Του Mohamed El-Erian, BloombergView
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε πολλούς λόγους να περιορίσει τα έκτακτα μέτρα στήριξης όταν το διοικητικό της συμβούλιο συνεδρίασε την Πέμπτη.
Αντ’ αυτού, η Κεντρική Τράπεζα ανέβαλε οποιαδήποτε ενέργεια για μετά το καλοκαίρι. Το να καταλάβουμε γιατί ρίχνει φως στους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν την πολιτική σε αυτό το στάδιο της οικονομική ς ανάκαμψης της Ευρώπης.
Η ευρωπαϊκή οικονομία βλέπει τόσο τους σημερινούς όσο και τους μελλοντικούς δείκτες να ανακάμπτουν. Η βελτίωση της εμπιστοσύνης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων βρήκε στήριξη στη μείωση της αίσθησης του πολιτικού κινδύνου μετά τη νίκη του Emmanuel Macron στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας.
Μαζί με τις ευρύτερες χαλαρές χρηματοοικονομικές συνθήκες, αυτό και μόνο θα πρόσφερε αρκετούς λόγους ώστε η ΕΚΤ να χαλαρώσει το πόδι της στο “γκάζι” των νομισματικών μέτρων στήριξης συμπεριλαμβανομένης μιας παρατεταμένης περιόδου αρνητικών επιτοκίων πολιτικής και μεγάλων αγορών τίτλων. Το σενάριο ενισχύθηκε από την πιθανότητα εμφάνισης ελλείψεων στα ομόλογα που αγοράζει η κεντρική τράπεζα, καθώς και από κάποια πολιτική αντίθεση στις πολιτικές της.
Υπάρχει ακόμη ένας λόγος για τον οποίο η ΕΚΤ θα έπρεπε να εκμεταλλευθεί αυτό το οικονομικό παράθυρο και να μειώσει τα μέτρα στήριξης: οι ανησυχίες για πιθανές παράπλευρες ζημιές και ακούσιες συνέπειες από την τρέχουσα προσέγγισή της. Αυτές περιλαμβάνουν την εσφαλμένη κατανομή των οικονομικών πόρων, την υπερβολική ανάληψη χρηματοοικονομικών κινδύνων και τις πιέσεις προς τους προμηθευτές να παρέχουν στα νοικοκυριά προϊόντα προστασίας μακράς διάρκειας (όπως η ασφάλεια ζωής και οι συντάξεις).
Όλα αυτά δημιουργούσαν ένα ισχυρό σενάριο για μια κίνηση από την ΕΚΤ την Πέμπτη. Ωστόσο, αποφασίζοντας να παραμείνει στη θέση του, υποψιάζομαι ότι το διοικητικό συμβούλιο επηρεάστηκε από τρεις παράγοντες:
-Ο απλός υπαινιγμός για πιθανό περιορισμό των μέτρων στήριξης που περιλάμβαναν τα σχόλια του προέδρου της ΕΚΤ Mario Draghi στο συνέδριο του Sintra τον Ιούνιο στην Πορτογαλία πυροδότησε ένα μικροσκοπικό taper tantrum, το οποίο ανάγκασε την τράπεζα να αποσύρει το “σήμα”.
-Ο πληθωρισμός παραμένει υποτονικός.
-Η συναλλαγματική ισοτιμία έχει ήδη ανατιμηθεί αισθητά, ρισκάροντας να δημιουργήσει αποπληθωριστικές πιέσεις και παρουσιάζοντας δυνάμει εμπόδια για την ανάπτυξη.
Έχοντας ήδη επισημάνει τις προθέσεις της ως προς την ποσοτική χαλάρωση μέχρι το Δεκέμβριο, η ΕΚΤ βρέθηκε επίσης αντιμέτωπη με ένα δίλημμα για την αλληλουχία των πολιτικών. Είτε θα παραβίαζε τη δέσμευσή της για μελλοντική καθοδήγηση, υπονομεύοντας έτσι την αξιοπιστία της πολιτικής της, είτε θα αύξανε τα επιτόκια παρά το γεγονός ότι ακόμη αγοράζει μια σημαντική ποσότητα τίτλων (μπορεί να παρομοιαστεί με το να πατάς ταυτόχρονα γκάζι και φρένο σε ένα αμάξι).
Με δεδομένα όλα αυτά, δεν πρέπει να αποτελεί μεγάλη έκπληξη, που η ΕΚΤ αποφάσισε να διατηρήσει την προαίρεση και να περιμένει μέχρι το φθινόπωρο προτού ανακοινώσει πότε και πώς σκοπεύει να μειώσει τα σημαντικά μέτρα στήριξης. Με τον τρόπο αυτό, δείχνει ότι ο προσανατολισμός στην πολιτική της είναι μια ακόμη πιο dovish εκδοχή για αυτού που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, είναι ήδη η πιο χαλαρή σύσφιξη στην ιστορία των σύγχρονων κεντρικών τραπεζών.
capital.gr
