμένη. Τελευταία, μόνο άρχισαν να παραδέχονται επώνυμοι άνθρωποι πως στην οικογένειά τους ελλοχεύει η ψυχική νόσος. Παράδειγμα είναι η Μάργκαρετ Τρουντό, (η πρώην πρωθυπουργική σύζυγος του Καναδά) η οποία πάσχει από διπολική διαταραχή κι έχει βγει ανοιχτά στη βιογραφία της να παραδεχτεί την απόκλισή της. Είναι μια τάση που πιστεύω ότι θα βοηθήσει τους ανθρώπους με την ψυχική ιδιαιτερότητα να μη νιώθουν αλύτρωτοι, γιατί τελικά είναι οι εκλεκτοί αλύτρωτοι της φύσης!»
– Τελικά ποιο πρόσωπο αντιπροσωπεύει καλύτερα την ελληνική νοοτροπία. Η αθώα και αισιόδοξη Αμαλία ή η Ευθαλία των δεισιδαιμονιών;
«Και οι δύο τύποι γυναικών αντιπροσωπεύουν την ελληνική νοοτροπία. Θα υπάρχουν πάντα Αμαλίες που με τον αγνό ενθουσιασμό τους θα προσπαθούν να κατακτήσουν τον κόσμο, και θα υπάρχουν Ευθαλίες που θα κρύβουν πίσω από την πόρτα τους τα ένοχα μυστικά της οικογένειάς τους. Είναι αρχέτυπα που δεν τελειώνουν όσο κι αν έχει προχωρήσει η εποχή μας».
– Σε αυτό το χωριό της δεκαετίας του ’70 «πολλοί γονείς στέλλουν τα παιδιά τους (σ.σ.: στο σχολείο) όχι από πρόθεση να τα μορφώσουν αλλά από υποχρέωσιν προς τον (σ.σ.: ευεργέτη) φαρμακοποιόν». Στην Ελλάδα των ημερών μας το βιβλίο ακόμα πασχίζει να μπει στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Πόσο δύσκολο είναι τελικά να είσαι συγγραφέας στην Ελλάδα;
«Πιστεύω πως η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τον αναλφαβητισμό της, πως οι γονείς έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη με την προώθηση των παιδιών τους στη μόρφωση. Είναι μια καινούρια νομοτέλεια, που μας κάνει περήφανους. Όσο για το συγγραφέα στο ελληνικό περιβάλλον, πιστεύω πως οι Έλληνες αναγνώστες είναι δεκτικοί και γενναιόδωροι με το βιβλίο, πιστεύω πως ανταποκρίνονται στο ποιοτικό κάλεσμα αν ο συγγραφέας δεν επιθέσει στο έργο του το τείχος του απρόσιτου κουλτουριάρη. Θεωρώ ότι το παρεάκι των δήθεν ποιοτικών συγγραφέων και κριτικών, αυτό είναι που με δυσκολεύει γιατί ενοχλούμαι από τα κλειστά κυκλώματα και τα απροσπέλαστα στεγανά των δήθεν…»
– Ο «Έρωτας στην ομίχλη» κυκλοφορεί και ως ηλεκτρονικό βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ποια είναι η δική σας γνώμη για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στον εκδοτικό τομέα;
«Πιστεύω πως το ηλεκτρονικό βιβλίο είναι το μέλλον, όπως σήμερα είναι το παρόν για τη βορειοαμερικάνικη αγορά. Η Ελλάδα έχει ακόμη δρόμο να διανύσει αλλά θεωρώ ότι οι σημερινοί εικοσάρηδες θα είναι οι αναγνώστες της ηλεκτρονικής μορφής των βιβλίων. Βέβαια, το εξώφυλλο και το σκληρό χαρτί είναι αντικατάστατα για μας που αρχίσαμε το δρόμο στην ανάγνωση κρατώντας βιβλία και ξεφυλλίζοντάς τα!»
– Το «ελληνικό πρόβλημα» έχει αντίκτυπο στους Έλληνες που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό; Ποια είναι τα μηνύματα που λαμβάνετε εκεί, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού;
«Ω! Το ελληνικό πρόβλημα που έχει εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό μας έχει πληγώσει εδώ στην ξένη. Η μικρή πατρίδα πήρε τέτοια αρνητική δημοσιότητα τα τελευταία δύο χρόνια που μας έκανε δυνατότερους Έλληνες στη Βόρεια Αμερική. Φοβούμαι όμως πως η Ελλάδα έχει γίνει το πειραματόζωο του ρήγματος της ευρωζώνης και πως προβλέπονται δυσοίωνες εποχές για τη χώρα μας. Σ΄αυτή την ιστορική συγκυρία δηλώνω Ελληνίδα και μόνον αυτό. Όλοι οι άλλοι προσδιορισμοί έρχονται δεύτεροι, τρίτοι, καταντούν αμελητέοι! Vive la Grece!!!»