Της Δέσποινας Συριοπούλου-Επενδυτής
Το ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ξεκινά στις 6 Αυγούστου με πρώτο σταθμό την αμερικανική πρωτεύουσα, όπου το μεσημέρι της Πέμπτης 8 Αυγούστου θα συναντήσει τον Μπαράκ Ομπάμα. Την επομένη Παρασκευή στις 5 το απόγευμα ο έλληνας πρωθυπουργός θα δει τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν, με τα θέματα άμεσου ελληνικού ενδιαφέροντος (Κυπριακό και Σκοπιανό) να αποτελούν, όπως είναι φυσικό μέρος της ατζέντας, καθώς επίσης και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, με την ελληνική πλευρά να επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα αποτελεί πυλώνας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή.
Νωρίτερα το μεσημέρι της Παρασκευής, ο Αντώνης Σαμαράς θα παρακαθίσει σε γεύμα με ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες (υποψήφιους- εν δυνάμει επενδυτές) με την συμμετοχή μεταξύ των οποίων τους κ.κ. Γιάννη Κατσιματίδη, υποψήφιου για το αξίωμα του δημάρχου στην πόλη της Νέας Υόρκης, τον Ανδρέα Λιβέρη, διευθύνοντα σύμβουλο της DowChemicalsκαι ένα από τα βασικά στελέχη της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, και τον Τζον Κάλαμο, επιχειρηματία από το Σικάγο και επίσης μέλος της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, νεοσυσταθείσας οργάνωσης για παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα. Στο πρόγραμμα -χωρίς ωστόσο να έχει ακόμα καθοριστεί μέχρι την ώρα που γράφεται το ρεπορτάζ- βρίσκονται και κάποιες συναντήσεις με αμερικανικά ΜΜΕ. Στο τραπέζι έχουν πέσει τα ονόματα των NewYorkTimes, της WallStreetJournal, και του δικτύου Bloomberg.
Μπορεί το ταξίδι σε Ουάσινγκτον και Νέα Υόρκη να δημιουργεί προσδοκίες για την Ελληνική πλευρά, η ρεαλιστική ωστόσο προσέγγισή του μπορεί να σκιαγραφήσει ένα ταξίδι "χαμηλής πτήσης" με αρκετά όμως τα επικοινωνιακά οφέλη. Ο Αντώνης Σαμαράς χρειάζεται οπωσδήποτε το μαξιλάρι της αμερικανικής στήριξης, έστω και σε επίπεδο δηλώσεων (ακόμα και αν αυτές τελικά δεν θα είναι κοινές, όπως αρχικά είχε διαρρεύσει). Ο έλληνας πρωθυπουργός θα δεχτεί τα εύσημα για τις προσπάθειες που κάνει η Ελλάδα στην αντιμετώπιση της βαθειάς οικονομικής κρίσης, με την εφαρμογή των δύσκολων και επίπονων μεταρρυθμίσεων, αλλά κυρίως με τις εξοντωτικές θυσίες που καλείται να συνεχίσει να κάνει ο ελληνικός λαός. Στήριξη, η οποία θα κληθεί να παίξει ως ένα σημείο και όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες και τα δεδομένα της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, το ρόλο του σάκου του μποξ και ενός "αποθεματικού δυνάμεων" στην πολύ δύσκολη περίοδο που ανοίγεται από τον Σεπτέμβριο, μετά την νέα άφιξη της τρόικας εν όψει της νέας αξιολόγησης. Έχοντας δεδομένο την έκθεση της Κομισιόν και του ΔΝΤ, Ο Σεπτέμβριος προοιωνίζεται ιδιαίτερα "καυτός" με τον κίνδυνο των νέων μέτρων να είναι πλέον ορατός, την ώρα που μετά τις γερμανικές εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίου, η Αθήνα θα κληθεί να αντιμετωπίσει το αληθινό πρόσωπο του Βερολίνου, ύστερα από ένα "διάλειμμα καλοσύνης" για λόγους πολιτικής εσωτερικής κατανάλωσης προς όφελος της Καγκελαρίου Μέρκελ. Επί του πρακτέου, -για να ξαναγυρίσουμε στους αμερικανούς- πέρα από την στήριξη σε επίπεδο δηλώσεων, δεν διαφαίνεται -τουλάχιστον προς το παρόν…- μια άλλου είδους ενίσχυση της Ελλάδα με καθαρά οικονομικούς όρους, πχ ένα νέο σχέδιο Marshall. Δεν πρέπει ωστόσο να διαφεύγει της προσοχής -και ίσως και να αποτελέσει ένα αρκετά σημαντικό χαρτί για τον Αντώνη Σαμαρά, αν το κεφαλαιοποιήσει-, ότι η Ουάσινγκτον επιλέγει τον αδύναμο κρίκο της Ευρωζώνης να στείλει το μήνυμα της προς το Βερολίνο και την "γερμανική επέλαση" στην Ελλάδα, δίνοντας έμφαση στην αντίθεσή τους στην πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε. Μια πολιτική, για την οποία πολλάκις κατά το παρελθόν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους.
Πέρα από την οικονομία που θα αποτελέσει το πρώτο ζήτημα της συνάντησης Ομπάμα-Σαμαρά, οι Αμερικανοί επέλεξαν να αναβαθμίσουν την επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον, με το βλέμμα στραμμένο στα (ενεργειακά) συμφέροντά τους στην περιοχή της Ανατολής Μεσογείου, αλλά και στις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή. Σε αυτό το κλίμα, η επίλυση/διευθέτηση του κυπριακού θα αποτελέσει το διαβατήριο για την ομαλή έκβαση των αμερικανικών σχεδίων -με την παράλληλη κάμψη των τουρκικών αντιδράσεων. Το Κυπριακό, όπως πρώτο μετέδωσε το ελληνοαμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων GreekAmericanNewsAgency, βρίσκεται ψηλά στην λίστα των θεμάτων προς συζήτηση μεταξύ των Ομπάμα-Σαμαρά, με τους αμερικανούς να προωθούν μια διευθέτηση-λύση (με το όποιο κόστος για την ελληνική/κυπριακή πλευρά), η οποία θα παρακάμψει όλα τα (τουρκικά) εμπόδια και θα τους ανοίξει ουσιαστικά το δρόμο για την αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων από το οικόπεδο 12.
ΒΟΧ
Συζητώντας ο "Ε" με γνωστούς και διαβαθμισμένους με υψηλό κύρος γερουσιαστές και των δυο κομμάτων, σε σχετική ερώτηση που έχει υποβάλλει -στο ερώτημα αν η αμερικανική κυβέρνηση θα ήταν διατεθειμένη να ενισχύσει με κάποιο τρόπο και οικονομικά την Ελλάδα-, με έκπληξη ακούσαμε τους συνομιλητές μας να μην αποκλείουν σε βάθος χρόνου ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ένα σχέδιο Μάρσαλ. Το ερώτημα βέβαια που τίθεται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι ποιο θα ήταν το αντάλλαγμα και το αντιστάθμισμα. Το σενάριο αυτό είναι η πρώτη φορά που γράφεται στον ελληνικό τύπο, ωστόσο δεν θα διακινδυνεύαμε την δημοσιοποίησή του, αν δεν γνωρίζαμε το κύρος και την σοβαρότητα των συνομιλητών μας και κυρίως την επιρροή τους στο σώμα της Γερουσίας. Έχει σημασία ιδιαίτερα βαρύνουσα αυτό το σενάριο, δεδομένων των γνωστών εσωτερικών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Αμερική ως απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αφενός και αφετέρου επειδή μια τέτοια απόφαση είναι κυρίως πολιτική, οι ΗΠΑ σε μια τέτοια περίπτωση (MarshallΙΙ) θα έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Tο σενάριο αυτό δεν το δημοσιοποιούμε με καμία επιφύλαξη, ωστόσο η πηγή που μας το αποκάλυψε φαίνεται να γνωρίζει πολύ περισσότερα για τις εξελίξεις που έρχονται στην ευρωζώνη με αφορμή την Ελλάδα. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ μέσω κάποιων απόρρητων εισηγήσεων, προκειμένου να κρατήσουν την χώρα μας στην αμερικανική σφαίρα επιρροής, ακριβώς γιατί διακυβεύονται πολλά συμφέροντα στην περιοχή μας λόγω και του νέου ενεργειακού χάρτη της περιοχής που διαμορφώνεται, δεν θα είχαν πρόβλημα να συμφωνήσουν σε ένα νέο δεύτερο σχέδιο Marshallγια την Ελλάδα. Το σχέδιο αυτό καθώς και οι τρόποι υλοποίησης του μάς ελέχθη ότι θα τεθεί σε εφαρμογή μόνο εάν και εφόσον δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας τέτοιας έκτακτης βοήθειας προς την Ελλάδα. Συνήθως οι παράγοντες που δημιουργούν αυτές τις προϋποθέσεις (οικονομικής και υλικοτεχνικής υποστήριξης) είναι μεταξύ άλλων έκτακτα απρόσμενα γεγονότα και ανθρωπιστική κρίση.
Να σημειώσουμε τέλος ότι το σενάριο αυτό συζητιέται σε πολύ κλειστούς κύκλους της Ουάσινγκτον και με πολύ μεγάλη διακριτικότητα.
