Η Επίθεση της OCL στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ξυπνά μνήμες από το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν…  

Η ανοιχτή επιστολή της Έλενας Τζαχάρη, προς «άπαντες υπευθύνους», Οικουμενικό Πατριαρχείο, Αρχ. Αμερικής Δημήτριο και Επαρχική Σύνοδο και τι σηματοδοτεί… Οι κίνδυνοι και απειλές που επισείει για την επιρροή του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας. 

Εκρηκτικές διαστάσεις, με εμφανή τα πρώτα σημάδια διχασμού στην Ελληνορθόδοξη αλλά και Αμερικανική Ορθόδοξη Κοινότητα, μετά και  την χθεσινή -27ης Ιουλίου 2017- δημόσια παρέμβαση της  ισχυρής οργάνωσης OCL(Orthodox Christian Laity),   κινδυνεύει να λάβει η υπόθεσης της εκλογής του νέου Μητροπολίτη Σικάγου μετά την απόρριψη του «Τριπρόσωπου», από το Οικουμενικό Πατριαρχείο προ δυο εβδομάδων που νωρίτερα είχε καταρτίσει η τοπική επαρχική Σύνοδος της Ιεράς Αρχ. Αμερικής.  Ως γνωστόν οι εννέα Ιεράρχες της Ι.Α.Αμερικής αποφάσισαν να μεταβεί αντιπροσωπεία τους υπό τον Αρχ. Αμερικής Δημήτριο, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά την απόρριψη εκ μέρους του Πατριαρχείου του Τριπρόσωπου για την εκλογή νέου Μητροπολίτη. Η απόφαση της μετάβασης της αντιπροσωπείας Αρχιερέων στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ήδη έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις και σχόλια στις ΗΠΑ αλλά και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Με άρθρο – παρέμβαση που ανέβηκε στην ιστοσελίδα της OCL  το οποίο υπογράφει ο πρόεδρος της οργάνωσης των Λαϊκών Ορθοδόξων Χριστιανών (Αμερικής) George D. Karcazes, ( President  Orthodox Christian Laity) αφενός ξεκαθαρίζει –και τούτο έχει την σημασία του- ότι στηρίζουν την εκλογή του Επίσκοπου Ζήλων Σεβαστιανού για την Μητρόπολη Σικάγου αλλά και τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο σε  αυτή την επιλογή του!

Στο άρθρο, που απευθύνεται, με μάλλον ανοίκειο ύφος προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, υπενθυμίζοντας του ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής οι ευθύνες και τα όρια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερης ισχύς από εκείνα που έχουν τεθεί ως θεμέλια από το καταστατικό  της Ιεράς Αρχ. Αμερικής και όσα υπέρ ψήφισε η 42ηΚληρικολαϊκή Συνέλευση του 2016! 

Ο πρόεδρος της OCL George Karcazes στο άρθρο του αναφέρει ότι η OCL έχει υποστηρίξει στο  Οικουμενικό Πατριαρχείο στις μεγάλες αποφάσεις του των Συνόδων των Εκκλησιών στο Σαμπεζί, τις επαρχιακές γενικές επισκοπικές συνελεύσεις αλλά και την μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης το 2016 αλλά… Όλα αυτά και κάθε άλλη υποστήριξη προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρέχεται –αναφέρει σε ελεύθερη απόδοση  των λεγομένων του –  υπό σαφείς και ξεκάθαρες προϋποθέσεις!

Στο ίδιο άρθρο γίνεται ευθεία –και μάλιστα σκληρή σε ύφος- επίθεση προς τον Εθνικό Κύρηκα και τον επι των εκκλησιαστικών συντάκτη του (σ.σ χωρίς να αναφέρει το όνομα του) Θεόδωρο Καλμούκο, στον οποίο προσάπτει και αποδίδει σκοπιμότητες στα όσα γράφει και αναφέρει είτε στα ρεπορτάζ του είτε στα σχόλια του με αφορμή την εκλογή νέου Μητροπολίτη Σικάγου. Κατηγορώντας ευθέως τον Εθνικό Κήρυκα –και όσους τον ακολουθούν – για παιχνίδια με τελικό  στόχο την απομάκρυνση του Αρχ. Δημητρίου με πρόσχημα την εκλογή νέου Μητροπολίτη Σικάγου.

Ο Πρόεδρος της OCL ξεκαθαρίζει πως οι Ορθόδοξοι της Αμερικής  δεν θα ανεχθούν αυτή την κατάσταση και πως η οργάνωση θα αναλάβει δράση τονίζοντας με εμφατικό –και προφανώς απαράδεκτο- τρόπο,  πέρα από τα σχόλια, τις κρίσεις και επικρίσεις του Εθνικού Κήρυκα,  πως η απόφαση των Ιεραρχών να μεταβούν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, για εξηγήσεις και συνεξηγήσεις ή ακόμα χειρότερα , να ζητήσουν από τον Πατριάρχη να δεχθεί την απόφαση τους με την επιλογή της επαρχικής συνόδου ως νέου Μητροπολίτη Σικάγου στο Επισκόπου Ζήλων Σεβαστιανού τους καθιστά το ίδιο ένοχους στα μάτια των Ορθοδόξων της Αμερικής αφού εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζουν πως η ισχύς και η δύναμη του Οικουμενικού  Πατριαρχείου, είναι μεγαλύτερη από εκείνη των νόμων των ΗΠΑ!  

Τονίζεται πως διαφωνούν – οι της OCL και όσους εκπροσωπούν / αντιπροσωπεύουν- με τις μεθοδεύσεις που βρίσκονται σε πλήρη  εξέλιξη με αφορμή την ακύρωση της εκλογής του Επισκόπου Ζήλων, ως νέου Μητροπολίτη Σικάγου, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Στο ίδιο άρθρο η OCL δεν κρύβει τους βαθύτερους στόχους και τις σκοπιμότητες της αναφέροντας πως «είναι ανδύνατον να γνωριζει καλύτερα το οικουμενικό πατριαρχείο τις αναγκες της εκκλησίας στην Αμερική» από (σ.σ. εμάς που ζούμε στην Αμερική) ενώ διατρανώνουν πως  διαφωνούν  κάθετα με βασικές επιλογές του Οικουμενικού Πατριαρχείου όπως για παράδειγμα την κατάτμιση της πώην  Αρχ. Βορείου κ Νοτίου Αμερικής σε εννέα αυτόνομες ξεχωριστές  Επισκοπές – Μητροπόλεις! Ότι εξ αρχής διαφωνούσαν με την αναγκαστική παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Κυρού Ιακώβου το 1995 όπως και με την επιλογή του Πατριαρχείου να διαδεχθεί τον μακαριστό Ιάκωβο ο Αρχ. Σπυρίδωνας! Τονίζει δεν στο ίδιο κείμενο πως είναι λάθος το Πατριαρχείο να αντιτίθεται στην πλειοψηφία των αντιπροσώπων (Κογκρέσου) της Κληρικολαϊκής του Λος Άμτζελες που ψήφισαν ένα ισχυρό καταστατικό. Επαναλαμβάνοντας πως το καταστατικό που ψήφισαν (σ.σ και ενίσχυσαν κατ επανάληψη με σχετικές τροποιήσεις όλα αυτά τα χρόνια μετά την βίαιη απομάκρυνση του Αρχ. Σπυρίδωνα, θα προσθέσουμε εμείς)  είναι υπέρ άνων ολων!  

Το  άρθρο καταλήγει ως εξής : “Η OCL υποστηρίζει την επιλογή του Επίσκοπου Σεβαστιανού να ηγείται της μητρόπολης του Σικάγου. Η OCL υποστηρίζει τη διαδικασία που ακολουθεί ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος και η Επαρχιακή Σύνοδος. Η OCL υποστηρίζει το αίτημα του Αρχιεπισκόπου και της Συνόδου για συνάντηση με τον Πατριάρχη για να εξηγήσει την επιλογή τους και να ζητήσει εξήγηση από τον Πατριάρχη για τις αντιρρήσεις του προς την επιλογή αυτή.

 Για τριάντα χρόνια, η OCL έχει υποστηρίξει τη διαφάνεια και την υπευθυνότητα στην εκκλησιαστική διακυβέρνηση. Χωρίς ειλικρινή και ανοιχτό διάλογο μεταξύ της Εκκλησίας στην Αμερική και του Πατριαρχείου, οποιαδήποτε απόφαση προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη θα φαίνεται αυθαίρετη και ιδιότροπη. Αυτό δεν θα ωφελήσει ούτε την Εκκλησία στην Αμερική ούτε το Πατριαρχείο, το οποίο τελικά έχει να χάσει περισσότερο”.

Νωρίτερα πρέπει να πούμε –για την ακρίβεια στις 30 Ιουνίου και προ ακόμα όλων αυτών των δυσμενών εξελίξεων με τα πηγαινε έλα του  καταλόγου προς αρχιερατεία και της κατάρτισης του Τριπρόσωπου- είχε προηγηθεί μια ανοικτή επιστολή της Έλεν Τζαχάρη, θυγατέρα το μακαριστού Mike Jacharis  και «δεξί χέρι» του  Αρχ. Δημητρίου, προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τον Αρχ. Δημήτριο και την Επαρχική Σύνοδο της Αμερικής με την  οποία, καθιστούσε  άπαντες υπευθύνους για τις εξελίξεις στην Ορθόδοξης  Εκκλησία της Αμερικής επισειόντας μάλιστα τον κίνδυνο της ολοένα και μεγαλύτερης αύξουσας επιρροής του Ηγουμένου Εφραίμ (στην Αριζόνα) και των Μοναστηριών του!

Σε αυτή την επιστολή η ισχυρή γυναίκα της Ελληνορθόδοξης Αρχ. Αμερικής σε ελεύθερη απόδοση/ μετάφραση  αναφέρει περίπου τα εξής :

«Η επιλογή του επόμενου Μητροπολίτη της Μητρόπολης του Σικάγου θα διαμορφώσει το μέλλον ολόκληρης της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική – για καλύτερα ή χειρότερα. Δεν υπάρχει μέση οδός. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους το status quo δεν είναι βιώσιμο. Αυτή η Μητρόπολη δεν μπορεί να επιβιώσει «περισσότερο από το ίδιο». ή «προσωρινό σύμβολο κράτησης θέσης».(σ.σ.αννοεί τον θανόντα Μητρ.Σικάγου Κυρό Ιάκωβο)

 Μια εμπνευσμένη επιλογή θα κατευθύνει τη Μητρόπολη σε νέες κατευθύνσεις. Επιλογές που θα πρέπει να αναζωογονήσουν τους ρόλους διατήρησης αυτής της Μητρόπολης. Να  αποκαταστήσει τη χαρά της ζωής της Εκκλησίας που τραυματίστηκε σοβαρά τα τελευταία χρόνια. Μια ακατάλληλη επιλογή θα καταστρέψει αυτή τη Μητρόπολη. Θα  επιταχύνουν την πτώση του (σ.σ. του νέου Μητροπολίτη και πιθανώς και της Μητρόπολης Σικάγου).  Και θα σηματοδοτήσει,  μια αλυσίδα γεγονότων που θα επηρεάσει αρνητικά ολόκληρη την Αρχιεπισκοπή, καθώς και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.

 

Ο επόμενος Μητροπολίτης πρέπει να είναι  Άνθρωπος της  Αγάπης.  Ηθικός.  Ποιμένας  που νοιάζεται για το Ποίμνιο  που του έχει ανατεθεί, τόσο για τους  κληρικούς όσο και για τους ΛαΪκούς. Πρέπει να έχει την ιδιοσυγκρασία, τη σοφία και τη διορατικότητα για να εμπλέξει έναν λαϊκό που του αρέσει να  διαιρείται/ διχάζεται με έναν κληρικό ώστε να εργάζονται μαζί και ο ένας να φέρει πιο κοντά τον άλλο στην Εκκλησία  και να μη αποκόπτονται από την Εκκλλησία. Να  θεραπεύει τις διαιρέσεις ανάμεσα στους κληρικούς, οι οποίοι υιοθετούν τα αντίθετα συστήματα σκέψης από την Ορθόδοξη  θεολογία.

 Ο επόμενος Μητροπολίτης πρέπει να είναι πρόθυμος και ικανός να αντιμετωπίσει την επιρροή των Μοναστηριών του Γέροντος Εφραίμ στους κληρικούς και τις ενορίες της Μητρόπολης του Σικάγου. Επιρροή που μεγαλώνει και  επεκτείνουν την δράση  τους πέρα ​​από τον παραδοσιακό ρόλο των μοναστηριών ως μέρος της Εκκλησίας. Πρέπει να είναι πρόθυμος να επιβάλει σθεναρά τις υποχρεώσεις αυτών των μοναστηριών σύμφωνα με τον Χάρτη της Αρχιεπισκοπής ή να αφαιρέσει από αυτά το χρώμα της νομιμότητας που απορρέουν από το ότι βρίσκεται κάτω από το Ομοφόριό του. Ο νέος Μητροπολίτης δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει  σχετικά με αυτό το κρίσιμο ζήτημα, με αποτέλεσμα οι  ενέργειές του και οι αδράνεια  του να ενισχύουν και να υποστηρίζουν.(σ.σ τον Γέροντα Εφραίμ και τα Μοναστήρια του)

 Η ταχεία επέκταση και προσέλκυση των μοναστηριών του Γέροντα  Ephraim έχει φτάσει σε ένα κρίσιμο στάδιο. Προσεγγίζει το σημείο μη επιστροφής. Ο νέος Μητροπολίτης της Μητρόπολης του Σικάγου είτε θα οδηγήσει στον δρόμο για να διατηρήσει τον έλεγχό του, είτε θα αναγκάσει αυτά τα μοναστήρια να συνεχίσουν να αναπτύσσονται, καταστρέφοντας την πίστη μας και τις κοινότητές μας και δημιουργώντας σοβαρές γεωπολιτικές και νομικές επιπτώσεις.

 Η Επαρχιακή Σύνοδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχουν την τεράστια ευθύνη να αποφασίσουν για το μέλλον της Μητρόπολης του Σικάγου, της Αρχιεπισκοπής της Αμερικής και κατ ‘επέκταση της Παγκόσμιας Εκκλησίας του Χριστού. Θα «κατέχουν» την απόφαση που κάνουν, τώρα και για πάντα. Προσεύχομαι ότι το Άγιο Πνεύμα, το οποίο είναι παρόν παντού και γεμίζει όλα τα πράγματα, θα έρθει και θα παραμείνει μεταξύ των Ιεραρχών μας για να κάνει μια επιλογή που θα είναι «ευχάριστη για τον Θεό» και για όλο τον λαό Του.»  

Η βαριά και σκληρή σε ύφος επιστολή της Έλεν Τζαχάρη,  με την επίθεση ειδικά  προς τον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας δείχνει το βάθος της κρίσης που κάνει την εμφάνιση της απειλητικά…  Μια κρίση που επωάζει το αυγό το φιδιού της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Αμερικής από τα χρόνια ακόμα της παντοδυναμίας του μακαριστού Κυρού Ιακώβου… Η σκιά του μοιάζει να πλανάται βαριά πάνω από τις εξελίξεις που έπονται… Εξελίξεις που σε καμία περίπτωση δεν προοιωνίζονται θετικές και με το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τηρεί, προς το παρόν σιγή ιχθύος ζυγίζοντας προφανώς την κάθε του κίνηση πόσο μάλλον απόφαση. Τα προσεχή 24ωρα αναμένονται στο Φανάρι οι Αρχιερείς υπό τον Αρχ. Δημήτριο (Τρακατέλη) για συνομιλίες με τον Πατριάρχη και την Πατριαρχική Σύνοδο. Μακάρι οι τρέχουσες, στο παρασκήιο  και οι επερχόμενες  να μην οδηγήσουν σε νέες περιπέτειες την Ιερά Αρχ. Αμερικής και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ξυπνωντας μνήμες από τα θλιβερά γεγονότα του 1998 και του 1999 με αποκορύφωμα την παράνομη εκδίωξη του Αρχ. Σπυρίδωνα (Παπαγεωργίου) το καλοκαίρι του 1999 όταν τον Ιανουάριο του ιδίου  έτους, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δήλωνε αμετάκλειτα προς τους τότε εξεγερθέντες της GOAL και της OCL , υπό τον Μιχάηλ Τζαχάρη, πατέρα της Έλεν που σήμερα φαίνεται να κρατά τα σκύπτρα της κατάστασης στα χέρια της, «πως όταν εκλέγεται ένας επίσκοπος είναι ισόβιος και φεύγει μόνον όταν τον πάρει ο Θεός» Δήλωση που λίγους μήνες αργότερα διαψεύστηκε οικτρά με τα γνωστά θλιβερά γεγονότα.   

Όλα τα ανωτέρω καταδεικνύουν μια εικόνα που αρχίζει να σχηματίζεται, και προσομοιάζει πολύ , γιατί η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται άλλοστε για να συναιτίζει και να παιδαγωγεί και να νουθετεί Κύριος  ο Θεός και άλλοτε για να συμορφώνει και να διαπαιδαιγωγεί!   Σε ότι αφορά τη OCL τούτο μόνο:

 Άραγε ουδείς τους γωρίζει ότι το ανώτατο και ανώτερο όλων, και υπέρ άνω των νόμων της κάθε  πολιτείας, κάθε κράτους, για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, σε θέματα Πίστης και διοίκησης της (κάθε) τοπικής Εκκλησίας  είναι το Σύνταγμα των Ιερών Κανόνων της Ορθοδοξίας ; Και σε αυτό, το Ιερό Σύνταγμα των Κανόνων της Εκκλησίας,  υποχρεούται να υπακούει πρωτίστως η κάθε τοπική, είτε Πατριαρχική είτε άλλη Αυτόνομη ή Αυτοκέφαλη Εκκλησίας, Ορθόδοξη Σύνοδος! Ο Κάθε Πατριάρχης! Ο κάθε Αρχιεπίσκοπος. Ο κάθε Επίσκοπος εις Τύπον και Εικόνα Χριστού. 

Εδώ το official κείμενο του Γεώργιου Καρζάζη   Εδώ η ανοιχτή επιστολή της Έλεν Τζαχάρη

Πηγή: Proini.us