του Αρχιμανδρίτη Ελπιδοφόρου Μπεναρδή

Με τη χάρη του Θεού μπήκαμε και εφέτος στον μήνα Αύγουστο ο οποίος είναι σχεδόν ολόκληρος αφιερωμένος στην Παναγιά μας, την Αγία όλων των Αγίων, την μάνα όλων μας που με την θαλπωρή και την ζεστή της αγκαλιά μας σκεπάζει.

Από σήμερα λοιπόν και μέχρι τις 15 του μήνα ψάλλονται σε όλες τις Εκκλησιές μας ο μικρός και μεγάλος παρακλητικός κανόνας στην Παναγιά μας. Τι είναι όμως η παράκληση αυτή; Με τις παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο δεόμεθα και την ικετεύουμε να μας βοηθήσει σε καιρούς πειρασμών, θλίψεων και δυσκολιών, <<Δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών>>.

Ζητάμε με ευλάβεια σαν μάνα που είναι να μεσολαβήσει στον Υιό της τον αγαπητό, να γίνει μεσίτρια δηλαδή στην ικεσία μας. Θερμώς παρακαλούμε να μας σώσει δια της Θείας βοηθείας της και να μας οδηγήσει σε μετάνοια. Με τον παρακλητικό κανόνα της οδηγούμαστε σιγά σιγά μέσα από τα δάκρυα των προσευχών μας στην αληθινή μετάνοια, την εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία. Εκείνος που τιμά αληθινά την Παναγία δέεται για την σωτηρία της ψυχής του και ζει διαρκώς με μετάνοια παρακλητική.

Η ανάγκη αυτή της παρακλητικής μετάνοιας επεκτείνεται σε όλη την διάρκεια του χρόνου και πολλές φορές οι χριστιανοί μας νιώθουν την ανάγκη σπίτι τους να ψάλλουν την παράκληση της Παναγιάς μας κι έπειτα θαυματουργικά γαληνεύουν, αναπαύονται ψυχικά, σαν να τους χαϊδεύει ένα ουράνιο χέρι και να τους διώχνει τις δυσκολίες. Αυτό είναι και το νόημα άλλωστε της προσευχής. Ίσως κάποιος βέβαια να αναρωτηθεί για ποιον λόγο να προσευχόμαστε εφόσον ο Θεός έχει προκαθορίσει τα μέλλοντα. Είναι το ίδιο σαν να ρωτάμε, γιατί να αναπνέουμε αφού ο Θεός καθόρισε την ύπαρξη του αέρα.

Γιατί έτσι ορίστηκε από Εκείνον! Όλα εκείνα που οι εμείς οι πιστοί χρειαζόμαστε και επιθυμούμε να μας δοθούν είναι στην ευχέρεια του Θεού. Εμείς το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προσευχηθούμε κι Εκείνος θα αποφασίσει το καλύτερο για εμάς καθώς γνωρίζει τις ανάγκες, τους πόνους και τις δοκιμασίες μας.

Στις 15 Αυγούστου όπου και ολοκληρώνονται οι παρακλήσεις εορτάζουμε πανηγυρικώς την κοίμηση της για την οποία μαθαίνουμε από τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη κ.α. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση η Παναγιά πληροφορήθηκε την κοίμηση της από άγγελο Κυρίου τρεις ημέρες πριν συμβεί. Η χαρά της που θα συναντούσε τον μονάκριβο Υιό της δεν περιγράφεται με λόγια. Έτσι είχε τον χρόνο να προετοιμαστεί κατάλληλα, να προσευχηθεί και να μοιράσει σε δυο χήρες τα υπάρχοντα της. Μάλιστα η παράδοση αναφέρει ότι λίγο πριν την κοίμηση της, οι Απόστολοι που δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, με θαυμαστό τρόπο μεταφέρθηκαν όλοι κοντά της. Όταν κοιμήθηκε η Παναγία, με ψαλμούς και ύμνους την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεθσημανής. Ανοίγοντας δὲ το μνήμα μετά από τρείς ημέρες έκπληκτοι είδαν ότι η Παρθένος Μαρία αναστήθηκε σωματικά και ανελήφθη στους ουρανούς.

Ας ετοιμαστούμε λοιπόν και εφέτος να δοξολογήσουμε την Παναγιά μας Δέσποινα, την μόνη ελπίδα των απελπισμένων έτσι ώστε Αυτή, η Κυρία των αγγέλων, μαζί με όλους τους Αγίους και τις ουράνιες δυνάμεις να μας έχει υπό την σκέπη της.