Συνομιλίες Αναστασιάδη – Ακκιντζί στο Κυπριακό, με ανοικτό τέλος – Ανοικτή προοπτική αποδοχής της νέας έκδοσης του σχεδίου Ανάν
Γράφει ο Πανίκος Ελευθερίου-Επίκαιρο άρθρο
Στην κρίσιμη φάση στην πορεία που διανύουμε στο Κυπριακό, όσοι ασχολούνται με το Εθνικό μας θέμα, θα πρέπει να διερωτηθούν για τα ακόλουθα: Γιατί να συνεχίζονται συνομιλίες με εντατικούς ρυθμούς, για λύση στο Κυπριακό, ενώ οι Τούρκοι παραμένουν τόσο αδιάλλακτοι (με τις πλέον ακραίες θέσεις), στις πιο βασικές πτυχές του προβλήματος; Πού βασίζεται η αισιοδοξία των εμπλεκομένων, εντός και εκτός Κύπρου, για λύση; Πώς τεκμηριώνεται αυτή η αισιοδοξία και πού στηρίζονται οι συχνά επαναλαμβανόμενες “ατάκες” των θιασωτών της λύσης, που μιλούν για… “ευνοϊκή συγκυρία” και “ευθυγράμμιση των άστρων”;
Οι κυβερνώντες με την στήριξη του Α.Κ.Ε.Λ., συνεχίζουν απτόητοι να συνομιλούν επί λανθασμένης βάσης, στοχεύοντας σε μια μη βιώσιμη “λύση” συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Είναι όμως προς το συμφέρον μας τέτοιες συνομιλίες, που είναι μάλιστα “με ανοικτό τέλος”, επί μίας απαράδεκτης μορφής “λύσης”; Δεν θα έπρεπε να μετά την διαφαινόμενη επισημοποίηση του ναυαγίου, να μεθοδευτεί η επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή του βάση, ως θέμα εισβολής και κατοχής; Ζητείται, όχι μόνον αναθεώρηση της στρατηγικής (όπως επαναλαμβάνουν οι κομματικοί ηγέτες), αλλά και στόχων, εφόσον για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι “διακοινοτικές συνομιλίες”, με στόχο την Δ.Δ.Ο., μόνο επιζήμιες είναι, για την Εθνική μας υπόθεση.
Υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων (των νέων υποχωρήσεων του Νίκου Αναστασιάδη, που ήδη κεφαλαιοποιούνται από την Τουρκική πλευρά) η προσπάθεια λογικά θα έπρεπε να επικεντρώνεται στο να καταδειχθεί η αδιαλλαξία της Τουρκίας και του Ακκιντζί. Το παραμύθι του “προοδευτικού Ακκιντζί” πρέπει επιτέλους να τελειώνει! Αποδεικνύεται ότι… δεν υπάρχει… “φαινόμενο Ακκιντζί” αλλά ένα νέο φερέφωνο της Άγκυρας, ένας “λύκος” δηλαδή, με προβιά αρνιού αυτή τη φορά. Αλλά… από ποιους να τα περιμένουμε όλα αυτά; Από τους αμετανόητους “εραστές του σχεδίου Ανάν”, τους κυβερνώντες δηλαδή, το ΑΚΕΛ και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στο θέατρο του παραλόγου; Τουλάχιστον, ας αναλάβει πρωτοβουλίες η αντιπολίτευση. Πρέπει να επισημανθεί στους εν Ελλάδι κυβερνώντες, αλλά και στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, ότι έχουν καθήκον να διαφοροποιηθούν από τις επιλογές Αναστασιάδη. Το “δόγμα”, η Κύπρος αποφασίζει (ο Αναστασιάδης αποφασίζει) κι εμείς παρέχουμε πλήρη στήριξη, είναι άκρως επικίνδυνο για τον Κυπριακό Ελληνισμό.
Πρέπει να τους επισημανθούν οι κίνδυνοι, από την επικέντρωση αποκλειστικά (από όλους) στις εγγυήσεις της Τουρκίας και στην αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων. Είναι λάθος (ίσως αποβεί μοιραίο), να εξυμνείται αποκλειστικά και μόνο η στάση του Νίκου Κοτζιά στα καίρια αυτά ζητήματα, κυρίως όμως να επαναπαυόμαστε έχοντας ως δεδομένη την συνέχιση της ίδιας αδιάλλακτης στάσης από μέρους της Τουρκίας. Δεν έπρεπε στην Μητέρα Πατρίδα να προβληματίζονται και για άλλες πτυχές του Κυπριακού; Ως πού… φτάνουν οι αντιστάσεις κάποιων;
Επανερχόμαστε στο ίδιο καίριο ερώτημα: Γιατί εφόσον η Τουρκία εμφανίζεται τόσο άκαμπτη, οι θιασώτες της λύσης, συνεχίζουν απτόητοι τις συνομιλίες, διατηρώντας συνάμα και την άκρατη αισιοδοξία τους; Μήπως… δικαίως υποψιάζονται κάποιοι ότι τα έχουν βρει σε όλα και το μόνο που μένει είναι να βρεθεί ο τρόπος να “πωληθεί” η λύση; Μήπως έχουν “μυριστεί” ότι αυτό που θα γύρει την πλάστιγγα υπέρ της αποδοχής της λύσης σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα, είναι τα δύο αυτά σημεία (εγγυήσεις, αποχώρηση στρατού κατοχής); Υπάρχει, λέμε, το ενδεχόμενο να συμπεραίνουν ότι αν βρεθεί η “χρυσή τομή”, στα δύο αυτά θέματα, για να είναι όλοι ικανοποιημένοι (ίσως με τα γνωστά κείμενα που επιδέχονται πολλών ερμηνειών), ο Κυπριακός Ελληνισμός να κάνει το “σάλτο μορτάλε”, ψηφίζοντας ΝΑΙ στην προτεινόμενη “λύση”. Δεν έχουμε κι εμείς, ως απλοί πολίτες, διαπιστώσει μέσα από τις επαφές μας, ότι όντως οι κύριες ενστάσεις των πολιτών εστιάζονται στα δύο αυτά σημεία;
Προχωρούμε στα πλέον εφιαλτικά ερωτήματα, που θα πρέπει να πονοκεφαλιάζουν τους όσους ανησυχούν για την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα: Αν αυτή η έξαρση της Τουρκικής αδιαλλαξίας ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΙΔΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ; Αν αυτή η σκλήρυνση της Τουρκικής στάσης είναι μέρος του γνωστού Ανατολίτικου παζαριού; Τι θα γίνει δηλαδή αν η Τουρκία αποφασίσει ότι δεν χρειάζεται τις εγγυήσεις για να έχει τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου (πράγμα που ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα); Τι θα γίνει αν συμφωνήσει σε μια φόρμουλα για τις εγγυήσεις η οποία θα παρουσιαστεί με ένα τέτοιο τρόπο, που να μην εκθέτει τον Ερτογάν στα μάτια των Τούρκων, για “εκπτώσεις” στο Κυπριακό; Η ίδια φόρμουλα, ας μην έχουμε αμφιβολία γι’ αυτό, μπορεί να παρουσιαστεί στην διεθνή κοινότητα, ως μέγιστη υποχώρηση που έγινε, για να λυθεί το Κυπριακό. Όσον αφορά την αποχώρηση του στρατού κατοχής, μπορεί να συμφωνηθεί ένα χρονοδιάγραμμα (το οποίο είναι αμφίβολο ότι θα τηρήσει η Τουρκία).
Καταλήγουμε στο εξής: Η Τουρκία θα κάνει τα αυτονόητα (εγκατάλειψη αναχρονιστικών εγγυητικών δικαιωμάτων, και μερική αποχώρηση στρατευμάτων) και θα πάρει τα εύσημα για τις “υποχωρήσεις” που έκανε και την βούληση που έχει για λύση. Όλες οι πιέσεις τότε, θα στραφούν προς την πλευρά μας. Η Διεθνής Κοινότητα θα περιμένει να δεχθούμε όλα τα υπόλοιπα που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση, ως αντάλλαγμα. Η “λύση”, ενώπιον της οποίας θα βρεθεί τότε ο Νίκος Αναστασιάδης (θα είναι, θα μας πει, με το πιστόλι στον κρόταφο), θα είναι…, χωρίς ίχνος υπερβολής… Τουρκικών προδιαγραφών. Θα περιλαμβάνει την πολιτική ισότητα (εξουδετέρωση της βούλησης του 82% από το 18%), παραμονή εποίκων, ρατσισμό, αναξιοκρατία, ακυβερνησία, ανασφάλεια κ.ο.κ.) Θα είναι το ξεκίνημα μιας διαδικασίας “Ιμβροποίησης” της Κύπρου. Αν γίνουν αυτά, θα έχουμε δεχθεί την καταδίκη μας και όλοι θα περιμένουν από εμάς να είμαστε κι ευχαριστημένοι από πάνω, γιατί “υποχώρησε” η Τουρκία.
Ενώ ο λαός περιμένει να πάρει… κατεύθυνση, οι ηγέτες που διαφωνούν με την κυοφορούμενη “λύση” είναι πολύ “χλιαροί” στις αντιδράσεις τους, αφήνοντας τις εξελίξεις να τρέχουν ανεπηρέαστα. Αν όμως… όντως η Τουρκία μας επιφυλάσσει αυτές τις δυσάρεστες εκπλήξεις, το πιο πιθανό είναι ότι θα πιαστούμε ως λαός, στον ύπνο. Τότε οι πλασιέ της “λύσης” θα έχουν πολύ πιο μεγάλες πιθανότητες να “πουλήσουν” ως “λύση”, την νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν. Που θα είναι όμως… ληξιαρχική πράξη για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Έλληνες… γρηγορείτε!!!
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος (27.01.2017)
