Ωστόσο θα κριθεί εκ του αποτελέσματος των deals και των διμερών συμφωνιών εάν (αυτή τη φορά) θα ωφεληθεί η Ελλάδα
Ο 10Ος Έλληνας Πρωθυπουργός αναμένεται να είναι ο Αλέξης Τσίπρας, και μάλιστα ο μοναδικός από το 1946, αριστερών καταβολών που πατά επισήμως το πόδι του στο κόκκινο χαλί του Λευκού Οίκου. Το παράδοξο; Ότι στον Λευκό Οίκο αυτή την φορά δεν κατοικεί ένας δημοκρατικός Πρόεδρος, αλλά ένας Ρεμπουμπλικανός και μάλιστα πολύ ιδιαίτερος. Ιδιόρυθμος. Ένα πρόσωπο σημείο αντιλεγόμενο για όλο τον πλαντήτη που έχει κάνει αισθητή την παρουσία του με κάθε πιθανό αλλά και απίθανο τρόπο. Και κυρίως, ένας άνθρωπος, όχι πολιτικός αλλά, ένα γνήσιος ομολογουμένως πετυχημένος ακραιφνής και σκληρός επιχερηματίας. Δηλ; η προσωποίηση του άκρατου καπιταλισμού και του (ακόμα) πιο αμφιλεγόμενου φιλελευθερισμού, θα συναντηθεί τετ α τετ με τον εκπρόσωπο της νέας Ελληνικής (και Ευρωπαϊκής ) Αριστεράς! Μια συνάντηση ενδιαφέρουσα από κάθε άποψη που οι ιστορικοί του μέλλοντος μάλλον θα χρειασθούν καιρό για να αποκοδικωποιήσουν πολιτικά, κοινωνικά και κυρίως ιδεολογικά. Μια συνάντηση όμως που πλέον φαίνεται να έχει μπει στην τελική ευθεία για την πραγματοποίηση της, «αν δεν υπάρξει κάτι μοιραία τραγικό και ανατρεπτικό των πολιτικών δεδομένων και του παγκόσμιου status» όπως χαρακτηριστικά έλεγε στα επίκαιρα πηγή που κινείται σταθερά την τελευταία 35ετια εντός του τριγώνου των αποφάσεων στις ΗΠΑ μεταξύ Λευκού Οίκου, StateDepartmentκαι Γερουσίας. Συνάντηση για την οποία εργάζονται διακριτικά μεν αλλά ουσιοδώς και μακριά από διαρροές και τεχνητά δημοσιεύματα σε Αθήνα και Ουάσιγκτον.
Μια συνάντηση, που κατά τα φαινόμενα μάλλον θα αφήσει το στίγμα και την σφραγίδα της για τα επόμενα πολλά έτη. Τουλάχιστον στην Ελλάδα…
Συνάντηση κατά την διάρκεια της οποίας θα διακηρυχθεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και προς κάθε κατεύθυνση, η ιστορική επαναβεβαίωση, αναβαπτισμό και ανανέωση των παραδοσιακά καλών διμερών σχέσεων μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ! Επεναβεβαίωση και ανανέωση σνεργασίας εντός και εκτός Ευρωατλαντικής συμμαχίας, που αναμένεται να διακυρήξουν οι Ντόναλντ Τράμπ και Αλέξης Τσίπρας.
Θερμές πολιτικές προσεγγίσεις που θα ακουστούν τόσο στις κατ ιδίαν συναντήσεις τους, όσο και στις (κοινές και κατά μόνας ) δημόσιες δηλώσεις τους οι δυο ηγέτες θα διατρανώσουν την θέληση τους για την ενδυνάμωση της ειρήνης και της πολιτικής σταθερότητας στην Μεσόγειο και στ Βαλκάνια ειδικότερα. Κέντρο βάρος βεβαίως οι συντελούμενες κοσμογονικές αλλαγές που συνετελλούνται στην Ευρώπη και εδώ έγκειται η πολιτική μαεστρία αμφότερα των δυο ανδρών αλλά και των επιτελείων τους να ξεπεράσουν τα όποια ιδεολογικά εμπόδια δείχνουν να υφιστανται στην προσέγγιση αυτής της λεπτής οριογραμμής.
Ο Ντόναλτ Τράμπ δεν ξεχνα ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια αριστερής καταβολής κυβέρνηση πλειοψηφίας, και τούτο είναι μια πραγματικότητα που ουδεις μπορεί να παραβλέψει ούτε σε Αθήνα ούτε Ουάσιγκτον(Λευκός Οίκος.
Παρά το γεγονός, ότι διανύουμε ιστορικά ίσως την πιο θερμή περίοδο ζωτικής επαναπροσέγγισης Ελλάδος – ΗΠΑ μετά την ένταση της περιόδου Κώστα Καραμανλή και την εντελώς νεκρή περίοδο που επακολούθησε, στα χρόνια του Γιώργου Παπανδρέου, παρά τις έντονες προσπάθειες του ιδίου για αναθέρμανση των σχέσεων με κάθε δυνατή πολιτική πράξη και απόφαση { ακύρωση ΡωσοΕλληνικής Συμφωνίας, τερματισμός του αγωγού Μπουργκάς > Αλεξανδρούπολη κτλ με αποκορύφωμα το σχέδιο ΠΥΘΙΑ Ι & ΙΙ } αλλά και του Αντώνη Σαμαρά – εν τούτοις τα μάλλον ίσονος σημασίας μικρά ιδεολογικό πολιτικά εμπόδια, που φαίνεται να ξεπερνιούνται χάρη και στις πρωτοφανείς για τα διπλωματικά χρονικά εργώδεις προσπάθειες του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα κ. Τζέφρυ Παϊατ , προσδιορίζουν και τις πολιτικές σταθερές μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι αυτή η πρωτοφανής θερμή περίοδος αναβαπτισμού των ΕλληνοΑμερικανικών σχέσεων, οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην πολυπράγμωνα και υπέρ δραστήριο Αμερικανό Πρέσβη κ. Τζ. Παϊατ ο οποίος είτε με συνεχής δημόσιες παραμβάσεις του έχοντας κυριολεκτικά οργώσει την Ελλάδα, είτε με συνεχή άρθρα του στον Ελληνικό Τύπο αλλά και τις συνχότατες συνεντεύξεις του. Το περίεργο δε είναι ότι ως γνωστόν ο κ.Παϊατ είναι επιλογή της προηγούμενης Αμερικανικής διοίηκησης υπό τον Μπάρακ Ομπάμα και εκλεκτός της κ Βικτώριας Νούλαντ ωστόσο ο ρόλος του στην Αθήνα φαίνεται πως στηρίζεται πλέον και από το StateDepartmentεξου και παραμένει στην θέση του και μάλλον δεν αναμένεται να αλλάξει πριν τα μέσα του 2018. Το μείζον ερώτημα είναι κατά πόσο εγκρίνει ο Λευκός Οίκος όλη αυτή την υπέρ δραστήρια δράση του κ.Παϊατ. Την απάντηση θα την δώσει το αποτέλεσμα του επικείμενου ταξιδιού του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον.
Ο Ντόναλτ Τράπμ, σύμφωνα με πηγές που μίλησαν προς τα Επίκαιρα , στις δημόσιες δηλώσεις του,όχι μόνον θα επαινέσει τον Ελληνικό Λαό για τις θυσίες που έχει κάνει την τελευταία περίοδο στα χρόνια της σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής εντός της Ευρωζώνης αλλά θα διακυρήξει και θα ενισχύσει το ρόλο της Ελλάδος στην ευρύτερη μείζονα περιοχή των Βαλκανιων και ειδικά της Μεσογείου.
Με ειδική αναφορά στο ρόλο που οφείλει να έχει η Ελλάδα εντός της ευρωζώνης και αιχμές και καρφιά που θα στρέφονται κυρίως προς την Γερμανία…
Συμφωνα δε με εκείνους που έχουν πρόσβαση στο βαθύτερο ομοσπονδικό κράτος των ΗΠΑ, -και τούτο είναι άσχετο με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία- φαίνεται πως η Ουάσιγκτον, σε μια κίνηση μείζονος στρατηγικής σημασίας, εν όψει δε και των επερχόμενων γενικών γεωπολιτικών και γεωστρατηγικής σμασίας ανακατάξεων συμπεριλαμβανομένης και αυτής της αναδιάταξης συνόρων, η Ελλάδα, έστω και σε επίπεδο πολιτικής ρητορικής, θα πρέπει (κατά πολλούς ειδικούς αναλυτές ) να αναδειχθεί και να αναγνωριστεί και από τις ΗΠΑ ως ο βασικός πυλώνας πολιτικής και διπωματικής σταθερότητας στην περιοχή!
Τούτη τη νέα γεωστρατηγικής σημασίας προσέγγιση, που αναβαθμίζει τον γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδος αλλά διασφαλίζει και την ίδια την Ελλάδα, εν όψει δε και του «ενεργειακού οργασμού» πουπαρατηρείται στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο,μένει να δούμε αν τελικώς θα ασπαστεί και ο εμμονικός και αυστηρά προσυλωμένος σε ιδέες και απόψεις, που μοιάζει να έρχονται από το παρελθόν, Ντόναλτ Τράμπ.
Ιδέες, θέσεις και απόψεις με υπέρ πατριωτικό επίθεμα και σαφώς εναντίον της οικονομικής και πολιτικής παγκοσμιοποιήσης με την αυτόχρονη ενίσχυση του ρόλου των εθνικών κρατών, που ναι μεν ολοένα και κερδίζουν έδαφος σε ολόκληρο τον κόσμο, στην Ελλάδα όμως υπάρχει μια αριστερή κυβέρνηση την οποία, κάτω από δυσμενείς συνθήκες δις εξέλεξε ο Ελληνικός Λαός.
Αν και επισήμως, δεν έχει οριστοκοποιηθεί (ακόμα) και δια της επισήμου προσκλήσεως από τον Λευκό Οίκο – για το τυπικό μέρος της διπλωματικής και πολιτικής διαδικασίας-, εν τούτοις, το επιτελείο που προετοιμάζει την επίσημη επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, υπό τον Νίκο Παππά και το αρμόδιο Υπουργείο των Εξωτερικών εργάζονται πυρετοδώς. Στόχος : μια διαφορετική και αμφότερα αμοιβαία αποδοτική συνεργασία μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ. Δεν αποκλείται μάλιστα ίσως και εντός των ημερών να υπάρξει και η σχετική ανακοίνωση από το StateDepartmentκαι το Λευκό Οίκο.
Πάντως ως ημερομηνία «εργασίας» έχει προσδιοριστεί το δεύτερο 15ημερο του Οκτωβρίου, χωρίς να αποκλείεται και το πρώτο 10ημερο του Νοεμβρίου, αλλά και πάλι, λόγω της ρευστότητας που επικρατεί μεταξύ ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας, όλα τα ενδεχόμενα εξακολουθούν να παραμένουν ανοιτά. . Ωστόσο στο τρίγωνο Ηρώδου Αττικού, ΥΠΕΞ και πολιτικό τμήμα Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα υπάρχει συνεχή απευθείας ανοιχτή γραμμή με Ουάσιγκτον.
